Geschreven door – Elia J. Magnier:
Vertaald door – Francis J.
Het Midden-Oosten heeft een grote oorlog waartoe de ‘As van Verzet’ opriep vermeden. Vanuit de ‘Joint Operations Room’ werden instructies gegeven aan Libanon, Syrië, Irak en Jemen om zich voor te bereiden op een multi-front oorlog. Het besluit werd genomen toen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu aankondigde dat hij de voorwaarden van het staakt-het-vuren afwees en aandrong op het voortzetten van het beleid van bombarderen, vernietigen en vermoorden van Palestijnse leiders. Slechts enkele uren later kwam Netanyahu op zijn besluit terug en accepteerde de voorwaarden van de Islamitische Jihad, waardoor een mogelijk verwoestend conflict werd afgewend.
Volgens een goed ingelichte bron activeerde de As van Verzet onmiddellijk zijn raketmacht, speciale krachten en operatiekamers in Libanon, Syrië, Irak en Jemen ter voorbereiding op een oorlog of interventie op meerdere fronten naast de Palestijnse gezamenlijke operaties. De secretaris-generaal van Hezbollah, Sayyed Hassan Nasrallah, legde een openbare verklaring af waarin hij bevestigde dat Hezbollah bereid was verantwoordelijkheden op zich te nemen die werden opgelegd door de eisen van de strijd, waarmee hij effectief een boodschap stuurde aan zowel bondgenoten als tegenstanders. Geïnformeerde bronnen zeiden dat Nasrallah’s toespraak vooral bedoeld was om de Israëlische regering een duidelijke boodschap te sturen dat de as geen van zijn leden alleen laat in de strijd.
Normaal gesproken kunnen lokale, Israëlische en internationale inlichtingendiensten de communicatie en voorbereidingen van de As van Verzet volgen naarmate de troepen zich op de grond bewegen en de lokale en grensoverschrijdende communicatie intensiever wordt. Hoewel de As van Verzet is uitgerust met een gecodeerd communicatiesysteem dat steunt op veranderende codes en variabele golven om te voorkomen dat berichten worden ontcijferd, was de intensiteit van het verkeer een sterke aanwijzing voor gevechtsvoorbereidingen. Bovendien kunnen de bewegingen van militanten en hun voorbereidingen voor de strijd worden gevolgd via satellieten en de verplaatsing van geavanceerde drones om te bevestigen dat militanten in Libanon, Syrië, Irak en Jemen klaar staan om hun raketten op Israël af te vuren.
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
De As van Verzet deed geen poging om de oorlogsvoorbereidingen te verbergen, omdat ze de vijand zouden informeren over wat hij kon verwachten en de omvang van de in te zetten vuurkracht als er geen bevredigend staakt-het-vuren zou worden bereikt. Toen, een paar uur later, deelde de Israëlische premier de Egyptische en Qatarese onderhandelaars mee dat hij bereid was de vijandelijkheden en moorden in Gaza te staken in overeenstemming met de eisen van de Islamitische Jihad. Het Israëlische besluit leidde tot een de-escalatie.
Volgens de bron heeft de gezamenlijke operatiekamer van de As van Verzet officieren van alle leden geïntegreerd en al een operationele structuur. Het bestaat uit officieren die het operatiegebied bestuderen, een bestand van doelwitten voorbereiden, inlichtingen verzamelen en coördineren tussen de leiders van de as over de grenzen heen. Alle leden stellen hun vaardigheden beschikbaar aan diegene die zich engageert ten opzichte van de vijand om aanvallen te coördineren met de plaatselijke operatiekamer. Deze operationele structuur, door Hezbollah in de loop der tijd verfijnd, maakt effectieve communicatie en coördinatie tijdens confrontaties mogelijk. De Joint Operations Room van de As van Verzet heeft ervaring opgedaan die haar heeft geholpen het communicatiemechanisme te ontwikkelen door engagement met de vijand, ondanks Israëlische inmenging. Het heeft ook zijn expertise ontwikkeld door middel van directe militaire manoeuvres, door te leren van Israëls Iron Dome systemen en hoe Israël te confronteren in de volgende onvermijdelijke strijd.
Israël is meer geobsedeerd geraakt door Palestina en Gaza nu het geconfronteerd wordt met een nieuwe realiteit die lijkt op die van 1967, toen de Arabieren een mislukte gezamenlijke aanval op Israël lanceerden om gestolen gebieden terug te winnen. Zich bewust van het veranderende landschap en de verbeterde mogelijkheden van zijn tegenstanders, is Israël steeds meer in de weer met Palestina en Gaza.
Israël verliet Gaza tientallen jaren geleden en het Palestijnse verzet had geen wapen waarmee het kon worden bedreigd. Tegenwoordig beschikt het Palestijnse verzet echter over een arsenaal en een gemeenschappelijke interne en externe operatiekamer die alle leden verenigt die zich inzetten om de Palestijnse zaak te steunen en hun gestolen gebieden terug te krijgen. Israëls historische ervaring, vooral het verlies van afschrikking tegen Hezbollah, heeft het gedwongen zich voor te bereiden op de volgende onvermijdelijke strijd.
De geschiedenis bevestigt dat Netanyahu niet oprecht is in zijn beloften, verdragen en toezeggingen, vooral omdat hij aan het hoofd staat van een regering waarin hij geen meerderheid heeft. Hij moet zich onderwerpen aan de extremistische leden van zijn regering die hem hebben meegesleurd in de strijd om de afschrikking te herstellen die Israël heeft verloren tegenover Hezbollah en in de recente strijd om Jeruzalem.
Er blijven evenwel twijfels bestaan over Netanyahu’s oprechtheid bij het nakomen van zijn beloften en toezeggingen, gezien zijn precaire positie binnen de regering en de mogelijke juridische gevolgen. Als zijn regering wordt bedreigd, kan Netanyahu terugkeren naar een moordbeleid buiten Gaza. Als gevolg daarvan bereiden beide partijen zich actief voor op toekomstige confrontaties die verder zouden kunnen escaleren dan lokale conflicten.
You must be logged in to post a comment.