@ejmalrai ایلایجا مگنایر توسط:
شیرین هاشمی ترجمه:
در پاسخ به سیاست توسعه طلب امریکا در خاور میانه ایران به دولت مرکزی سوریه, حشدالشبعی در عراق، حوثی های در یمن، حزب الله در لبنان و فلسطینیان در غزه حمایت خود را افزایش داد و گسترده تر کرد. امریکا با ایجاد پایگاه های مختلف و فراوان دور مرزهای ایران یک دایره ایجاد کرد ولی در پاسخ ایران توانسته با کمک متحدان خود نیروهای امریکایی را در یک دایره بزرگ‌تر بگذارد که تمام پایگاه های امریکایی در منطقه بتوانند تحت حمله ایران و‌متحدان خود قرار بگیرد. ایران توانسته تهدید جدی حضور چندین پایگاه های نظامی امریکا را در منطقه تبدیل به فرصت کند و تمام پایگاه های امریکایی را درلیست حمله خود قرار دهد. ناو های هواپیما بر امریکایی در خلیج فارس برای موشکها و پهپادهای ایرانی اهداف بسیار آسانی شدند. در حال حاضر نیروی دریایی امریکا بالعکس سال‌های قبل هیچ تهدیدی برای ایران نمیباشد. چهل سال تحریم های امریکا برای ایران بسیار دشوار بود اما این تحریم‌ها ایران را مجبور کرد که روابط خود را با چین و‌روسیه گسترده تر کند ودر اقتصاد و دفاع به خود کفایی برسد. ایران وابستگی خود را به فروش نفت برای اقتصاد پایان داد و دیگر مواد لازم کشور را از کالاهای خارجی وارد نمیکند. این شرایط درست بر عکس اکثر کشورهای خاور میانه که به درآمد نفتی کاملا وابسته هستند و هیچ کالای بومی نمیسازند.
ایران می‌تواند به متحدان خود در لبنان مواد غذایی و نفت را تامین کند به دلیل اینکه حزب الله در سه نقاط تقریبا محدود یعنی حومه‌شهر بیروت، دره بقاع و جنوب لبنان حضور دارد، رساندن مواد غذایی و نفت برای ایران کار آسانی می‌باشد. حزب الله چندین فروشگاه های مخصوص افتتاح کرده ودر آنجا بیشتر از صد هزار خانواده های نیازمند می‌توانند مواد غذایی با تخفیف ۳۵ در صد بخرند. ایران مقادیر زیاد مواد غذایی و تجهیزات پزشکی را ارسال کرده و با اینحال جنگ اقتصادی امریکا بر ضد مردم لبنان که هدف اصلی این جنگ کشاندن مردم به گرسنگی است به طرفداران حزب الله اثری ندارد و بیشتر به متحدان امریکا ضرر میزند.
اما اگر عراق تحت تاثیر تحریم ها به مانند تحریم های فشرده که بر روی لبنان و سوریه است باشد، ایران امکانات حمایت از لبنان، سوریه و عراق را ندارد. سوریه البته هنوز با تحریم های بیرحمانه اروپایی و امریکایی مبارزه میکند اما پس از ۱۱ سال جنگ جامعه سوریه به زندگی سخت عادت کردند.
اما در عراق تفکر مردم با سوریه فرق دارد، جامعه عراق هنوز خاطره تحریم های ظالمانه امریکا بر علیه عراق در آخرین سال‌های صدام حسین را به یاد میاورند و تحمل چنین اتفاقی را ندارند. اما ممکن است تحریم ها به عراق هم مربوط شود برای اینکه در اتفاق خروج نیروهای امریکایی از عراق مقامات امریکایی بارها عراق را به تحریم تهدید کرده اند.
عراق برای ۹۰ در صد بودجه خود به فروش نفت وابسته می‌باشد، درآمد نفتی عراق از طریقه بانک نیویورک پرداخته می‌شود و به این دلیل عراق برای خرج درآمد خود باید از امریکا اجازه بگیرد، مخصوصا برای هفت میلیارد دلار که عراق به ایران بدهکار است به خاطر تامین برق به چندین شهرهای عراق در سال‌های اخیر که ایران فراهم کرده است.
عراق های سراسر کشور چه شیعه، چه سنی و چه کرد اطلاع دارند که دلیل سقوط نخست وزیر عادل عبدالمهدی پیشنهاد قرار دادهای میلیارد دلاری با چین ودر خواست به پارلمان عراق برای خروج نیروهای امریکایی بود. علاوه بر این، مقامات امریکایی به همکارهای عراقی خود هشدار دادند که هر نوع فعالیت تجاری با شرکت‌های روسی و یا چینی، امریکا را ناراضی خواهد کرد و با این نوع مذاکرات تحت تحریم قرار خواهند گرفت.
ترس از واکنش امریکا بر روی مقامات عراق یک فشار روحی و روانی ایجاد میکند و این مقامات تلاش می‌کنند که نارضایتی امریکا رخ ندهد. به این دلایل، گروه‌های سیاسی مختلف حتی سیاستمداران نزدیک به ایران پیشنهاد ناتوی اروپایی را مطرح کردند، با توجه به اینکه با چنین گروه امریکا به‌صورت پنهانی به حضور خود در عراق ادامه خواهد داد. آیا ایران ناچارگی عراق را درک خواهد کرد و ناتوی اروپایی را قبول خواهد کرد؟ عقیده مقاومت عراقی چه خواهد بود؟
سیاستمداران عراقی نزدیک به امریکا عقیده دارند که تصمیم قطعی پارلمان عراق برای خروج نیروهای امریکایی از کشور قانونی نیست چون این دولت عراق بود که در وهله اول قراردادی برای حضور وماندن نیروهای امریکایی در عراق را امضا کرده بود. این مقامات به دو مورد که وزیر خارجه عراق هوشیار زیباری ( ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴) و ابراهیم جعفری( ۲۰۱۴-۲۰۱۸) که در دو نوع موقعیتهای مختلف برای دخالت امریکا در امور عراق خواستار شدند.ضای دولت و پارلمان عراق قانونی و معتبر می‌باشد.
اما به نظر می‌رسد که مقامات عراقی فراموش کرده اند که نخست وزیر سابق عراق عادل عبدالمهدی در نامه ای به پارلمان عراق خواستار تصویب قانونی برای خروج نیروهای خارجی از کشور بود. در حقیقت پس از تصویب این قانون عبدالمهدی نامه ای به مقامات امریکایی نوشته و خواستار خروج فوری آنها شد. بنابراین، با وجود هر نوع عقاید که سیاستمداران عراقی دارند، تقاضای دولت و پارلمان عراق قانونی و معتبر می‌باشد. از ۳۲۹ اعضای پارلمان، ۱۷۳ نماینده برای خروج نیروهای امریکایی رای دادند( معمولا ۱۶۵ رای برای تصویب قانون کافی می‌باشد)، و اکثریت رای ها از سوی شیعیان، و چند سنی و دیگر اقلیت‌ها بود. ولی صرفنظر از اینکه چه کسانی رای دادند، نتیجه رای آوری دموکراتیک باید رعایت شود. مسایل نیروهای امریکایی در عراق یک مسیله بین المللی می‌باشد و تنش و بس ثباتی در کشور را ایجاد میکند. عراق نمیخواهد میدان جنگ برای ایران و امریکا باشد.
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
برای اولین بار پس از به ریاست جمهوری رسیدن بایدن، مقامات امریکایی و عراقی ملاقاتی برای تنظیم تاریخ برای خروج نیروهای نظامی امریکاداشتند. یک بیانیه مشترک بین دو کشور صادر شد که نشان می‌دهد که امریکا قرار است با عراق در زمینه زیر ساخت برق و انرژی همکاری کند و جالب این است که قرار بود چین در این زمینه ها فعال باشد و این بیانیه نشان می‌دهد که امریکا تحمل حضور کشورهای دیگر در اقتصاد عراق را ندارد. قابل توجه است که در زمان ترامپ امریکا یک برنامه برای تامین برق از اردن و عربستان به عراق را آماده کرد که فعالیت ایران در این زمینه لغو شود.
مذاکرات عراق و امریکا نتوانست زمان خروج نیروهای امریکایی را مشخص کند، و در این دیدار گفته شد که نیروهای امریکایی مهمان دولت عراقی میباشند در حالیکه پارلمان عراق بر خلاف این رای مثبت داد و این رای توسط دولت عبدالمهدی تایید شد. علاوه بر این بیانیه که پس از این جلسه رخ داد انعطاف بسیاری به نیروهای امریکایی در عراق می‌دهد، این تفکر مشخصا با دولت قبلی ، پارلمان عراق ، مقاومت عراقی و ایران ناسازگار می‌باشد.
بدون هیچ شکی رای پارلمان عراق یک واکنش مستقیم به شهادت سردار قاسم سلیمانی و ابو مهدی مهندس در جاده فرودگاه بغداد بود. و ممکن است که اگر این رای گیری چند هفته دیرتر صورت میگرفت رای خروج نیروهای امریکایی به اکثریت نمیرسید. اما با اینحال هیچ حزب سیاسی در عراق قدرت درخواست تکرار رای در پارلمان را ندارد. نقطه اصلی این است که این رای در پارلمان صورت گرفت و در حال حاضر گروه‌های نزدیک به ایران به خروج نیروهای امریکایی مصمم میباشند اما سیاستمداران عراق بر خلاف این فکر می‌کنند. بنابراین گروه های مختلف سیاسی عراق درباره حضور نیروهای امریکایی هم عقیده نمیباشند.
نگرانی دیگر برای مقامات عراقی امکان بازگشت داعش و اضافه شدن عملیات تروریستی در عراق می‌باشد. عراق، امریکا را متهم به پشتیبانی از داعش میکند و جدا از اینکه این حقیقت باشد ویا نباشد عملکردهای امریکا به این تفکر اعتبار داده است. سپهبد بازنشسته نیروی زمینی امریکا مایکل فلین آشکار کرد که در سال ۲۰۱۰ از فعالیت گروه جدید داعش اطلاع داشت ولی رییس جمهور سابق اوباما بر ضد داعش هیچ عملی را انجام نداد تا در سوریه قوی تر شود. علاوه براین، امریکا میلیاردها دلار برای آموزش و‌حمایت از گروه‌های تکفیری به قصد سقوط بشار اسد خرج نموده و این گروه‌ها یا به القاعده ویا به داعش تعلق دارند.
مقامات عراقی میل دارند که‌از مواجه شدن با امریکا جلوگیری کنند و به دنبال راه حلی هستند که نیروهای امریکایی بلکه به عنوان دیگری بتوانند‌در عراق بمانند. بسیاری خواستار خروج نیروهای جنگی امریکا هستند ولی میل دارند که گروه‌های آموزشی ارتش امریکا در عراق بمانند. ولی ارتش امریکا در این مسیله موفقیتی نداشته؛ آنها نیروهای امنیتی عراق را از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ آموزش دادند ولی در اولین مبارزه با داعش ارتش عراق بی اعتبار و ناموفق بود. این نشان دهنده این بود که آموزش امریکایی در برابر ایدئولوژی مثل داعش کافی نیست. این انگیزه جنگیدن را نیروهای امریکایی و یا غربی نمیتوانند به ارتش عراق یاد بدهند ولی این انگیزه را ایران توانسته با موفقیت در حشد الشبعی برانگیزد زمانی که آنها تنها گروهی بودند که توانستند در سال ۲۰۱۴ جلوی داعش بایستند و اجازه ندهند که بغداد به دست داعش بیفتد.
علاوه بر این، عراق از اوضاع بسیار وخیم مالی رنج میکشد و احتیاج به میلیاردها دلار دارد تا بتواند اقتصاد خود را بهتر کند. مقامات عراقی اعتقاد دارند که فقط امریکا، متحدان وی و بانک جهانی می‌تواند کمک مالی عراق را فراهم کند و آنها اعتقاد دارند که اگر دولت عراق برای خروج نیروهای امریکایی پرفشاری کند عواقب بسیار خطرناکی برای عراق خواهد داشت.
عراقی ها حتی جرات ندارند که مذاکرات توافق چند میلیاردی همکاری با چین را دوباره آغاز کنند که امریکا را ناراضی نکنند. دولت الکاظمی این برنامه را تا سال آینده و تشکیل دولت جدید عقب انداخته، در حالیکه احتمالا انتخابات مجلسی بعدی تا بهار ۲۰۲۲ رخ نخواهد داد.
برای ایران ثبات در عراق بسیار مهم می‌باشد. دولت عراق در حالیکه با امریکا مخالفت ندارد با ایران هم رابطه خوبی دارد و واردات و صادرات کالا بین دو کشور صورت می‌گیرد. ایران به تامین گاز و برق به شهرهای عراق ادامه می‌دهد حتی با وجود اینکه عراق هنوز برای پرداخت ۷ میلیارد دلار برای این تامین هنوز از امریکا اجازه نگرفته.
اما تا زمانی که امریکا سیاست خشونت آمیز خود یعنی اشغالگری از استان‌های سوریه، تحریم های فشرده و بیرحمانه بر ضد مردم سوریه و ایران و اصطلاحا خفه کردن اقتصاد لبنان، مقاومت جلوی امریکا ایستادگی خواهد کرد. اما در حالیکه برجام مستقیما به مسایل دیگر در خاور میانه مربوط نمیباشد برگشت به برجام می‌توان به عنوان کاهش تهدید شناخت و هم می‌تواند خروج نیروهای امریکایی از عراق را کاهش دهد. اگر شرایط تهدید آمیز فعلی در منطقه ادامه داشته باشد عراق شاهد افزایش حملات برضد نیروهای امریکایی خواهد بود. در ماههای آینده سرنوشت خاور میانه و یا منطقه مشخص خواهد شد و کاهش تهدید به هیچ وجه قطعی نیست.
You must be logged in to post a comment.