Geschreven door – Elijah J. Magnier:
Vertaald door – Francis J.
Iran geeft de VS de schuld van de toenemende spanning in het Midden-Oosten. Het Pentagon heeft de verantwoordelijkheid voor de gevechtscommando’s voor operaties waarbij Israël betrokken is, verschoven van het Amerikaanse Europese Commando (EUCOM) naar het Amerikaanse Centrale Commando (CENTCOM). Deze stap heeft ertoe geleid dat Iraanse functionarissen een reeks maatregelen hebben genomen, waaronder een verdere ontwikkeling van de nucleaire sector. Dit vormt een uitdaging voor de JCPOA, de nucleaire overeenkomst, die Europese leiders die, samen met de VS, hun verbintenissen sinds 2015 niet zijn nagekomen, heeft uitgegaagd Bovendien heeft Iran raket-, lucht- en zeemanoeuvres gehoude, en heeft het met de “As van het Verzet” escalerende stappen ondernomen om het nieuwe gezamenlijke militaire commando van de VS en Israël te kunnen confronteren. Deze stappen maken het Midden-Oosten gevaarlijker dan ooit en vormen een ernstige uitdaging voor het beleid en de acties van de nieuwe Amerikaanse regering van Joe Biden.
Besluitvormers in Iran verklaarden dat “de integratie van Israël onder het Central Operations Command een directe bedreiging vormt voor Iran. Het betekent dat Israël zal opereren binnen het gehele gevechtscommando in het Midden-Oosten en het “verantwoordelijkheidsgebied” onder de controle van het Central Command van de VS. Bijgevolg zal het theater van de gevechtsoperaties en spionage worden gedeeld met alle landen die onder deze paraplu vallen (Israël, Saoedi-Arabië, de Emiraten, Bahrein, Jordanië, Irak, Egypte, Iran, Jemen, Soedan, Afghanistan, Koeweit, Qatar, Oman, Pakistan, Eritrea, Ethiopië, Somalië en de Seychellen). Dit zal Israël de mogelijkheid en de kans geven om gebruik te maken van en aanwezig te zijn op alle luchthavens die door de Amerikaanse strijdkrachten worden gebruikt en om onder hun paraplu te schuilen op de grootste Amerikaanse bases in landen waar Iran als een vijand wordt beschouwd, voornamelijk Saoedi-Arabië.
De bron bevestigt de “noodzaak om de militaire capaciteiten van Iran te heroverwegen en te vergroten tot op een veel hoger niveau, omdat de dreiging is gegroeid en tot aan de poorten van Iran is geraakt, nu Israël aanwezig is in veel Arabische landen om ond heen. Bijgevolg is het belangrijk en noodzakelijk geworden voor Iran om zichzelf uit te rusten met hetzelfde vermogen als zijn vijand, ondanks de nucleaire verbodsbepalingen die Teheran uit eigen beweging heeft nageleefd”. In 2003 verklaarde grootyatollah Sayyed Ali Khamenei dat het nastreven van kernwaêns verboden was door de Islam. Bronnen in Iran zijn echter van mening dat het mogelijk moet zijn om de fatwa opnieuw in overweging te nemen als Iran ernstig in zijn bestaan wordt bedreigd. In 1973, tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog die bekend staat als Yom Kippoer, was Israël bereid om kernbommen te gebruiken toen het gevaar als overweldigend werd beschouwd.
Het lijdt geen twijfel dat Israël lange tijd heeft geprofiteerd van de Amerikaanse militaire en inlichtingencapaciteiten en bases in het Midden-Oosten. Over de jaren heen heeft Israël doelwitten in Irak en Syrië aangevallen, waarbij het gebruik maakte van de logistieke faciliteiten van de VS in de landen van het Midden-Oosten, die als het “gebied van de operaties” werden beschouwd. Dit voordeel was echter niet zonder meer evident, zolang Israël onder EUCOM viel. In plaats daarvan maakte Israël gebruik van de invloed die het binnen de Amerikaanse overheid heeft en maakte het gebruik van alle militaire faciliteiten die de zittende Amerikaanse president Israël kon bieden.
De overdracht van het leiderschap van Israël aan CENTCOM betekent echter dat de Israëli’s recht hebben op alle faciliteiten, omdat Israël deel is gaan uitmaken van de organisatiestructuur van de Amerikaanse strategie voor het Midden-Oosten. Iran beschouwt dit als een enorme directe bedreiging voor de “Islamitische Republiek”.
Deze stap wordt als gevaarlijk beschouwd omdat het Pentagon hierdoor in geval van oorlog Israël kan gebruiken bij regionale operaties in het Midden-Oosten voor “smerig werk”. Dit betekent dat Israël samen met de VS zal opereren in Libanon, Syrië, Jordanië, Irak, Jemen en andere landen in het Midden-Oosten na de recente normaliseringen van de betrekkingen met Israël. Als Israël in 2003 aan CENTCOM was gekoppeld, had het mogen deelnemen aan de oorlog tegen Saddam Hoessein tijdens de bezetting van Irak. Palestina blijft echter binnen de operaties van het Amerikaanse commando in Europa, ook al behoort Israël tot CENTCOM.
Wat bereidt Iran voor als reactie op de Amerikaanse actie?De bronnen zeggen dat Iran “binnen zijn operationele ruimte een verenigd leiderschap heeft gevormd dat de opkomende dreiging aanpakt en de verantwoordelijkheid van de “As van het Verzet” verdeelt over
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
gedecentraliseerde sectoren van de operatie. Het houdt rekening met de grote gevechtscapaciteit van het Amerikaanse Central Operations Command, CENTCOM, en die van Israël. Daarom is besloten om aparte operationele commando’s op te richten met elk een volledige bevoegdheid om, in geval van oorlog te reageren, aan te vallen en zich te verdedigen tegen de nieuwe Verenigde Staten-Israëlische eengemaakte operationele ruimte.
Met andere woorden, Libanon, Syrië, Irak en Jemen zullen afzonderlijke operationele commando’s hebben die handelen binnen een verenigd protocol, die collectieve beslissingen zullen nemen om een voorstel voor een staakt-het-vuren in geval van oorlog te aanvaarden of te verwerpen en steun te bieden wanneer dat nodig is. De reden voor deze autonome status verhindert het gericht aanvallen en vernietigen van één centraal operationeel commandokwartier. Daarom helpen verschillende onafhankelijke operatiekwartieren de continuïteit van het commando te handhaven en die, wanneer dat nodig is, te coördineren.
Nieuwe gezamenlijke acties van de Amerikaanse en Israëlische centrale operatiecoördinatie uitvoeren door verschillende patrouilles werden waargenomen boven landen waar de “As van Verzet” opereert. Ze werden uitgevoerd vanuit de Indische Oceaan, de Rode Zee en de Perzische Golf tot aan de Middellandse Zee. Terwijl de Amerikaanse B-52H boven het Midden-Oosten vloog, voerden Israëlische F-16’s luchtmanoeuvres uit boven Libanon en Syrië. Bovendien opereerde de zesde vloot, die in het Midden-Oosten is gevestigd, binnen de operatiekamer van CENTCOM om klaar te staan en op aanvraag tussen te komen als dat nodig is.
Als er oorlog uitbreekt in Libanon, kunnen Amerikaanse jets dus samen met Israëlische jets Hezbollah-doelwitten bombarderen, omdat de operatiekamer een gezamenlijke operatie is geworden die door het Amerikaanse Centrale Commando wordt geleid, niet door Israël. Hoewel de VS Israël in het verleden al hielpen met logistieke – inlichtingen – en operationele steun, zal dit soort toekomstige samenwerking de volgende oorlog naar een ander niveau tillen. Het betekent ook dat de beveiliging van de Amerikanen in het Midden-Oosten op de proef zal worden gesteld en afhankelijk en afhankelijk is van Israëlische beslissingen. Dit verhoogt het niveau van het gevaar in het Midden-Oosten aanzienlijk.
Daarom is de “As van het Verzet” tot de conclusie gekomen dat een eventuele toekomstige oorlog niet tussen twee landen en in de frontlinie zal plaatsvinden. In elke komende oorlog wordt verwacht dat de bombardementen in het hart van elke stad kunnen gebeuren. Dit zal zeer destructief zijn, veel meer dan in een eerdere oorlog. Precisie-raketten zijn al gericht op strategische doelen in de doelwittendatabase. De Amerikaans-Israëlische samenwerking zal niet voorkomen dat aan beide zijden schade wordt aangericht, ondanks hun superioriteit en de overvloed aan vuurkracht en militaire capaciteit. Israël heeft 15.000 locaties binnen zijn doelwittenbank en de “As van het Verzet” heeft duizenden Amerikaanse en Israëlische locaties die het doelwit kunnen zijn van zijn strategische precisieraketten. Bijgevolg wordt aan beide zijden een massale vernietiging verwacht.
Tot slot kan de vertoning van de Iraanse rakettenmacht in zijn recente marine- en dronemanoeuvres worden gezien als een eerste reactie. Het is een boodschap van het Iraanse leiderschap aan deze onlangs aangekondigde Amerikaans-Israëlische alliantie.
Iran heeft de recente aankondiging van de VS om het vliegdekschip Nimitz te sturen, waarvan de Iraanse raketten tijdens het huidige raketmanoeuvre niet ver weg zijn gevallen, veroordeeld. Het, door het Pentagon, sturen van vier B-52H bommenwerpers naar het Midden-Oosten, werd serieus genomen omdat hun raketladingen slechts een fractie vormen van wat de Amerikaanse militaire bases in de regio al bezitten. Bovendien kunnen deze B-52H niet boven Iran vliegen uit angst te worden neergeschoten.
Concluderend kan worden gesteld dat Iran en de VS elkaar intimiderende boodschappen toesturen. Het is duidelijk dat dit de spanning in het Midden-Oosten verhoogt en de nieuwe Amerikaanse regering onder president Joe Biden zal een wonder nodig hebben om dit niveau van spanningen te kunnen deëscaleren.
You must be logged in to post a comment.