Zal Rusland de dollar verslaan en de roebel doen herleven, of zal het het gas van Europa afsnijden?

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

Rusland zal zich niet kunnen losmaken van het wereldwijde unilateralisme van de VS, zolang het de Amerikaanse munt gebruikt als financieel middel voor zijn zakelijke transacties. Deze afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar maakt Moskou natuurlijk vatbaar voor de Verenigde Staten van Amerika en hun sancties. Hetzelfde geldt voor de Europese euro, die rechtstreeks gekoppeld is aan de Europese politiek die een gijzelaar van de VS is geworden, zoals blijkt uit de stappen die tijdens de oorlog in Oekraïne zijn ondernomen. De meeste beslissingen van president Joe Biden werden immers door Europa gevolgd, ondanks de aanzienlijke economische verliezen en de Amerikaanse winsten. Dit bleek uit de bevriezing door het Westen van ongeveer 300 miljard dollar aan harde valuta en goud van Rusland dat bij Westerse banken was gedeponeerd.

Daarom is Rusland enkele jaren geleden begonnen met het invoeren van de lokale munt, de roebel, als betaalmiddel voor een deel van zijn energie- en andere handel met China, Iran, India en Pakistan. President Vladimir Poetin heeft de 48 landen die Rusland als “niet-vrienden” worden geclassificeerd echter gewaarschuwd dat de Russische gasrekening, die op honderden miljoenen euro’s, dollars en Britse ponden wordt geschat, vanaf donderdag 31 maart in Russische roebels moet worden betaald. Het ultimatum dat de Russische president heeft gesteld, komt erop neer dat de prijs van olie, gas en kolen in roebels wordt betaald, ofwel helemaal niet verkocht wordt als Europa zich niet aan de Russische voorwaarden houdt. Dit zal dan onvermijdelijk leiden tot een wereldwijde crisis. Het Russische besluit heeft een storm van Europese reacties teweeggebracht bij de leiders van deze landen, die voor een dilemma komen te staan waaruit geen andere uitweg is dan te zwichten of de gevolgen te dragen van een groot tekort aan gas en olie.

President Poetin verduidelijkte dat dit nog maar het begin is van de Russische maatregelen. De Russische president zei dat de alternatieve voorwaarden van de contracten niet zullen worden herzien om andere valuta dan de roebel toe te staan. Dit betekent dat de prijsstelling ongewijzigd zal blijven, en dat de kopende bedrijven voor het Russische gas zullen betalen tegen de oorspronkelijke dollarprijs, maar in roebels.

 Vicepremier Alexander Novak zei ook dat het onaanvaardbaar is geworden om olie te verhandelen tegen de dollar en de euro, en dat in de toekomst voor alle andere producten moet worden overgeschakeld op verrekeningen in nationale valuta.

Er kunnen moeilijkheden ontstaan wanneer de Europese instellingen op de beurs op zoek gaan naar bedrijven waarvan zij roebels kunnen kopen, aangezien Europa zich ervan zal moeten vergewissen dat deze bedrijven niet aan sancties zijn onderworpen. Europa zou niet in staat zijn de roebel te kopen van de reeds gesanctioneerde Russische Centrale Bank, waarvan de helft van haar goud- en deviezenreserves bevroren zijn.

Er kwamen reacties van het Europese continent die de door president Poetin opgelegde “chantage” verwierpen en vroegen om de gasrekening niet in de Russische munt te betalen. De eerste reactie kwam van de Franse president Emmanuel Macron, die zei dat Europa niet met de roebel kan omgaan en dat de contracten met Rusland niet in deze voorwaarde voorzien, en het als een schending van de gasovereenkomst beschouwde. Dit werd gevolgd door verschillende verklaringen van de leiders van Oost-Europese landen, die resoluut weigerden om te werken met de Russische munt, maar er niet in slagen een alternatief te vinden om in hun behoeften te voorzien.

De westerse landen konden er niet van uitgaan dat Rusland lijdzaam zou blijven toezien nadat het Moskou al op vele vlakken had uitgedaagd. Europa heeft wapens gestuurd om Russische soldaten op het slagveld in Oekraïne te doden; het heeft de financiële tegoeden van Rusland in zijn banken bevroren en zich aangesloten bij de VS om de strengste economische en financiële sancties op te leggen. President Poetin zal niet terugdeinzen of enig teken van zwakte vertonen uit vrees zijn geloofwaardigheid en standvastigheid in deze oorlog te verliezen. De Russische president moet het dus wel als pijnlijk voor Rusland en het Westen hebben beschouwd. Daarom zal president Poetin niet zo snel opgeven en de economie van zijn land op lange termijn verdedigen door landen die niet langer als vrienden van Moskou worden beschouwd enigszins pijn te doen.

President Joe Biden zei dat hij “weet dat sancties tegen Rusland geen oorlog zullen ontmoedigen, omdat ze nooit afschrikken. Het doel van sancties is eerder om de Russische pijn te vergroten.” Het Russische leiderschap zal inderdaad onder deze sancties lijden, omdat Moskou niet heeft geanticipeerd op de talrijke stappen die het Westen sinds het begin van de oorlog heeft ondernomen. De wereld zal echter een deel van de pijn delen.

Het ligt voor de hand dat Europa de roebel – die naar verwachting een internationale valuta zal worden – niet zo snel op de markt zal kunnen kopen, en evenmin de oude overeenkomsten die het met Rusland heeft gesloten zal kunnen wijzigen. Dit wijst op een echte crisis die het Europese continent hard zal treffen, tenzij het ervoor kiest de bevroren Russische middelen vrij te geven als een ruilkaart die Amerika ongetwijfeld zal verwerpen. Het zou kunnen wijzen op een zwakke of zelfgenoegzame positie ten opzichte van president Poetin. 

Aan de horizon doemt dus een aanzienlijke energiecrisis op, ook voor de Russische economie, die zal worden beroofd van miljarden harde valuta (dollars en euro’s) die zij maandelijks van Europa ontvangt. Het oude continent kan niet verwachten dat Rusland medelijden met hem heeft of rekening houdt met zijn behoefte aan olie en gas, want al deze landen – ook al wankelen zij onder de Amerikaanse klappen – dragen bij tot de verlenging van de oorlog die Moskou besloten heeft te voeren.

Bovendien heeft Europa besloten zijn bronnen van olie- en gasaankopen te diversifiëren en terug te vallen op de Verenigde Staten en andere gasproducerende landen om het duurdere vloeibaar gas (LNG) te kopen. Europa is ingegaan op het verzoek van Amerika om voorraden en tankers voor vloeibaar gas klaar te maken. De landen van de Europese Unie – die aardgas invoeren via pijpleidingen die het gas leveren tegen prijzen die veel lager zijn dan wat zij van de VS en andere landen zullen kopen – zijn niet goed gepositioneerd. President Biden heeft toegezegd Europa te voorzien van 15 miljard kubieke meter van het dure vloeibare gas ter vervanging van 10 procent van de 40 procent die Europa uit Rusland importeert.

“We komen samen om Europa’s afhankelijkheid van Russische energie te verminderen”, zei president Biden op een gezamenlijke persconferentie met de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen “, om Rusland en zijn economie te straffen”. Dit is de prijs die Rusland betaalt en op lange termijn zal betalen voor het uitdagen van het wereldwijde unilateralisme van de VS op het Oekraïense toneel.

Von der Leyen sprak over de toezegging van de VS om alternatief gas te leveren. In de definitieve tekst van de gezamenlijke verklaring van de VS en de EU staat echter dat de Verenigde Staten “zullen samenwerken met internationale partners en “ernaar zullen streven” dat deze zendingen nog dit jaar hun weg naar de Europese Unie vinden. De belofte van 15 miljard kubieke meter dit jaar is dus een toezegging om te trachten bedrijven in Azië of elders, die de komende winter zendingen verwachten, over te halen ermee in te stemmen deze in plaats daarvan naar Europa te vervoeren. Dit betekent dat de beloften van de VS niet bindend zijn, maar eerder een uiting van intentie om te helpen. De mogelijkheid dat Aziatische landen weigeren hun energiebehoeften te verminderen, kan niet worden genegeerd.