De VS willen dat Iran een “tandeloze haai” wordt: zijn steun aan bondgenoten en het raketprogramma moeten van tafel worden geveegd

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Er komt geen overeenkomst tussen Iran en de VS zolang president Donald Trump niet bereid is zijn agressieve sancties tegen de “Islamitische Republiek” op te heffen. De top van Washington en Riyad heeft Pakistan en Irak gevraagd om bij de Iraanse leiders te bemiddelen ten einde de spanningen te temperen en een einde te maken aan de aanvallen die de onrustige vrede in het Midden-Oosten in gevaar brengen.  Het antwoord van Iran is duidelijk: alle aanvallen kunnen ontkend worden en het enige verzoek van Iran is niet veranderd. Iran wil dat alle sancties worden opgeheven en zal dan bereid zijn om rond de tafel te gaan zitten en meer concessies te verlenen aan de wereldleiders om ervoor te zorgen dat er in geen enkele nucleaire locatie in het land een kernbom wordt gefabriceerd. 

Maar dat is niet echt wat Trump en zijn Israëlische bondgenoten willen. De nucleaire deal is niet het echte probleem, het Internationaal Atoomagentschap heeft al de nodige toegang  en al vaak erkend dat het programma van Iran niet gericht is op de vervaardiging van kernwapens. Twee punten zijn essentieel voor Trump en Israël: het Iraanse raketprogramma en de bondgenoten van Iran in Libanon, Syrië, Irak, Palestina en Afghanistan. De VS erkennen impliciet dat Iran een zelfbewuste en beproefde regionale macht is en wil daarom zijn tanden uittrekken.

Toen president Barack Obama zijn handtekening zette onder de nucleaire deal, bekend als het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), was dat omdat zijn sancties tegen Iran en die van zijn voorgangers nooit hebben gewerkt. De overeenkomst waarover hij heeft onderhandeld, zou een Iraans militair kernprogramma, als het al bestond, nog eens 15 tot 20 jaar hebben vertraagd. Hij probeerde ook het Iraanse raketprogramma en de inperking van Irans bondgenoten in het Midden-Oosten op tafel te leggen, maar dat werd duidelijk van de hand gewezen door Iran. De leiding van de “Islamitische Republiek” stond erop dat alleen over de nucleaire kwestie kon worden gediscussieerd en niets anders. De overeenkomst werd gesloten tussen partijen die geen vertrouwen in elkaar hadden, maar er toch mee instemden om hun geschillen en conflicten “op te lossen“.

Vandaag gelooft Trump dat hij Irans arm kan omwringen met zijn “maximale druk” en zijn leiders via strenge sancties aan tafel dwingen om te onderhandelen over de twee taboe-onderwerpen. Iran heeft de bemiddelaars die de toestand proberen te sussen, op de hoogte gebracht van de bereidheid om zijn raketprogramma stop te zetten als de wereld Israël van al zijn kernwapens ontdoet en als alle landen in de regio raketvrij worden.  Anders zal Iran nooit afzien van zijn geavanceerde raketprogramma dat het land in staat stelt zich te verdedigen tegen aanvallen en schendingen van zijn luchtruim, zoals bijvoorbeeld is gebeurd toen een Amerikaanse drone deze zomer werd neergehaald. Bovendien is er voor Iran geen sprake van een keuze of het zijn bondgenoten in Palestina, Libanon, Syrië, Irak en Afghanistan niet meer zou steunen. Het maakt deel uit van zijn ideologie, zijn grondwet, zijn bestaan zelf…

Iraanse beleidsmakers zeiden: “Als we stoppen met Palestina te steunen, zal Israël de Westelijke Jordaanoever annexeren en Gaza van de kaart vegen terwijl de wereld toekijkt en het recht van Israël op zelfverdediging toejuichen! Als we de steun voor Hezbollah in Libanon stopzetten, zal Israël beslag leggen op de betwiste water- en landgrenzen en Libanon binnenlopen wanneer het daar zin in heeft. Het Libanese leger mag immers niet gewapend zijn met afschrikwekkende wapens om elke maand honderden schendingen van de Libanese soevereiniteit door Israël te stoppen. Als we Syrië niet steunen, zullen de Golanhoogten onherroepelijk verloren zijn  en zullen Israël en de VS voorgoed voet aan de grond hebben in het noordoosten van Syrië. Als Irak in de steek wordt gelaten, zal het in drie delen verdeeld worden, zoals in 2014 het geval was toen  ISIS een derde van het land bezette. Al deze landen zullen verpletterd worden onder de hegemonie van de VS en onderworpen worden aan de wil en arrogantie van Israël.” 

Wat Trump niet wil begrijpen is dat het Iraanse raketprogramma de rechterhand van het land is; zijn bondgenoten zijn de linkerhand. Het hele lichaam kan niet overleven als het geamputeerd wordt. Het zal dus uiteraard het procedé afwijzen. Iran weigert de “tandeloze haai” te worden die de VS en Israël willen van Iran willen maken. 

Het gebrek aan vertrouwen tussen Iran en de VS is alomtegenwoordig. Trump is over veel overeenkomsten van gedachten veranderd  en heeft zich sinds zijn aantreden zeer agressief betoond. Veel van zijn bondgenoten en vijanden denken er serieus over na – en sommigen ondernemen al actie in die richting – om zich los te maken van elke relatie met de VS, van de Amerikaanse munteenheid en van zakendoen met de VS. De VS kan niet langer als een geschikte partner voor vrede worden beschouwd om de volgende redenen: het offreert wat het niet bezit (de Golanhoogte en Jeruzalem) en het buitenlands beleid is, met een onervaren president en evenzeer ongeschikte raadgevers die het land leiden, onstabiel. Het waren de VS die de nucleaire deal herriepen en Iran kenmerkend strenge sancties oplegden: dit leidde tot dusdanig grote spanningen in het Midden-Oosten dat het de regio naar de rand van de afgrond heeft gestuwd. 

Iran demonstreert ook hoe incompetent Trump en zijn team werkelijk zijn in hoe onwillig hij is om Arabische landen te verdedigen. Hij is slechts geïnteresseerd in het opsouperen van hun geld en middelen. 

De Amerikaanse leiders zullen de situatie in het Midden-Oosten niet tot rust kunnen brengen en geen ontmoeting met Iraanse autoriteiten hebben zolang de sancties niet zijn opgeheven of zolang Frankrijk en andere EU-leden geen toestemming krijgen om kredietlijnen voor Iran te openen (wat opnieuw leidt tot opheffing van de Amerikaanse sancties).

Het is moeilijk voor Trump om de sancties in te trekken, dat zou  immers een duidelijke overwinning voor Iran en een nederlaag voor de VS en zijn bondgenoten in het Midden-Oosten betekenen. Het zou ook aantonen dat alles wat hij het afgelopen jaar of zo tegen Iran heeft ondernomen niet effectief is geweest. Dit zou zijn politieke vijanden in de gelegenheid  stellen hem in verlegenheid te brengen terwijl hij voor een nieuwe termijn herkozen wil worden. Iran zal hem niet de voldoening geven om op een fotoschoot de hand te schudden van president Hassan Rouhani. Iran zal zijn raketprogramma niet opgeven, noch zijn bondgenoten waarin het sinds 1982 zwaar heeft geïnvesteerd.

De situatie zal hetzelfde blijven; de druk in het Midden-Oosten zal blijven toenemen. Tenzij Trump zijn vinger van de trekker wil halen en Iran toestaat zijn olie te exporteren. Het initiatief dat Trump zou helpen om uit de boom te komen waarin hij geklommen is bestaat niet! Iran kan er niet toe gedwongen worden om zijn raketprogramma en zijn bondgenoten op te geven. Trump en zijn bondgenoten zijn inn de schaduw gesteld en overklast.

Vertaald door Francis J.

This article is translated for free to many languages by volunteers so readers can enjoy the content. It shall not be masked by Paywall. I’d like to thank my followers and readers for the confidence and support. If you like it, please don’t feel embarrassed to contribute and help fund it for as little as 1 Euro. Your contribution, however small, will help ensure its continuity. Thank you.