Syrië is gebaat bij het gebrek aan animo van de VS om er een militaire aanwezigheid te handhaven

Geschreven door Elijah J. Magnier:                                                                                                                        

Vertaald door Francis J.

Een sterke aanwijzing voor het lot van de Amerikaanse troepen die delen van Syrië bezetten, blijkt uit de positieve ontwikkelingen van de relaties tussen de Koerden en Damascus, en de kennelijke en geleidelijke Syrische terugkeer in de Arabische Liga. Het is duidelijk dat de Amerikaanse regering niet echt van plan is Syrië te verlaten, noch om de cirkel van strenge sancties strak rond de Syrische regering te houden.

Het besluit van de VS om Syrië toe te staan Egyptisch gas te importeren en te exporteren – via Jordanië naar Syrisch grondgebied en uiteindelijk naar Libanon – was ongetwijfeld niet alleen in het belang van Libanon. Het wordt ook beschouwd als een positieve en financieel gunstige stap in de richting van Syrië.

Afgelopen september had de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Sameh Shoukry voor het eerst in 10 jaar een ontmoeting met zijn Syrische ambtgenoot Faisal Mekdad bij de VN. Begin deze maand bracht ook de minister van Buitenlandse Zaken van de VAE, Abdullah bin Zayed Al Nahyan, voor het eerst in tien jaar een bezoek aan Syrië. Hij werd vergezeld door het hoofd van de Federale Autoriteit voor Identiteit, Nationaliteit, Douane en Havenbeveiliging om de relatie met president Bashar al-Assad verder uit te bouwen. De VAE openden twee jaar geleden hun ambassade in de Syrische hoofdstad, maar door de opstelling van de vorige Amerikaanse regering is er geen tastbare vooruitgang in de relatie tot stand gekomen.

Voorts heeft de directeur van de Syrische algemene inlichtingendienst, generaal-majoor Hossam Luqa, deelgenomen aan het Arab Intelligence Forum, dat door Egypte werd gesponsord. Generaal-majoor Luqa had een ontmoeting met een groot aantal bestuurders en hoofden van Arabische inlichtingendiensten, ondanks het feit dat hij sinds 2012 voor Europa en voor de VS sinds het afgelopen jaar 2020 op de sanctielijst staat . De Syrisch-Arabische ontmoetingen zijn niet langer schuchter, maar juist stoutmoedig en open geworden door de onderkenning van westerse leiders, dat president Assad aan de macht blijft.

Onder leiding van president Joe Biden heeft de Amerikaanse regering nooit gezegd dat zij specifieke plannen heeft met betrekking tot de toekomst van de aanwezigheid van de Amerikaanse strijdkrachten aan de Syrisch-Iraakse grensovergang bij al-Tanf en in het noordoosten van Syrië. Dit gebrek aan een project zou eenvoudigweg een politieke bedoeling kunnen vormen om een status-quo te handhaven en een binnenlandse beroering in de VS te vermijden, die krachtiger is dan die welke zich manifesteerde toen de VS-troepen zich terugtrokken uit Afghanistan. De mainstream media hebben tijdens het decennium van de Syrische oorlog veel meer moeite gedaan om te pleiten voor een regimeverandering in Syrië, zelfs toen terroristische groeperingen als de “Islamitische Staat” en Al-Qaeda lukraak iedereen, voornamelijk, maar niet uitsluitend, de niet-Soennitische Syriërs vermoordden die het niet eens was met hun plannen om de Levant te bezetten. De reguliere media zullen waarschijnlijk de eersten zijn die zich verzetten tegen elk plan van de VS om het herstel van de Syrische economie en het leiderschap onder het bewind van de centrale regering in Damascus te ondersteunen.