De gestage opmars van Rusland op het slagveld is een nederlaag voor de VS en zijn bondgenoten.

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

Drones hebben het Kremlin en oliedepots op Russisch grondgebied aangevallen in een poging van de VS om de strijd naar binnen te verplaatsen in plaats van die te beperken tot de Oekraïense regio. Deze escalatie doet vrezen voor een directe confrontatie tussen Moskou en Washington. Is het een onberekend risico voor de VS om Moskou in een rechtstreeks conflict met Washington te brengen? De VS lijken zich terdege bewust van de gevaren van escalatie en nemen berekende risico’s om hun doel, Rusland nog verder uitdagen, te bereiken. Bovendien zijn de Russische strijdkrachten in staat aanzienlijke schade aan te richten in Oekraïne zonder hun toevlucht te nemen tot onconventionele wapens of rechtstreekse aanvallen op de VS.

President Vladimir Poetin is niet onbekend met de risico’s van een directe confrontatie en een berekende escalatie met de VS. Het lijdt geen twijfel dat Rusland niet over de militaire capaciteit beschikt om de VS en de 30 andere NAVO-bondgenoten te confronteren in een klassieke strijd zonder kernoorlog. Het Kremlin is niet van plan zijn soldaten naar een klassieke confrontatie met het Westen en zijn bondgenoten te brengen.

De VS hebben een lange ervaring in het voeren van oorlog, het heeft vele landen bezet en het heeft de wapens om dat te doen. Rusland daarentegen weet heel goed dat het geen partij is voor het Amerikaanse leger en dat het zelf niet beschikt over een troepenmacht waarmee het de NAVO, een coalitie van 31 landen, in een klassieke oorlog kan bestrijden. Daarom zou elke oorlog tegen Rusland, waarin kernwapens het eerste woord zouden voeren, leiden tot de totale vernietiging van verschillende landen of hoofdsteden, die samen met hun bevolking zouden worden weggevaagd.

Dit scenario van een kernoorlog is niet aan de orde omdat de aanval op Moskou alleen het prestige van Rusland heeft geschaad en de vlag die boven het Kremlin wappert als doelwit heeft gehad. Deze aanval geeft bewust aan dat de drone vanuit Rusland is ingezet en geen honderden kilometers heeft gevlogen om het hart van de Russische hoofdstad en de meest beschermde Russische gebouwen te bereiken. Dit is een boodschap over de aanwezigheid van Amerikaanse bondgenoten binnen Rusland, wat niets nieuws is, aangezien de twee grootmachten – net als veel andere landen – voortdurend veiligheidsinbreuken tussen elkaar hebben. Alle grote naties verrichten altijd wel enig spionage- en inlichtingenwerk.

Daarom zouden deze aanvallen geen nucleaire reactie van Rusland moeten uitlokken, omdat de veiligheidsinbreuken tussen de VS en Rusland worden getolereerd. Hoewel dergelijke aanvallen het prestige, de vlag en de oliereserves van Rusland schaden, vereisen zij geen nucleaire reactie of een bredere confrontatie.

Het is belangrijk op te merken dat de drone-aanvallen niet worden geleid door Oekraïne, dat niet over de militaire capaciteit beschikt om de confrontatie met Rusland aan te gaan. Zij maken veeleer deel uit van een bredere Amerikaanse strategie om Rusland af te leiden en een slag toe te brengen, ongeacht de berekende uitkomst. Het Oekraïense conflict speelt zich af op de Duitse basis Ramstein met de deelname van 50 andere landen, zoals aangekondigd door de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin. De Verenigde Staten hebben een lange geschiedenis van oorlog voeren en steden bezetten en hebben de militaire macht om dat te doen. Een semi-directe confrontatie met Rusland geeft de VS echter een enorm inzicht in de Russische militaire capaciteiten. Toch heeft het Moskou een grote dienst bewezen doordat het zijn leger heeft kunnen hervormen, zich te bewapenen voor moderne oorlogsvoering en onderscheid te maken tussen bondgenoten en tegenstanders.

Rusland kan op de drone-aanvallen alleen maar reageren door Oekraïne te bombarderen, zodat de leiders in Kiev voelen hoe groot de schade is die het Pentagon hen heeft toegebracht door de strijd te leiden. Moskou kan Oekraïne pijnlijk bombarderen. Het kan Amerika ook antwoorden op andere terreinen, in Syrië of Iran, of in Latijns-Amerika of elders, door die landen te voorzien van geavanceerde wapens die de VS vrezen. Als gevolg daarvan zal het Kremlin naar verwachting niet reageren door het Witte Huis te bombarderen of onconventionele wapens te gebruiken. Dit betekent dat Rusland de ruimte heeft om Amerikaanse klappen op te vangen zonder zich te laten afschrikken en zich te laten verleiden tot onberekende of overhaaste stappen om de aandacht af te leiden van de nederlaag van het Oekraïense leger en het feit dat Europa geen zin meer heeft om de oorlog voort te zetten.

Rusland is er met zijn standvastigheid en confrontatie met het Westen in geslaagd een breuk te creëren in de Amerikaanse hegemonie over de wereld die al meer dan 75 jaar duurt. Samen met de BRICS-landen en verschillende andere anti-Amerikaanse landen is Moskou begonnen zijn financiële opties en monetaire handel te diversifiëren in andere valuta dan de Amerikaanse dollar. Rusland en China brengen de financiële dominantie van de dollar een flinke klap toe door de yuan te steunen, waarvan de ster is gaan rijzen ten koste van de dollar, de euro en het Britse pond. 

Bovendien hebben het onvermogen van Amerika om Rusland in de eerste maanden van de oorlog in Oekraïne te verslaan en zijn militaire en economische onverzettelijkheid tegen de machtigste landen van de westerse wereld de Europese munt verzwakt.

Daarnaast heeft het onvermogen van Amerika om Rusland in Oekraïne te verslaan in de eerste maanden van de oorlog en zijn militaire en economische standvastigheid tegen de machtigste landen van de westerse wereld gezamenlijk geleid tot de verzwakking van de Europese gelederen. Vanaf het begin van de oorlog dachten de Europese landen dat zij zich moesten verenigen tegen Rusland om zijn natuurlijke rijkdommen te delen, aangezien een nederlaag gegarandeerd was. Westerse EU-staten accepteerden met tegenzin de sabotage van de Russische gaspijpleiding – gezien als de toekomstige slagader van Duitsland en zijn economie en industrie – in de hoop Moskou te kunnen verslaan.

De Russische overwinning ligt echter niet in de natuurlijke, langzame vooruitgang van zijn troepen op Oekraïens grondgebied, maar in het falen van Amerika’s verklaarde doelstellingen om Poetin te elimineren en de Russische economie ernstige schade toe te brengen. Bijgevolg wordt niet verwacht dat Moskou op de Amerikaanse uitdaging zal reageren door Washington te treffen met een hoger niveau van escalatie als antwoord op de poging om het Kremlin te treffen. Integendeel, de voortzetting van de oorlog volstaat voor Rusland om het westerse bondgenootschap en zijn eensgezindheid aan te vallen, en om de militaire en economische aanvallen op Oekraïne voort te zetten (waardoor het geen graan en tarwe meer kan exporteren), dat wordt gezien als de grootste directe verliezer van de oorlog en een zeer hoge prijs betaalt voor zijn besluit om zich bij het westerse kamp aan te sluiten. Helaas heeft het voortdurende conflict tussen Rusland en de VS kleine landen als Oekraïne in een moeilijke en onzekere situatie gebracht. 

Het is niet bekend of er nog veel Oekraïens grondgebied zal overblijven als de oorlog nog vele jaren voortduurt en Kiev niet snel naar de onderhandelingstafel komt. Dit is het lot van kleine landen die midden in een strijd tussen twee grootmachten zitten. Voor Oekraïne is de vraag niet of het met Rusland gaat onderhandelen, maar wanneer. Het lijkt erop dat de beslissing hierover nooit onder Oekraïense controle is gevallen.