اشتباهات مقتدی صدر و المالکی: آنها از عراق چه میخواهند؟

@ejmalrai ایلایجا مگنایر توسط: 

 شیرین هاشمی :ترج

با اینکه هیچگونه جنگ داخلی و یا جنگ بین شیعیان در حال حاضر در عراق وجود ندارد، تظاهر کنندگان الصدر به منطقه سبز یورش بردند و به مجلس عراق حمله کردند و بطور کلی تسلیحات نظامی خود را به نمایش گذاشتند. و ممکن است که در خیابان‌ها درگیری هایی بین تظاهر کنندگان پیش اید به خصوص که جریان صدر آنها را تشویق به ادامه محاصره پارلمان میکند. با اینحال چارچوب هماهنگی ( دیگر گروه شیعیان مخالف جریان صدر) بدون واکنش نخواهد بود و منتظر است تا بداند برنامه هواداران صدر چه می‌باشد. مقتدی صدر اظهار میکند که فقط او می‌تواند ریاست کشور را برعهده بگیرد. و این بازی بسیار خطرناکی است و شاید بدون اینکه خود آگاه باشد به دنبال انتخابات جدید پارلمان است. و در همان حال، المالکی نخست وزیر و معاون رییس جمهور سابق پافشاری میکند که با انتخاب دولت جدید ادامه دهد و از اشتباه مقتدی صدر که از مجلس استعفا داد استفاده کند. 

چه اتفاقاتی در عراق سو می‌دهد و هر دو طرف چه میخواهند؟ آیا گروه های شیعه باعث هرج و مرج و اشفتگی در کشور خواهند بود؟

جریان صدر موفق به کسب بیشترین آرا توسط یک حزب سیاسی شد ( ۷۳ کرسی مجلس) و دادگاه عالی فدرال عراق بیان کرد که هر حزب سیاسی می‌تواند حتی پس از انتخاب رییس جمهور به تعداد متحدان خود اضافه کند و اگر به اندازه کافی عضو مجلس در یک ائتلاف را داشته باشد می‌تواند نخست وزیر را هم انتخاب کند.

با وجود تعبیر دادگاه عالی، مقتدی صدر توانست یک اتحاد بین کردها، سنی ها ایجاد کند و بزرگ‌ترین ائتلاف را با حق انتخاب روسای کشور را تشکیل دهد. اما دادگاه عالی با یک تفسیر دیگر قانون اساسی جلو آمد که فقط یک سوم کرسی مجلس برای انتخاب نخست وزیر و رییس جمهور لازم می‌باشد.

مقتدی صدر متوجه شد که حتی با وجود متحدان کرد و سنی نمیتواند دولت را بدون دیگر گروه‌های شیعه تشکیل دهد. بنابراین بدترین تصمیمی را که ممکن بود گرفت و خواستار استعفای تمام نمایندگان مجلس شد و تمام کرسی های خود را به دیگر گروه‌های شیعه داد. چارچوب هماهنگی که قبلا چندان جراتی نداشت فورا از فرصت استفاده کرد و بیشتر ۷۳ نمایندگان را انتخاب کرد و قدرت انتخاب رییس جمهور و نخست وزیر را به دست آورد.

به نظر می‌رسد که مقتدی صدر یا در ملاحظات خود اشتباه کرد و از استعفا در مجلس پشیمان شد و الان از تظاهرات خیابانی استفاده میکند تا اجازه انتخاب روسای دولت را به چارچوب هماهنگی ندهد. و یا مقتدی صدر از اول این برنامه را داشت و میخواهد انتخابات جدید را شروع کند و این تنها راه رسیدن به این مقصد است. 

با اینحال، او اشتباه میکند چون شاید بتواند ۱۰ تا ۲۰ کرسی بیشتر را به دست آورد ولی هیچ زمان نمیتواند بدون گروه های دیگر سیاسی عراق به تنهایی روسای عراق را انتخاب کند.