Hezbollah is de bron van alle onrust in Libanon en het Midden-Oosten

Door Elijah J. Magnier

Hezbollah is de bron van alle problemen die het Amerikaanse rijk in de regio momenteel ondervindt; het verstoort het grootste deel van de strategieën en plannen van Washington en Tel Aviv voor Libanon en het Midden-Oosten. Zelfs midden in de zwaarste economische crisis die Libanon treft, verzet Hezbollah zich nog steeds tegen de inspanningen van de VS om Libanon op de knieën te krijgen en het land te onderwerpen aan de grillen van Israël. Hezbollah heeft de inspanningen van de VS en Israël niet in één enkele eerlijke klap verslagen, maar is eerder verantwoordelijk voor het mislukken van tientallen pogingen om de strategieën van de VS en Israël in het Midden-Oosten in praktijk te brengen.

Minder dan 27 procent van de totale Libanese bevolking zijn christenen, maar ze eisen nog steeds 50 procent van alle regeringsposities in het land op. De moslims, sjiieten en soennieten, hebben niet gevraagd om een wijziging van de grondwet en de akkoorden van Taif. Deze situatie van ongelijkheid kan echter niet blijven duren. Na de ambtsperiode van president Michel Aoun worden veel Libanese christenen geacht terug te vallen in de armen van het Westen, weg van Hezbollah. De meerderheid van de christenen voelt zich minder verbonden met de Arabische landen en veel dichter bij de westerse samenlevingen. De overgrote meerderheid van de christelijke Libanezen is niet bereid om hun comfort op te geven, noch om geduldig de confrontatie aan te gaan met het Amerikaanse wurgbeleid.

De VS en Israël zijn tevreden dat Hezbollah niet in de weg staat van de religieuze en politieke leiders van de christenen die “betreuren” dat er haat bestaat tussen Libanon en Israël en die geloven dat er “geen ideologische verschillen” een goede relatie in de weg staan. De christenen in Libanon die het grootste deel van de macht in handen hebben en de politieke bondgenoten van Hezbollah zijn, zijn niet van plan om de Amerikanen te ontstemmen. De ministers van Buitenlandse Zaken en Justitie hebben de verwachtingen van Hezbollah getrotseerd en zijn zichtbaar bezorgd om eerder de VS te behagen dan Hezbollah.

De VS zijn gewend om om te gaan met Libanese politici die tot corruptie zijn geneigd en die de rijkdom van het land al meer dan drie decennia verkwanselen. Hezbollah voert campagne om de corruptie te bestrijden. Na zoveel jaren van wanbeleid en vriendjespolitiek onder politici en hun gezinnen, willen de VS geen nieuw soort politici verwelkomen die zich minder aan de wensen van de VS en zijn Israëlische partner aanpassen.

Vanuit het oogpunt van Washington is Hezbollah inderdaad een “onruststoker” en een kopzorg voor de VS en Israël. Maar de inspanningen van Washington en Tel Aviv om het uiteenvallen van Libanon tot stand te brengen, vertonen geen sporen van vernietiging van Hezbollah en van zijn invloed.

Vertaald door Francis J.