Israël verschuilt zijn soldaten en Hezbollah is aan het winnen zonder, tot nog toe, een schot te lossen

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Het Israëlische leger slaagde er goed in om zijn soldaten langs de Libanees-Israëlische grens te verschuilen. Hezbollah versloeg het Israëlische leger zonder een schot te lossen door het te dwingen te verdwijnen en dummy’s achter te laten in zijn legervoertuigen. Dat om te voorkomen dat Hezbollah de kans krijgt om wraak te nemen voor de moord op haar militanten in Syrië, van boobytraps voorziene drones naar de zuidelijke buitenwijken van Beiroet te sturen en een Palestijnse officier in de Bekavallei aan te vallen. Langs de grens met Libanon, vanaf de kuststad Naqoura tot aan de stad Shebaa-boerderijen, over een lengte van ongeveer 60 km, is Hezbollah op zoek naar Israëlische militaire doelwitten zonder dat het ook maar een soldaat heeft kunnen vinden. Dat betekent dat Hezbollah verplicht zou zijn om een niet-zichtbaar doelwit in het binnenland aan te vallen. Hezbollah’s doelwittenlijst is uitgebreid en het selecteren van een Israëlisch doel zal niet erg moeilijk zijn. Het is niet verplicht om de exacte tijd van wraak te onthullen en verheugd om Israël op de toppen van de tenen te laten lopen en vrees en voortdurende angst te zaaien in het hele land.

Hezbollah heeft geen haast om de rekening te maken en moet misschien niet echt te vroeg toeslaan. Als het een verafgelegen doelwit zou raken, zou Hezbollah zijn capaciteiten kunnen verraden. Het is beter om het speciale arsenaal niet te onthullen en voor te behouden voor een ernstiger, uitgebreidere militaire confrontatie. Hezbollah is daarom voorstander van het gebruik van laser-geleide raketten, sluipschutters, gecamoufleerde boobytraps of precisieraketten en ‘zelfmoord’-drones die zware verliezen kunnen toebrengen onder de Israëlische soldaten als ze zich  (indien en wanneer mogelijk!) verzamelen.

Sinds 2006 (de derde oorlog tegen Libanon) is het de eerste keer dat er een hele week is voorbijgegaan zonder Israëlische schendingen van het Libanese grondgebied. Het aantal van die inbreuken liep op tot vijf per week en ongeveer 167 per maand (in de lucht, op het land en ter zee), waarmee de VN-resolutie 1701 werd tegengewerkt. Israël blijft het Libanese luchtruim dagelijks, tientallen keren per dag, schenden.

Volgens de Israëlische pers slaagde Hezbollah in haar psychologische oorlogvoering. Uiteraard volgen de Israëliërs nauwlettend elke grensbeweging, elke open source informatie of elk stukje inlichting op die een aanval zou kunnen helpen dwarsbomen. Aan de theorie dat “Israël een onoverwinnelijk leger is”  kwam echter een einde: het werd onherroepelijk ondermijnd door een  op televisie uitgezonden dreigement  van Hezbollah’s Secretaris-generaal Hassan Nasrallah.

Het Israëlische leger is in de hoogste staat van paraatheid, heeft het verlof voor een groot aantal gevechtseenheden geannuleerd en heeft de kolonisten gevraagd uit de velden in de buurt van de grens te blijven. De commandant van het Israëlische noordelijke front, generaal Amir Baram, verwierp paradoxaal genoeg de vraag van de kolonisten om schuilplaatsen open te stellen om hen niet nog zenuwachtiger te maken in afwachting van het dodelijke antwoord van Hezbollah.

Voor het eerst lijkt het erop dat Israëlische soldaten langs de grens zelfs opgelucht zouden zijn als drie of vier van hun kameraden zouden worden gedood, want dat zou betekenen dat de dood niet aan hun eigen deur zou hebben geklopt. Israëlische soldaten zouden met een zucht van verlichting en met meer gemoedsrust terugkeren naar hun dagelijkse bezigheden zodra de aanval van Hezbollah zou zijn voltooid.

Uit Israëlische militaire en politieke verklaringen blijkt dat de oorlogswind lang niet zo sterk waait. Geen van beide partijen is voorstander van een ruimere confrontatie. Maar het is nog te vroeg om te speculeren, want het is aan premier Benjamin Netanyahu om te beslissen of hij Israël echt in een oorlog wil betrekken of niet.

Israël zal zich niet lang achter de barricaden kunnen verschuilen en de IDF zal niet in zijn schuilplaatsen kunnen verscholen blijven. De tijd tot aan de aanslag die Hezbollah beloofde wordt korter. Dan zal de druk worden opgeheven. Niet op Netanyahu echter die, ondanks zijn publiek opscheppen, weet dat de psychologische oorlog hem schade heeft toegebracht over wat hij in Syrië en Irak heeft bereikt. Hij kan er, , juist omdat hij zijn eerste slag al verloren heeft, zeker niet trots op zijn dat hij Libanon of Hezbollah heeft getroffen. Israël heeft in de oorlog van 1982 de sjiitische geest wakker geschud toen het Libanon binnenviel en Sayyed Nasrallah in 1992 aan de leiding van Hezbollah bracht door Sayyed Abbas al-Moussawi, de voormalige Hezbollah leider, te vermoorden. Israël heeft blijkbaar opnieuw gefaald om te leren van de geschiedenis en van zijn eerdere fouten.

Vertaald door Francis J.

This article is translated for free to many languages by volunteers so readers can enjoy the content. It shall not be masked by Paywall. I’d like to thank my followers and readers for the confidence and support. If you like it, please don’t feel embarrassed to contribute and help fund it for as little as 1 Euro. Your contribution, however small, will help ensure its continuity. Thank you.