آیا ترامپ قبل از خروج از کاخ سفید جنگ با ایران را آغاز میکند؟

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

در جنگ ایران و عراق جمهوری اسلامی ایران در برابر ۸۰ کشور ایستاد، صدام به دستور امریکا به همسایه خود حمله کرد، امریکایی که مهم ترین متحد خود را با سقوط محمد رضا پهلوی در منطقه از دست داده بود و خواست با شکست جمهوری اسلامی در جنگ کشور را دوباره به دست آورد. ایران هیچ تجهیزات جنگی را نداشت و از بازار نظامی کاملا محروم بود ولی در اواخر جنگ توانست از کشورهای لیبی، کره شمالی و چین موشکهای اسکاد را به دست آورد. مدلهای مختلف موشکهای اسکاد برد بین ۲۵۰-۳۰۰ کیلومتر برد دارند و آنها را می‌توان با بمب‌های ۱۰۰۰ کیلوگرمی تجهیز کرد.

اینجا بود که برنامه موشکی ایران آغاز شد؛ با ساخت موشکهای فاتح و تندر ۶۹، اولین موشکهای کوتاه و‌میان برد کشور با دارایی‌ برد ۱۵۰ تا ۷۵۰ کیلومتر . موشکهای بالستیک سوخت جامد فاتح ۱۱۰ و فاتح ۳۱۳ در سال ۲۰۰۲ ساخته شدند. ایران هم چنین موشک های ذوالفقار با برد ۷۰۰ کیلومتری و مجهز به کلاهک ۶۰۰ کیلوگرمی را ایجاد کرده و علیه داعش در سوریه در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ استفاده کرده. هم چنین در سال ۲۰۱۹ موشک جدید دزفول با برد ۱۰۰۰ کیلومتر و موشک کروز هوزیه با برد ۱۳۵۰ کیلومتری را رونمایی کرد. بعلاوه بر این ایران موشکهای میان برد خود از جمله موشک عماد با برد ۲۰۰۰ کیلومتر و سجیل با برد ۲۲۰۰ کیلومتر و‌خرمشهر با برد ۲۵۰۰ کیلومتر و قابلیت حمل کلاهک تا ۱۸۰۰ کیلوگرم را ایجاد کرده.

بر ضد آرزوهای امریکا، در سال ۲۰۰۹ ماهواره امید در مدار فضا قرار گرفت و پس از آن ماهواره بر سفیر ۱-ب همراه ماهواره امید شد. در سال ۲۰۲۰، توسط سپاه پاسداران ماهواره نور در مدار ۴۴۰ کیلومتری زمین قرار گرفت.

چندین بار سازمان ملل تلاش کرد که از برنامه موشکی ایران جلوگیری کند و هفت بار شورای امنیت قطعنامه های مختلف را تصویب کرد، از جمله قطعنامه ۱۶۹۶ در سال ۲۰۰۶، ۱۷۳۷ در ۲۰۰۶، ۱۷۴۷ در ۲۰۰۷، ۱۸۰۳ در ۲۰۰۸، ۱۸۳۵ در ۲۰۰۸، ۱۹۲۹ در ۲۰۱۰ و ۲۲۲۴ در ۲۰۱۵. با قطعنامه ۲۲۳۱ بعد از تشکیل برجام، تمام این قطعنامه ها لغو شدند به دلیل اینکه برجام ایجاد موشکهایی را که مجهز به سلاحهای هسته ای هستند ممنوع کرده.
با اینحال ایران موفق بوده که برنامه موشکی خود را تکمیل کند زمانی که تمرکز اکثریت دنیا در جلوگیری از ساختن بمب اتمی بوده، بمبی که جمهوری اسلامی قصد ساختن‌ را نداشته. ایران توانسته موشکهای خود را به متهدانش در منطقه یعنی عراق، سوریه و لبنان را صادر کند و این باعث شده که ایران بسیار قدرتمند بشود.

هر زمانی که ایران موشکهای خود را به متهدانش صادر کرده با دقت به موقعیت جغرافیایی و نیازهای خاص آنها بوده، به مثال، در لبنان، حزب الله از موشکهای فاتح که با بردی که بتواند تمام سرزمین اشغالی فلسطین را در نظر بگیرد استفاده کرده.  در این مثال، ایران برد موشکها‌ را محدود کرده بود ولی در عوض قابلیت حمل کلاهک ۱۰۰۰ کیلوگرمی را اضافه کرده. هم‌چنان ایران فقط موشکهای ساخت جامد را به حزب الله تقدیم کرده که بتوانند با هواپیماهای پر سرعت و پیشرفته اسراییل مقابله کنند.
بنابراین، اسراییل و امریکا میدانند که هرنوع حمله به ایران بی جواب نخواهد بود و ایران توانایی حمله صد ها موشک را دارد. حتی اگر احتمال همکاری ترامپ و نتاهانیو با حمله به ایران قوی باشد، نابودی برنامه موشکی ایران توسط امریکا و اسراییل غیر ممکن می‌باشد. ایران در سراسر کشور شهرکهای موشکی را ساخته و می‌تواند هر نوع حمله ای را پاسخ بدهد.
علاوه بر این، عراق و ترکیه به ایران بیان کردند که اجازه حمله به ایران را از سرزمینهای خود نخواهند داد. به این دلیل، به شرط اینکه شهروندهای غیر نظامی خود مورد حمله قرار نگیرند، ایران حاضر نیست به نقاط نظامی و یا غیر نظامی کشورهای همسایه خود حمله کند. ایران این‌پیام را به تمام کشورهای منطقه خود را بیان کرده که این کشورها آمادگی اتفاق احتمالی جنگ را داشته باشند.
پیروزی در جنگ در خاور‌میانه برای هیچ مملکت حتی امریکا کار آسانی نمیباشد، به این دلیل امریکا به جای جنگ سنتی از عملیات ترور و‌ فشار حداکثری استفاده کرده تا مردم ایران‌  بر علیه نظام شورش ایجاد کنند. ترامپ فرصت حمله  به ایران را تا پایان دوره رییس جمهوری خود از دست داده ودر حال حاضر با دوست خود نتاهانیو راهی غیر از قبولی شکست را ندارد و مجبور است که پیشرفتهای اتمی و موشکی را مشاهده کند.