Vrede in het Midden-Oosten is nu de wens van het Westen, de erfgenaam van de oorlogen 

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

De dorst naar energie en de bescherming van de energiebronnen heeft een positieve weerslag gehad op de landen van het Midden-Oosten, aangezien de westerse regeringen hard werken om de stabiliteit in de olie- en gasproducerende landen veilig te stellen.  

De Amerikaans-Europese sancties tegen Rusland hadden negatieve gevolgen voor de westerse landen, die zichzelf en ook  de rest van de wereld daarbij hadden gesanctioneerd, het bracht wereldwijd een ongekende inflatie teweeg. De oorlog tussen Rusland en de VS over het grondgebied van Oekraïne weegt ongetwijfeld zwaar op de wereldeconomie. Omdat de VS en Europa voortdurend bij verschillende landen aankloppen voor olie en gas, kan het Midden-Oosten, dat de bron is van een groot deel van de energie in de wereld, nu genieten van een onverwachte en zeldzame stabiliteit. Na tientallen jaren van oorlogen, invasies en conflicten in het Midden-Oosten wordt het tijd dat degenen die verantwoordelijk zijn voor de ellende en het doden van de bevolking in dat deel van de wereld, zich zorgen gaan maken over de toekomst van deze bevolking en haar veiligheid.

De Libanese Hezbollah heeft gedreigd Israël te zullen aanvallen en heeft voor het eerst het initiatief genomen door te verklaren dat zij niet zal aarzelen de oorlog te verklaren indien Israël zou overgaan tot het extraheren van gas uit de velden van Karish en Tamar. Goed ingelichte bronnen zeggen dat de secretaris-generaal van de Hezbollah, Sayyed Hassan Nasrallah, de situatie heeft beoordeeld om een conclusie te trekken, waarvan de belangrijkste is dat Israël geen oorlog wil en op dit moment niet zal aanvallen. Meer nog dan dat, schat Hezbollah in dat het Westen en de VS Israël niet zullen bijstaan aangezien het nu ondergedompeld is in de rampspoed van het zoeken naar energie en zeker niet zit te wachten op nog een oorlog, vooral in het Midden-Oosten, bovenop de aan de gang zijnde oorlog in Oekraïne. Het Midden-Oosten vertegenwoordigt een primaire essentiële mondiale energiebron. Het Westen zit er dan ook niet op te wachten dat deze bevoorradingslijn wordt verstoord door een oorlog of een andere schermutseling.

Verwacht wordt dat Israël de gaswinning zal stopzetten en dat internationale bedrijven zich uit angst voor een militaire confrontatie uit deze gas- en olievelden zullen terugtrekken, vooral nadat Hezbollah verscheidene drones heeft gestuurd als waarschuwing om de gebieden en de buitenlandse exploratieplatforms aan te vallen. Om de zaak nog erger te maken, heeft de Israëlische marine aanbevolen buitenlandse werknemers die op gaswinningsplatforms werken, op te leiden om de site te evacueren in geval van oorlog. Een dergelijke suggestie van de Israëlische marine veroorzaakte paniek onder de buitenlandse werknemers op het boorplatform. De oliemaatschappijen riepen op tot een spoedvergadering in Frankrijk, waarop Israël te horen kreeg dat de arbeiders niet aanwezig zouden blijven in een turbulente omgeving en dat de energiewinning veiligheid en stabiliteit vereist. De staat van alarm tussen Hezbollah en Israël zou alle bedrijven ertoe aanzetten zich uit het betwiste zeegebied terug te trekken totdat een officieel akkoord is bereikt.

Hier kwam de Franse leiding tussenbeide om Israël te verzoeken zich te schikken naar de wensen van Libanon en de maritieme grenzen af te bakenen. Libanon verhoogde het plafond van de onderhandelingen verder door garanties te eisen dat buitenlandse bedrijven in de Libanese zeegebieden aan de slag zouden gaan na ondertekening en afbakening van de grenzen, op voorwaarde dat er geen vertraging zou optreden bij het starten van de exploratie van energiebronnen in Libanon. 

De Libanese eisen waren voor Frankrijk aanleiding om direct in te grijpen, omdat het van mening is dat de energie van het Midden-Oosten uiteindelijk naar Europa zal vloeien, dat op zoek is naar alternatieven voor de Russische energiebronnen die het volgend jaar wil opgeven. Zelfs de Egyptische ambassadeur in Libanon heeft een rol gespeeld bij het bezweren van de spanningen tussen Hezbollah en Israël, aangezien Caïro een centrale rol speelt bij het bundelen van energie in het Midden-Oosten uit verschillende bronnen om die vervolgens naar Europa te sturen.

Israël heeft zich nooit eerder in een dergelijke zwakke positie bevonden, door toe te geven aan de dreigementen van Hezbollah zonder de wereld achter zich te krijgen om de organisatie te treffen. De huidige situatie vereist echter kalmte omdat de landen die energie produceren de komende jaren rustig moeten blijven totdat de energieprijzen zich stabiliseren en de turbulente markten tot rust komen, met name wanneer de uitkomst van de oorlog in Oekraïne niet duidelijk is.

Bovendien hebben de plaatselijke autoriteiten in Libië aangekondigd dat zij voornemens zijn hun olieproductie op te voeren tot een miljoen en tweehonderdduizend vaten per dag om aan de behoeften van de wereldmarkten te voldoen. Irak kondigde ook aan dat het zijn productie met ongeveer 200 duizend vaten per dag zou kunnen verhogen uit de “Qurna-1”-velden (die reserves van 20 miljoen vaten olie bevatten) als daarom wordt gevraagd.