Het nucleaire akkoord van 2015 lijkt niet langer een geldige referentie voor Iran

Door Elijah J. Magnier:

Vertaald door Francis J.

Het nucleaire akkoord dat in 2015 door de voormalige Amerikaanse president Barack Obama werd ondertekend, lijkt niet langer als een geldige deal voor Iran te worden aanzien en wordt door de VS zeker als inadequaat beschouwd. Alvorens alle sancties op te heffen die sinds 1979 door de achtereenvolgende Amerikaanse presidenten zijn opgelegd aan Iran, stellen Washington en de Europese ondertekenaars wijzigingen aan het akkoord voor. Ze willen er Israël en Saoedi-Arabië bij betrekken en het Iraanse raketprogramma erin opnemen. Iran van zijn kant vraagt om de concrete opheffing van alle sancties voor  het zich opnieuw volledig naar de overeenkomst schikt. 

Onder de nieuwe regering van president Joe Biden dient de nucleaire deal daarom niet langer de doelstellingen, belangen of nationale veiligheidsdoelen van Iran, omdat er geen vertrouwen is in de beloften van de VS. Als gevolg daarvan zal de regering-Biden de kans missen om de “Islamitische Republiek” te dwingen het nucleaire akkoord na te leven. Washington lijkt te geloven dat het omzeilen van de opheffing van de sancties een succesvolle manier kan zijn om Iran nieuwe voorwaarden op te leggen. Een dergelijke redenering zal Teheran er alleen maar toe aanzetten sneller weg te lopen van elke verbintenis en zijn nucleaire capaciteiten te ontwikkelen tot op het punt waar er geen weg meer terug is. In dat geval heeft de Amerikaanse regering nog maar een paar opties over, waaronder de mogelijkheid om Iraanse nucleaire sites aan te vallen om het tempo van de vooruitgang op weg naar nucleaire capaciteiten, een rode lijn die volgens Biden en Israël niet mag worden overschreden, te vertragen.

De Iraanse Opperste Leider Sayyed Ali Khamenei bevestigde dat “als  nagnoeg alle sancties worden opgeheven, zullen wij terugkeren naar de naleving van de nucleaire overeenkomst. Washington moet eerst de sancties opheffen. De partij die het recht heeft om voorwaarden te stellen aan het nucleaire akkoord is Iran, omdat het aan al zijn verplichtingen heeft voldaan, terwijl alle andere landen dat niet hebben gedaan.” Sayyed Khamenei is de enige persoon in Iran die beslist over het buitenlands beleid, en alle strategische beslissingen met betrekking tot de relatie van Iran met de buitenwereld.Een besluitvormer in Iran zegt: “Sayyed Khamenei bedoelde dat de VS eerst alle sancties tegen Iran moeten opheffen en moeten bewijzen dat het besluit is uitgevoerd. Dat moet ook inhouden dat alle Europese en andere staten toestemming moeten geven om op alle 

Sorry! This product is not available for purchase at this time.

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

terreinen commerciële deals met Iran te sluiten. Daarnaast wil Iran harde garanties dat de VS niet terugkomen naar sancties of, zoals Donald Trump dat heeft gedaan, een toekomstig akkoord door een andere Amerikaanse president herroepen wordt. Dientengevolge kan Iran de stappen die zijn genomen om de verrijking tot 20 procent te verhogen niet ongedaan maken en zal het zich geleidelijk uit elk verdrag terugtrekken tenzij duidelijk wordt dat alle partijen zich naar de letter aan het akkoord hebben gehouden, zonder wijzigingen.”

In Iran zei Sayyed Khamenei tegen zijn naaste medewerkers dat “veel Europese staten worden geregeerd door hypocrieten die de dictaten van de VS gehoorzamen, zelfs wanneer hun leiders iets anders beweren” en dat “de VS en Europa er geen belang bij hebben een sterk Iran te zien”. Het lijdt weinig twijfel dat Iran financieel sterker zal worden als alle Amerikaanse sancties worden opgeheven. De VS-sancties tegen de Iraanse olie-export beperkten de verkoop van ongeveer 2,3 miljoen vaten per dag tot 700.000. De deviezeninkomsten van Iran zijn verminderd en de lokale munt is aanzienlijk in waarde gedaald. De niet-olie-export van Iran bedroeg in 2020 naar verluidt echter meer dan 25,1 miljard dollar. Bovendien zijn de bondgenoten van Iran in het Midden-Oosten doorgegaan met het betalen in Amerikaanse dollars van de lonen aan tienduizenden van hun militanten. We kunnen dus stellen dat de doelstelling van Trump om de regionale macht van Iran in te dammen, is mislukt.

Sayyed Khamenei vertelde de Iraanse functionarissen dat ze “moeten handelen alsof de Amerikaanse sancties niet zullen worden opgeheven onder de regering Biden, er zijn geen verschillen tussen het gedrag van de huidige Amerikaanse president en een andere.”

De Iraanse leiders geloven dat de VS niet zullen terugkomen op de meeste sancties die Iran in staat stellen terug op de internationale markt te komen. Bijgevolg heeft Iran een jaar na de onwettige terugtrekking van de VS zelf verschillende schendingen van het akkoord aangegeven. Ook heeft Iran vorig jaar het mechanisme voor geschillenbeslechting in werking gesteld, zoals bepaald in punt 36 van het JCPOA (het nucleaire akkoord dat bekend staat als het Joint Comprehensive Plan of Action) – maar het mocht niet baten. Iran is echter niet bereid zijn naleving van het JCPOA op te geven en daarom blijven zijn strategische bondgenoten, China en Rusland, beide permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, aan zijn zijde staan. China en Rusland zijn het met Iran eens dat de VS zo snel mogelijk “onvoorwaardelijk” moeten terugkeren naar het JCPOA.

De VS lijden niet zelf onder de sancties die zij Iran hebben opgelegd, eerder het tegendeel. Terwijl hij “geniet” van Trump’s harde sancties, vraagt Biden Iran om eerst terug te keren naar zijn verplichtingen. Logisch, als de VS het Iraanse besluit gelooft om kernwapens te verbieden en de ontwikkeling en het gebruik van massavernietigingswapens te verbieden, waarom zouden de sancties dan snel worden opgeheven? Waarom niet onderhandelen met Iran onder de last van verlammende sancties? Dit is echter een gevaarlijk spel, omdat Fatwa’s verschuiven naar gelang van de omstandigheden en de noodzaak.

Sayyed Khamenei heeft zijn inner circle verteld dat “sommige Iraanse functionarissen teleurstellend zijn”. Hij meent dat wie zich verbeeldt dat het beleid van Biden ten opzichte van Iran anders zal zijn dan dat van zijn voorgangers “naïef” is en het idee dat de nieuwe president de sancties zal opheffen “waanideeën” heeft. “Het is tijd om de deur van de onderhandelingen te sluiten totdat de VS en Europa zich opnieuw verbinden tot een overeenkomst die zij zelf hebben geschonden en waaraan zij zich niet hebben gehouden”, zo wordt Sayyed Khamenei geciteerd.

Het lijkt duidelijk dat er binnenkort geen nucleair akkoord zal komen tussen Iran en de VS. Stel dat Biden erop aandringt om Israël en Saoedi-Arabië in een nieuw geactualiseerd JCPOA-akkoord op te nemen en een aantal van de bepalingen ervan te wijzigen. In dat geval begaat hij een ernstige vergissing. Jarenlang probeerde Trump over dezelfde wijzigingen te onderhandelen, maar hij slaagde er niet in zijn doel te bereiken, en Iran gaf de voorkeur aan de harde sancties. Sayyed Khamenei heeft de grenzen van de kwestie bepaald: “Geen wijziging of onderhandeling tot en tenzij de VS eerst de sancties opheffen. Iran moet verdergaan met zijn binnenlands economisch beleid dat niet afhankelijk is van de olieverkoop. “

Waarom zou Iran dan toch ingaan op de eisen van Biden, terwijl het dergelijke soortgelijke eisen van Trump heeft afgewezen? Waarom de succesvolle verkiezing van Biden steunen door de laatste poging van Trump,  om munt te slaan bij de toekomstige presidentsverkiezingen,  om met Iran te onderhandelen af te slaan? 

Het antwoord komt van Iraanse functionarissen: “Trump en Biden zijn twee kanten van dezelfde medaille. Maar Trump heeft generaal-majoor Qassem Soleimani gedood, en bijgevolg was de natuurlijke koers voor hem om nog eens vier jaar aan de macht te blijven, zonder twijfel een oorlog. Iran is zich ervan bewust dat alle Amerikaanse regeringen, sinds 1979, de kunst van het sanctioneren onder de knie hebben en ervan genieten sinds de overwinning van de “Islamitische Revolutie”. Ongeacht de koers die Biden wil varen, is de totale terugtrekking van de VS uit West-Azië voor Iran en zijn bondgenoten in de regio de topprioriteit geworden. Het Midden-Oosten is daarom kwetsbaar en staat open voor alle mogelijkheden.”

Advertisements
Advertisements
Advertisements