موفقیتها و شکستهای ترکیه، اسراییل و ایران چه بودند؟ آیا بایدن به سمت جنگ می‌رود و یا خاور میانه را رها میکند؟


@ejmalrai
 ایلایجا مگنایر توسط: 

 شیرین هاشمی ترجمه 
یک نتیجه جنگ‌های عراق، سوریه و لیبی ایجاد ترکیه به عنوان یک قدرت منطقه ای می‌باشد واین باعث شد که برتری امریکا در این سوی دنیا را به چالش آورد. هم چنان با پشتیبانی از یمن، سوریه، عراق، لبنان، فلسطین و افغانستان، ایران مسلما یک قدرت منطقه ای حساب می‌شود. ایرانی که از سال ۱۹۷۹ در برابر هژمونی امریکا ایستادگی میکند وبا وجود تحریم های سخت و فشرده هرسال قویتر می‌شود. و نهایتا، اسراییل با برنامه عادی سازی با چند کشور عربی جایگاه خود را در دنیای عرب و اسلامی قویتر کرده، در حالیکه امریکا جنایت‌های فراوان و‌مختلفش را دفاع میکند و‌پشتیبانی میکند. اما باید گفت که تنها ترین متحد جدید اسراییل که مهم می‌باشد سودان است، کشوری که در سال‌های اخیر خود را از آرمان فلسطین و محور مقاومت دور کرده. در انتهای سال ۲۰۲۰ احتمال جنگ در خاورمیانه هنوز قوی می‌باشد. با اینحال رییس جمهور جدید امریکا مجبور می‌باشد که درباره سرنوشت امریکا در منطقه تصمیم بگیرد. امریکا می‌تواند به سمت صلح برود و این باعث می‌شود که نیروهای خود را از منطقه به خصوص عراق و سوریه خارج کند. یا اینکه گزینه  جنگ با ایران را انتخاب میکند و احتمال تلافات نیروهای خود را هم در سوریه و‌هم در عراق را بپذیرد؟
برای هر سه قدرت منطقه ای ایران، اسراییل و ترکیه، سوریه مهم‌ترین میدان جنگ بوده و‌هر سه کشور نقش مهمی در سوریه در دهه آخر داشتند و احتمالا در آینده خواهند داشت. جنگ سوریه که در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، یکی از ویرانگرترین جنگ‌های خاور میانه به حساب میاید. بیش از ۸۰ کشور به دلایل مختلف  در تخریب‌ کردن سوریه شرکت داشتند. به چند دلایل رسیدگی می‌کنیم: ۱) متوقف کردن صادرات گاز روسیه به اروپا از طریق اکرایین و تعویض آن با قطر . این عمل برای ضعیف کردن روسیه و جلوگیری از بهبودی اقتصادی و قدرتی خود در برابر امریکا. این گاز از طریقه قطر، بحرین، عربستان سعودی، اردن، سوریه، ترکیه، بلغارستان، اطریش و آلمان به غرب اروپا صادر می‌شد.۲) برداشتن پایگاه نیروی دریایی روسیه از سوریه و به پایان رساندن جایگاه ثابت روسیه در دریای مدیترانه. ۳) ضعیف کردن ایران با متوقف کردن رابطه آن با رییس جمهور بشار الاسد که این باعث شود که ایران از جامعه جهانی جداتر شود و در برابر تحریم های امریکا آسیب پذیر تر باشد. ۴) ایجاد مزاحمت در روابط اقتصادی بین سوریه، ایران و عراق و به پایان رساندن جاده ابریشم جدید. ۵) بی ثبات کردن عراق و لبنان و‌تبدیل این دو کشور به عنوان پایگهای تکفیری .۶) متوقف کردن زنجیره تامین نظامی بین حزب الله لبنان و سوریه برای ضعیف کردن حزب الله که تهدید بزرگی برای اسراییل می‌باشد و برداشتن نفوذ گسترده ایران در منطقه. ۷) برداشتن دولت کنونی سوریه که باعث شود که دولت جدید برای پس گرفتن بلندی های جولان دیگر‌ مبارزه نکند و مجبورا با اسراییل روابط‌ خود را عادی کند. ۸) تبدیل کردن سوریه به عنوان پایتخت جهانی تکفیریها و جمع کردن تکفیریها دنیا در یک مکان. مکانی که تکفیریهای ضد چین و‌ضد روسیه در آن پناه گیرند و تجربه جنگی به دست آورند که بتوانند به کشور خود برگردند و عملیات ترور را انجام دهند.


با وجود ده سال جنگ دولت سوریه و ارتش خود توانستند اکثر کشورشان را حفظ کنند ‌با حمایت متهدان خود (ایران، روسیه، حزب الله و گروهای عراقی) توانستند جلوی برنامه تخریب کردن سوریه  توسط بیش از ۸۰ کشور دنیا ایستادگی کنند.

جنگ‌ سوریه باعث شد که ترکیه بتواند جایگاه خود را در منطقه قویتر کند و در حال حاضر بخش قابل توجهی از شمال غربی سوریه را اشغال کند. هم چنان ترکیه در عراق نفوذ گسترده دارد و ظاهرا قصد ندارد از هیچ کدام‌از‌این دو‌‌کشور‌ خارج شود. در حال حاضر ترکیه از نیروهای نیابتی در سوریه، لیبی، و جمهوری آذربایجان استفاده میکند. هم چنین ترکیه در شرق سوریه با نیروهای تجزیه طلب کردی از جمله گروه یگان های مدافع خلق مبارزه میکند که نیروهای کردی به آرزوی ایجاد یک مملکت مستقل کردی به نام روژاوا نرسند. با وجود اهداف تجزیه طلبی نیروهای کردی سوریه، رییس جمهور دکتر اسد از روسیه و ایران درخواست کرده که آنها از روابط خوب خود با ترکیه استفاده کنند و برای خروجی نیروهای ترکیه مذاکره کنند. اما تا راهبرد دولت جدید امریکا درباره مسایل کردهای سوریه مشخص‌ بشود روسیه و ایران عملکرد آن چنانی انجام نخواهند داد دربرابر نقشه ترکیه در شمال سوریه. برنامه ترکیبی ترکیه برای برداشتن بشار الاسد کاملا شکست خورد، نیروهای ترکیه ای از بزرگراه بسیار مهم م ۴ بین حلب و سراقب و دیگر موقعیت های خود در‌ سوریه عقب نشینی کردند و به سمت ادلیب رفتند پس از آزادسازی این مناطق توسط ارتش سوریه و‌متحدانش. در حال حاضر ترکیه حدود ۱۵۰۰۰ افراد نظامی در منطقه ادلیب دارد و هیچ به نظر نمیرسد که به این زودی از این منطقه خارج شوند.

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

Sorry! This product is not available for purchase at this time.
Advertisements
Advertisements
Advertisements