غزه به اعتبار اسراییل ضربه میزند

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

هم چنین بسیار امکان پذیر است که اسراییل سعی کرده که در انتخابات فلسطین مشکل سازی کند و در زمان این انتخابات  تخلیه غیر قانونی محله  شیخ جراح را شروع کرده تا فلسطینیان ساکن قدس نتوانند در انتخابات شرکت کنند.نتانیاهو حتما میفهمد که با حمله به مسجد الاقصی و مردم قدس بدون شک واکنش شدیدی رقم خواهد زد. تجربه انتفاضه اول و دوم نمونه ای از نتایج آزار و ظلم به مردم فلسطین می‌باشد.

حماس، جهاد اسلامی و‌گروه‌های دیگر در غزه با دفاع از قدس موفق شدند با بقیه سرزمین های فلسطین اتحاد و وحدت را ایجاد کرد. قبل از اینکه حماس حملات موشکی به شهرکهای اسراییل را آغاز کند، برای متوقف کردن خشونت به فلسطینیان ساکن قدس شرقی به اسراییل چندین ساعت فرصت داد. در عوض دولت اسراییل به راهکار خود هیچ تغییری نداد و هر طرف را به جنگ کشاند تا نتانیاهو به هدف خود برای عقب انداختن انتخابات اسراییل و حفظ قدرت سیاستی خود برسد. گروهای فلسطینی در غزه، شهرهای قدس، تل اویو و اشکلون، اشدود را مورد حمله موشکی قرار دادند و برخی از این موشکها به نزدیکی شهر حیفا هم رسید. شدت و قدرت پاسخ موشکی گروه‌های فلسطینی مقامات اسراییل را که کاملا غافل گیر کرد. گروه های مقاومتی با این اقدام اعتبار خودرا ثابت کرد و محبوبیت خود را بین مردم فلسطین و دیگر جهان عرب که از مقاومت حمایت می‌کنند و ‌ضد برنامه عادی سازی روابط با اسراییل هستند افزایش داد.

یکی از مهم ترین دست آوردهای فلسطینیان شکست گنبد آهنین در راهگیری از موشکهای بومی و ارزان قیمت غزه بود. غزه با شلیک هم زمان صد موشک سامانه های پیشرفته دفاعی اسراییل را متوقف کرد. اسراییل نتوانست حتی با حملات فشرده خود جلوی حملات موشکی‌ فلسطین را بگیرد. برای ضربه گسترده به جمعیت غیر نظامی ، اسراییل چندین برج‌های تجاری و مسکونی در منطقه های مهم و معتبر در غزه را حمله کرده و‌ویران کرد تا بتواند در بین مردم عادی تنفر بر ضد گروه‌های مقاومتی ایجاد کند.

تا کنون، حداقل ۶۰ افراد فلسطینی و ۶ اسراییلی که یک افسر نظامی جزو آنها می‌شود جان خود را از دست دادند. گروه های فلسطینی توانستند بیش از ۱۳۰۰ موشک‌ را شلیک کنند. صحنه ها از نمایندگان پارلمان اسراییل و مامورین وزارت دفاع که در حال فرار به پناهگاه ها هستند باعث حماقت و تحقیر اسراییل شده.

اسراییل نه تنها توانایی بازدارندگی خو‌د را از دست داده و هم چنین دیگر چندان اعتباری ندارد. در سال ۱۹۴۶ گروه تروریستی یهودی ایرگون نیروهای انگلیسی را مورد حمله قرار داد و در هتل کینگ دیوید بمب گذاری کرده و ۹۲  تن انگلیسی‌ ها را کشتند. در آن تاریخ سرزمین فلسطین توسط نیروهای انگلیسی اشغال شده بود. وقتی از دیوید بن گورین بنیان گذار دولت استعماری اسراییل پرسیدند که آیا این بمب گذاری می‌تواند انگلیس را شکست بدهد پاسخ وی این‌بود که هدف ما شکست اعتبار امپراطوری بریتانیا می‌باشد. غزه هم اعتبار اسراییل را کاملا شکست داده.

داستان محله شیخ جراح :

پس از اتفاقات سال ۱۹۴۸ که معروف به النکبه می‌باشد حدود ۷۵۰۰۰۰ فلسطینیان مجبور شدند که از خانه خود فرار کنند و در کشورهای همسایه پناهنده شوند. پس از این اتفاقات ۲۸ خانواده فلسطینی ( در حال حاضر ۳۸ خانواده) در محله شیخ جراح در شرق قدس در سال ۱۹۵۶ مستقر شدند. این خانواده ها با دولت اردن و آژانس امداد رسانی و‌کار‌یابی‌برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک برای تامین خانه های مسکونی در این منطقه به توافق رسیدند. بین سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۶۷ کرانه باختری تحت کنترل دولت اردن بود.

دولت اردن زمین‌ را فراهم کردند و آژانس هزینه ساخت مسکن برای این خانواده ها‌را برعهده گرفت. برای اجرای قانون و ضمانت مالکیت هر خانواده یک هزینه اندکی پرداخت کرد. اما بعد از ۱۹۶۷ و آغاز اشغالگری کرانه باختری توسط اسراییل این خانواده‌ها اجازه ثبت مالکیت خانه خود را از دست دادند.

این‌ ماه وزارت امور خارجه اردن اصرار کرد که به تشکیلات خود گردان فلسطین ۱۴ مدارک قانونی که مالکیت خانواده های شیخ جراح را ثابت میکند داده. در یک بیانیه دولت اردن اعلام کرد که تمام مدارک مورد لازم برای خانواده های شیخ جراح صادر شده و به دلیل اشغال اسراییل در سال ۱۹۶۷ متوقف شده بود.

در سال ۱۹۷۲ چندین گروهای اسراییلی ادعا کردند که زمین های شیخ جراح به آنها از سال ۱۸۸۵ تعلق دارد و از دادگاه های اسراییل خواستار خارج شدن این خانواده ها شدند.

در سال ۱۹۸۲ چندین کانون های اسراییلی رسما بر ضد ۲۸ خانواده شیخ جراح شکایت کردند و ۱۷ تا از این خانواده ها یک وکیل اسراییلی به نام توسیا کهن را استخدام کردند. در سال ۱۹۹۱ این وکیل کاملا بدون آگاهی این خانواده ها یک توافقنامه که مالکیت زمین را توسط کانون های اسراییلی به رسمیت شناخت امضا کرد. هم چنین این خانواده ها مجبور به پرداخت کرایه به این کانون‌های اسراییلی شدند.

در سال ۱۹۹۷، سلیمان درویش حجازی یکی از ساکنین شیخ جراح در دادگاه ها تلاش کرد تا مالکیت خود را با سند‌ها از زمان حکومت عثمانی در فلسطین ثابت کند اما این اقدام با رد شدن در دادگاه های اسراییل کاملا شکست خورد.

نظر دادگاه این بود که این مدارک مالکیت این شخص‌ را ثابت نمیکند و سال بعد در خواست بعدی وی هم شکست خورد. در نوامبر ۲۰۰۸ خانواده الکرد از خانه خود اخراج شدند و سال بعد در اوت ۲۰۰۹ خانواده های هانون و القایی هم اخراج شدند.

تاکنون ۱۲ خانواده‌های دیگر از دادگاه های اسراییلی دستور اخراج از منازل خود را دریافت کردند، ۴ خانواده به دادگاه عالی اسراییل شکایت کردند. دادگاه مرکزی در قدس شرقی حکم دادگاه قبلی را برای اخراج این افراد قبو کرد و قرار است که شهرک نشین‌های اسراییلی تند رو جای این خانواده ها را بگیرند.

در سال ۱۹۴۸، خانواده السباق مجبور شدند خانه خود را در شهر یافا را ترک کنند و آن شهر یکی از مهم ترین شهرهای اسراییل می‌باشد. حالا خانواده السباق که از ۳۲ نفر تشکیل می‌شود و ۱۰ بچه شامل آنها می‌باشد میترسند که تصمیم قانون دوباره آنها را تبدیل به پناهنده میکند.