Kan de VS Hezbollah financieel droogleggen?

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

In de loop der jaren hebben onderzoekers onnauwkeurige gedeclasseerde Amerikaanse inlichtingenrapporten over Hezbollah’s inkomstenbronnen over de hele wereld gekopieerd en nagepraat. Die documenten beweren dat Hezbollah leeft van de verkoop van gesmokkelde sigaretten en illegaal gekopieerde cd’s of van inkomsten uit de verkoop van drugs in Latijns-Amerika en de rest van de wereld. De VS beschuldigen Hezbollah ook van het profiteren van commerciële of zakelijke projecten in het buitenland en van het wereldwijd houden van bankrekeningen. Die beweringen waren een voorwendsel voor de VS om sancties op te leggen aan de organisatie en buitenlandse rekeningen die eigenlijk niet aan Hezbollah toebehoorden in beslag te nemen. Toen alle pogingen om de financiën van Hezbollah te bevriezen mislukten, bleven er voor de Amerikaanse regering nog enkele opties over. Een daarvan is  voorkomen dat Khums (tienden, een religieuze verplichting die betrekking heeft op een vijfde, of 20%, van de verworven rijkdom aan het eind van een belastingjaar) die door sjiitische immigranten wordt betaald, Hezbollah bereikt. Een andere is het opleggen van zware sancties aan Iran, de belangrijkste bondgenoot en financier  van Hezbollah. En tenslotte, het sanctioneren van sjiieten en banken in Libanon die verbonden zijn met Hezbollah-ministers of parlementsleden of andere rijke sjiieten die nauwe banden hebben met de organisatie. Het doel is om de sjiitische samenleving – die een derde van de gehele Libanese bevolking vertegenwoordigt – ertoe aan te zetten zich van Hezbollah te distantiëren. De VS streeft ernaar het eenheidsbeleid dat is goedgekeurd door het parlement, de ministerraad en de president en dat oproept tot solidariteit van “het leger, het volk en het verzet” tegen elke Israëlische aanval op Libanon te verbreken. Kunnen de VS erin slagen de status van Hezbollah in de Libanese samenleving te ondermijnen en de financiën te neutraliseren?

De Libanese Hezbollah is een quasistaatsorganisatie met 73 parlementsleden en 18 leden van de ministerraad in zijn kamp. De legitimiteit wordt gewaarborgd door de wetgevende en uitvoerende macht,samen met een aanzienlijk deel van de veiligheidstroepen en de meerderheid van de sjiieten, die iets minder dan een derde van de bevolking vertegenwoordigen. Zowel president Michel Aoun als de pro-Amerikaanse premier,  Saad Hariri die een dubbele nationaliteit (Libanees en Saoedi-Arabisch), hebben zeer recent nog het recht van Libanon verwoord om represailles te nemen tegen Israël omdat het twee ‘zelfmoord’-drones naar een buitenwijk van Beiroet heeft gestuurd, waarmee het het einde van de vijandelijkheden heeft geschonden die in VN-resolutie 1701 na de Israëlische oorlog tegen Libanon in 2006 waren overeengekomen. De Libanese verantwoordelijken verwezen naar Hezbollah toen ze “Libanons recht op vergelding” uitdrukten en zwaaiden met deze kaart in het gezicht van vertegenwoordigers van de internationale gemeenschap die de Libanezen probeerden te overtuigen van de geldigheid en effectiviteit van een “zachte reactie” tegen Israël.

Ondanks de binnenlandse legitimiteit die het bestaan en de werking van Hezbollah beschermt, is het voor de VS mogelijk om Hezbollah te verarmen. Hoe?

Volgens de laatste bezoeker aan Libanon, de in Israël geboren Amerikaanse Ondersecretaris voor Terrorisme en Financiële Inlichtingen, Sigal Mandelker, verstrekt Iran “700 miljoen dollar per jaar aan Hezbollah”, dat is ongeveer 60 miljoen dollar per maand. Als we aannemen dat dit cijfer juist is, besteden de  families en militanten van de quasistaatsactorganisatie maandelijks tientallen miljoenen dollars in Libanon, waardoor de economie een impuls krijgt. Hezbollah betaalt “Huquq” (een termijn die wijst op de betaling van salarissen) aan zijn tienduizenden leden en biedt hen en hun familie volledige medische dekking. Het investeert lokaal geld in waterputten – om de schaarste aan drinkwater tegen te gaan – en in andere basisinfrastructuur waarin de lokale overheid al tientallen jaren niet meer voorziet voor de bevolking. Een gebrek aan aandacht van de overheid, heeft het aanleveren van diensten en bescherming aan de bevolking  Hezbollah een vruchtbare voedingsbodem gegeven om de rol van de Libanese regering in veel gebieden te vervangen.

Het budget van Hezbollah wordt al maandenlang aangeleverd door Iraanse ruwe olie. Iran beschouwt Hezbollah niet alleen als een onderdeel van zijn nationale veiligheid, maar ook als een onafscheidelijk ‘lichaamsdeel’. Daarom zullen de VS de kraan van elke oliebron in Iran moeten sluiten om te voorkomen dat de inkomsten Hezbollah in Libanon bereiken.

Iran is, ondanks de strenge Amerikaanse sancties, erin geslaagd dagelijks honderdduizenden vaten olie te verkopen. Hezbollah neemt haar aandeel in de olie op en verkoopt deze op de markt tegen lage prijzen. Als Hezbollah jaarlijks 700 miljoen dollar ontvangt, heeft het tussen de 1,2 miljoen vaten olie per maand nodig om al zijn uitgaven te dekken. Dat is een gemakkelijke klus aangezien Hezbollah aanwezig is in Syrië en Irak, en geniet van de steun van de ambtenaren en de bevolking.

Ook al komt het geld dat Hezbollah Libanon binnenbrengt – iets minder dan een miljard dollar per jaar – niet geheel terecht, het draagt bij aan de Libanese economie. Het land lijdt onder een acute financiële crisis als gevolg van tientallen jaren van corruptie en het turbulente binnenlandse economische systeem, dat de lokale industrie en landbouw niet beschermt. Libanon is afhankelijk van het toerisme, een beperkte sector, die gemakkelijk onderhevig is aan de oorlogsberichtgeving in de regio.

De Verenigde Staten mikken nu op het Libanese banksysteem, een van de weinige systemen die nog steeds in het land operationeel zijn. Zij hebben tot nu toe twee grote banken gesloten en strenge maatregelen opgelegd aan interne procedures en geldtransacties en hebben verzocht om de sluiting van rekeningen van personen die op enigerlei wijze met Hezbollah verbonden zijn. De Amerikaanse regering beheert het Libanese banksysteem vanuit Washington. De Centrale Bank van Libanon komt volledig tegemoet aan elk verzoek van de VS en vreest een devaluatie van de lokale munt of de ineenstorting van de Libanese banken als ze door de Verenigde Staten in het vizier worden genomen. ineenstorting van de Libanese banken, indien de VS het doelwit zijn van een dergelijk verzoek.

Ongeacht dit grimmige beeld,  heeft de Huquq Hezbollah regelmatig bereikt en nooit één enkele betaling gemist, ook al kan de vertraging soms tussen de vier en zes maanden bedragen. En dat sinds de verklaring van het eerste memorandum van Hezbollah in 1985 en de eerste eenmaking van Hezbollah in 1992. Hezbollah blijft het aantal rekruten onder zijn gelederen verhogen. Hezbollah betaalt nog steeds Huquq (salarissen), ook al worden deze betalingen in sommige maanden in verschillende tranches over de maand verdeeld of zelfs met een maand of twee uitgesteld. 

De leden van de organisatie worden niet beschouwd als werknemers van een bank of eender welk ander bedrijf om hun salarissen te ontvangen. Aan de andere kant hebben veel Libanese bedrijven, waaronder die van de premier, hun deuren gesloten, hun werknemers niet betaald en ontslagen wegens gebrek aan werkgelegenheid in het land.

Hezbollah is een organisatie die vecht voor haar voortbestaan en voor de bescherming van een samenleving die anders niet in staat zou zijn zichzelf, haar familieleden en haar rijkdom te verdedigen tegen de vele door Israël  gevoerde oorlogen en schendingen van de  soevereiniteit. Hezbollah heeft een vruchtbare voedingsbodem gevonden, omdat de Libanese autoriteiten geen enkele actie hebben ondernomen tegen de Israëlische bezetting. 

Sinds de bevrijding van Libanons grondgebied van de Israëlische bezetting hebben Libanese vertegenwoordigers bij de onderhandelingen met Amerika  in het kader van de verdediging van de grond- en waterrechten van Libanon vertrouwd op de militaire capaciteit van Hezbollah. Het geavanceerde militaire apparaat van Hezbollah is ook een afschrikmiddel om te voorkomen dat Israël Libanon verder aanvalt en om een vierde oorlog tegen het land te ontmoedigen.

Het is onvermijdelijk dat zowel Iran als Hezbollah te lijden hebben onder de gevolgen van de agressieve sancties van de VS. Hezbollah ontving vroeger ongeveer 70 procent van zijn financiering uit Iran en de resterende 30 procent van Libanese immigranten die vrijwillig hun Khums naar Libanon wilden overmaken.

Vandaag heeft Hezbollah afstand genomen van deze immigranten en hun donaties afgewezen om te voorkomen dat de VS agressief tegen hen optreedt. De Amerikaanse regering beschouwt elke donor of elke rijke sjiiet die geld overmaakt naar zijn familie in Libanon als een potentieel Hezbollah-lid dat in aanmerking komt voor gevangenisstraf. Met de Libanese gezinssamenstelling hebben de meeste sjiitische families wel een broer, een neef of een ander familielid binnen de organisatie. Dat betekent niet dat elk gezinslid een Hezbollahagent is maar het Westen weigert de complexiteit van de kwestie te accepteren, blijkbaar “voor het gemak”. 

De Amerikaanse regering probeert een breuk te creëren tussen Hezbollah en de Libanese samenleving. De eerste maatregel bestond erin s om te proberen de sjiitische gemeenschap in Libanon de keel toe te nijpen en hen tegen Hezbollah te keren: het mocht niet baten. De band is te sterk om door een dergelijke inmenging ernstig verstoord te worden. De VS lijken zich er niet van bewust te zijn dat Hezbollah-leden en hun families bijna een derde van de lokale bevolking vertegenwoordigen. Veel van deze mensen zijn tegenwoordig financieel afhankelijk van Hezbollah.

De VS wil de Libanezen een lesje leren om achter Hezbollah te staan, met name in het Libanees-Israëlische territoriale en watergeschil. De Amerikaanse regering zou alle sancties tegen Libanon opheffen als met Israël een akkoord werd bereikt waarbij Libanon een deel van zijn olierijke gebieden aan de grens zou opgeven.

De Amerikaanse regering probeerde Syrië de schuld te geven van de huidige Libanese financiële crisis en beschuldigde de Levant ervan de dollars van de regio op te slorpen ten koste van Libanon. Washington was er zich blijkbaar niet van bewust dat Syrië een overdaad aan buitenlandse valuta bezit dank zij de miljarden dollars die de VS-bondgenoten in de Golf (Saoedi-Arabië en Qatar) en Israël hebben uitgegeven om het land te destabiliseren. Jihadisten en rebellen hebben hun dollars ingewisseld voor het Syrische Pond, waardoor de rijkdom van de Syrische Centrale Bank in dollars is toegenomen. Ondanks het feit dat de Amerikanen allerlei soorten druk uitoefenen op Jordanië en Irak om hun grenzen gesloten te houden voor Syrische goederen, als gevolg van de Libanese productie, steunt Syrië Hezbollah financieel, waarbij het, wanneer nodig, dollars in contanten aan zijn strategische bondgenoot verstrekt. Dit is een ander obstakel voor de inspanningen van de VS om Hezbollah te verarmen.

Libanon kreeg het bezoek  van Marshall Billingslea, de Amerikaanse assistent-secretaris van de Schatkist, hoofd van het bureau voor terrorisme en financiële misdrijven, David Schenker, assistent-secretaris van Buitenlandse Zaken, David Hill, ondersecretaris voor politieke zaken, ambassadeur David Satterfield, waarnemend assistent-staatssecretaris voor politieke zaken, en Mike Pompeo, de minister van Buitenlandse Zaken. Zij allen pleitten blijkbaar voor “het bestrijden van Hezbollah en zijn invloed op Libanon”. In werkelijkheid bespraken ze allemaal eerst en vooral de veiligheid van Israël en hoe een oplossing kan worden gevonden om tegemoet te komen aan de eisen van Israël in het omstreden zeegebied. Er is tussen de 500 en 600 vierkante kilometer waarvan Israël beweert dat het binnen hun zeegrenzen ligt en die Libanon als zijn eigen zeegrens beschouwt en controleert.  Volgens bovengenoemde bronnen binnen de groep van Libanese besluitvormers en onderhandelaars die de VS-ambtenaren in de loop van de laatste maanden ontmoetten, zijn de VS bereid om de activiteiten van Hezbollah te negeren en alle sancties op te heffen als er  een bevredigende overeenkomst met Israël bereikt wordt.

Billingslea zei onlangs: “Hezbollah is een kanker en moet daarom worden uitgehongerd. Het is de plicht van het Libanese politieke systeem om zich te verenigen tegen Hezbollah en de bedreiging die het vormt voor de democratie en de veiligheid van de Libanese regering”. De Amerikaanse ambtenaar vergeet daarbij even dat Hezbollah deel uitmaakt van de Libanese regering en het politieke systeem!

De Amerikaanse  zei dat “de VS en haar bondgenoten niet verantwoordelijk zijn om Hezbollah tegen te houden; het is aan de Libanese bevolking om de democratie in hun land te beschermen”. 

Billingslea weet misschien niet dat de overgrote meerderheid van de Libanese bevolking achter Hezbollah staat. Er zijn ongetwijfeld Libanezen binnen het politieke systeem die machteloos maar loyaal aan de VS zijn. Hezbollah spreekt en handelt in naam van degenen die er tijdens de laatste democratische parlementsverkiezingen voor hebben gestemd.

Geen enkele heerser onder de bondgenoten van Trump in het Midden-Oosten vertegenwoordigt een echte democratie. Misschien wil de VS-ambtenaar Libanon veranderen in een systeem dat beter vergelijkbaar is met dat van zijn buren. De druk van de VS op Libanon om te buigen naar de belangen van Israël is verre van democratisch. Billingslea’s onsamenhangende verhaal verraadt veel van de doelstellingen van de VS in Libanon.

Washington betoont weinig creativiteit wanneer het Libanon en veel van zijn rijken probeert in te tomen, eerder dan Hezbollah of zelfs Iran, zijn financier, aan te vallen.

Hezbollah is zich ervan bewust dat de VS en haar bondgenoten in een tijd van relatieve vrede proberen te winnen wat ze niet hebben bereikt in hun oorlogen met Libanon (2006) en Syrië (vanaf 2011 tot op heden), om de “As van het Verzet” in te dammen. De kracht van deze as is aangetoond in Palestina, Libanon, Syrië, Irak en Jemen. De druk van de VS op Libanon kan een averechtse uitwerking hebben en een lelijke en onverwachte situatie veroorzaken waarop Washington niet voorbereid is of misschien niet bereid is het hoofd te bieden. Hezbollah onderzoekt op welke maniere het kan reageren op de VS en haar bondgenoten. Hoe kan zij de sjiitische Libanezen, hoewel ze niet verwant zijn aan Hezbollah, die de prijs betalen voor de Amerikaanse inmenging verdedigen? 

Vertaald door Francis J.

This article is translated for free to many languages by volunteers so readers can enjoy the content. It shall not be masked by Paywall. I’d like to thank my followers and readers for the confidence and support. If you like it, please don’t feel embarrassed to contribute and help fund it for as little as 1 Euro. Your contribution, however small, will help ensure its continuity. Thank you.