Zal Rusland met de NAVO in botsing komen?

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald bt – Francis J.

De VS doen hun best om te laten zien dat de wereld tegen Rusland is, en dat het gevaar van Rusland zich zal uitbreiden van Oekraïne tot Finland en Zweden, en andere Oost-Europese landen die onder de controle van de Sovjet-Unie stonden. In feite is alleen het westen bezorgd. Maar het heeft Zweden en Finland ertoe aangezet het lidmaatschap van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) aan te vragen. De neutrale landen, waaronder voormalige leden van het Warschaupact, menen dat zij beschermd kunnen worden door artikel vijf van de NAVO, dat een reactie van alle NAVO-leden mogelijk maakt als een van de staten aangevallen wordt. Meent de NAVO dat het haar ernst is met de verdediging van haar leden in geval van dreiging? Zal Moskou met de NAVO in botsing komen na zijn oorlog in Oekraïne?

Bij verschillende Europese landen heerst oprechte bezorgdheid dat Rusland wel eens expansionistische doeleinden op het oude continent zou kunnen hebben, zoals de VS “met succes” tegenover de wereld de stroom van wapens naar Oekraïne hebben gerechtvaardigd in plaats van een vreedzame oplossing te bevorderen. Samen met zijn Europese partners geeft het tientallen miljarden uit aan wapenleveranties in plaats van aan voedsel en wederopbouwplannen. De VS hebben er inderdaad alles aan gedaan om Rusland in een oorlog met zijn buurland te slepen om de voorheen solide Europees-Russische handels- en handelsband te verbreken. De mainstream media demoniseerden ook president Vladimir Poetin in een mislukte poging om hem in eigen land te isoleren. De Amerikaanse senator Lindsey Graham riep zelfs op tot een “staatsgreep waarbij Poetin vermoord zou kunnen worden”. Het doel is een Russische reactie uit te lokken en te laten zien dat de keuzes van Poetin verwoestend zijn voor de Russische economie.

Moskou is er echter in geslaagd overeind te blijven tegen de westerse campagne en de sancties – die in feite een ernstig boemerangeffect hebben op de wereld en de Europese economie in het bijzonder, die zichzelf in de val heeft laten lokken. Rusland exporteert 30 procent minder van zijn fossiele brandstoffen naar de EU, maar zijn inkomsten zijn verdubbeld als gevolg van de prijsstijging. De Roebel (Russische munt) veerde weer op tot op een niveau dat hoger is dan vóór 24 februari, toen Russische troepen Oekraïne binnenvielen, ondanks de westerse opschorting van meer dan $ 320 miljard van de buitenlandse valutareserves van de Bank van Rusland.Niettemin is in het algemeen het niveau van haat en vijandigheid jegens Rusland in het westen sinds het einde van de Koude Oorlog (1945-1990) ongekend hoog opgelopen. De Europese leiders zijn zelfs van plan om Russische burgers te verbieden onroerend goed te verwerven. Het culturele ijzeren gordijn is tegen Russische kunstenaars en culturele instellingen opgezet, wat erop wijst dat de westerse oorlog tegen Rusland weinig te maken heeft met Oekraïne, maar met een wraakzuchtig beleid tegen degene die het waagt de hegemonie van de VS uit te dagen. De westerse collectieve straf is een russofobie geworden. Rusland heeft de uitbreiding van de NAVO aan zijn grenzen in Oekraïne uitgedaagd en is ertegen in opstand gekomen, een stap die alleen de VS en zijn