پوتین برای میانجیگری بین سوریه و ترکیه تلاش میکند اما اسد قانع نمی‌شود. آیا ایران از جریان جدا می‌شود؟

Posted on by Elijah J Magnier


@ejmalrai ایلایجا مگنایر توسط: 

 شیرین هاشمی :ترج

وزارای دفاع روسیه سرگئی شویگو، خلوصی آکار ترکیه و علی محمد عباس سوریه در هفته آخر ۲۰۲۲ در مسکو ملاقات کردند تا بیشتر در مورد بهبود روابط بین ترکیه و سوریه برنامه ریزی شود و بین متحدان روسیه حالت غیر جنگ به وجود آید. این اولین ملاقات بین مقامات عالی پایه از ۲۰۱۱ به بعد بود با وجود اینکه وزیران خارجه ترکیه و سوریه سال پیش ملاقات کوتاه مدت و غیر رسمی در بلگراد سال پیش داشتند. با اینحال مقامات امنیتی چندین بار در روسیه، سوریه و ترکیه ملاقات داشتند. ولی مهم‌ترین کشور که در این ملاقاتهای امنیتی شرکت نداشت ایران بود که یکی از ضمانت کنندگان قرارداد آستانا و مهم ترین متحد سوریه و روسیه در منطقه است. آیا این تلاش برای خارج کردن نفوذ سیاسی منطقه ای ایران است و موضع بشار الاسد چه می‌باشد؟

پوتین، رییس جمهور ترکیه اردوغان را به عنوان یکی از مهم‌ترین متحدان جغرافیای سیاسی در جنگ غرب علیه روسیه میبیند. ترکیه نقش بسیار تعیین کننده ای را در بین اروپا و خاور میانه را دارد؛ ترکیه از بین کشورهای ناتو بیشترین شرکت را در این جنگ نیابتی را دارد و هم چنان تحت نظارت ترکیه و با قبولی اوکراین و روسیه میلیون ها تن غلات به کشورهای به خصوص ثروتمند غربی صادر شد

علاوه بر آن، روسیه گاز از طریقه خطوط ترک استریم به ترکیه میفرستد. روسیه و ترکیه اخیرا به توافق رسیدند که گاز اضافی روسیه را در ترکیه ذخیره کنند تا کشورهای اروپایی بتوانند گاز مورد احتیاج خود را بخرند. این برنامه پس از خرابکاری نورد استریم ۱ و ۲ ( که تقصیر روسیه نبود ) و تحریم های علیه روسیه ایجاد شد. روسیه به ترکیه یک موقعیت بسیار عالی را ارایه میکند که کشورهای اروپایی که میخواستند سقف قیمت را برای گاز و نفت روسی بسیار مورد احیتاج خودشان تحمیل کنند بتوانند بدون ابروریزی خریدار این مواد باشند. در این صورت ارز خارجی می‌تواند داخل روسیه شود و در جنگ اوکراین مورد استفاده قرار گیرد و اقتصاد روسیه سالم بماند. این هم برای ترکیه و روسیه یک موقعیت منفعت دار می‌باشد.

نیروها و پایگاههای ترکیه برای چندین سال در سوریه حضور دارند و مناطقی از شمال غربی کشور از جمله ادلیب را اشغال کردند. در نتیجه حضور ترکیه در تیاتر مشترک عملیات با مشاوران نظامی امریکا، روسیه و سوریه و ایران حتی در یک منطقه کوچک و در نواحی مرزی، اردوغان را به عنوان یک بازیگر قابل توجه در این منطقه نشان می‌دهد.

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

Subscribe
Advertisements
Advertisements
Advertisements

Published by Elijah J Magnier

Veteran War Zone Correspondent and Senior Political Risk Analyst with over 35 years' experience covering the Middle East and acquiring in-depth experience, robust contacts and political knowledge in Iran, Iraq, Lebanon, Libya, Sudan and Syria. Specialised in terrorism and counter-terrorism, intelligence, political assessments, strategic planning and thorough insight in political networks in the region. Covered on the ground the Israeli invasion to Lebanon (1st war 1982), the Iraq-Iran war, the Lebanese civil war, the Gulf war (1991), the war in the former Yugoslavia (1992-1996), the US invasion to Iraq (2003 to date), the second war in Lebanon (2006), the war in Libya and Syria (2011 to date). Lived for many years in Lebanon, Bosnia, Iraq, Iran, Libya and Syria.