
@ejmalrai ایلایجا مگنایر توسط
شیرین هاشمی :ترج
اعتراض های خشونت آمیز به کشته شدن ناییل مرزوک که نوجوان فرانسوی، الجزایری و مراکشی توسط پلیس در فرانسه ادامه دارد. این حادثه زمانی رخ داد که مرزوک که گواهینامه رانندگی نداشت، پس از بحث با پلیس ادامه به رانندگی داد از خودرو خارج نشد. در بیانیه اول دو ماموران پلیس به دروغ ادعا کردند که جان آنها در خطر بود ولی بعدا شواهد ویدیویی حقیقت را نشان داد. این نشان داد که یکی از افسران بدون هیچ گونه توجیه به او شلیک میکند و این مامور به اتهام قتل عمد، دروغ و واکنش بیش از حد وحشیانه دستگیر شده.
افشای این رفتار نادرست، توجیه اولیه پلیس برای قتل را بی اعتبار کرد.
با اینحال، شورش در چندین شهرهای مختلف به خصوص در حومه های شهر صورت گرفت و مغازه ها، مدارس و ساختمانهای دولتی مورد حمله و آتش سوزی قرار گرفتند و ۲۵۰۰ خودروها را سوزاندند. چندین مغازه ها هم غارت شدند. در واکنش رییس جمهور فرانسه امانویل ماکران ۴۵۰۰۰ نفر از کل ۲۴۰٫۰۰۰ نفر ماموران را برای بازگرداندن نظم استفاده کرد که منجر به بیش از ۱۰۰۰ دستگیری شد.
ولی سوالی که پیش میاید: چه دلایلی برای این رویدادها وجود دارد و چرا تظاهرات به چندین شهرهای مختلف پراکنده شده؟ و چه باعث این شدت عصبانیت در خیابانهای فرانسه است؟
اروپا ارزش های مشترک جامعه خودرا در باهم زندگی کردن مردم، سازندگی، عدالت، اتحاد و غیر تبعیض میبیند که همگی در مقابل قانون یکی هستند و احترام به همدیگر را قایل هستند. قانون اتحادیه اروپا حقوق فردی، آزادی تفکر ، دین، بیان و آزادی های شخصی را بسیار مهم میداند.
با اینحال، این اصول ایده ال که اصطلاحا هویت اروپایی را مشخص میکند چندان معنی دار نیستند وفقط در مواقع به خصوص و بستگی به شرایط استفاده میشوند. ان ها فقط آرزوهایی هستند که جامعه اروپا در آرزوی آنها است. غیر ممکن است که جامعه ای ساخت که رهبران آن احترامی به قوانین محلی و بین المللی نمیگذارند.
اتفاقات کنونی در فرانسه مربوط به نابرابری های اقتصادی و اجتماعی در این کشور میباشد. مناطق طبقات کارگر نشین که اکثرا در حومه های شهر ها قرار دارند مورد انتقاد قرار گرفتند. رسانه ها این مناطق را به عنوان بدون قانون، که مشکلات ناامنی و خشونت دارند از سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ معرفی کردند. این مناطق با مشکلات اجتماعی شناخته میشوند و چندین دلایلی به این شناخت کمک کردند؛ در ۱۹۸۱ تظاهرات لییون شروع شد، در ۱۹۸۹ مشاجره در مورد حجاب اسلامی صورت گرفت، آغاز القاعده، مجله شارلی هبدو که به مسلمانان حمله و انتقاد میکند، و شورش های ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ که عقاید و تفکرات “ ضد جمهوری فرانسه “ دارند.
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
رهبر حزب راستگرای له پن، سباستین شنو بیان کرد « اگر الجزایر راجع به مردم کشور خود نگران است، میتواند آنها را پس بگیرد.» به روایت راست افراطی این حومه ها را مشکل ساز که به دلیل مهاجرت های بیش از اندازه دسته جمعی به وجود آمده، نشان میدهند. حزب های راست افراطی اصرار دارند که این حومه ها را مراکز « در جنگ با دولت» و بدون قانون و ترسناک جلوه دهند. در نتیجه پلیس هم این مناطق را اینگونه میشناسد و تصور دارد که به هر نوعی باید سعی کند امنیت را حفظ کند.
در نتیجه، دولتهای محلی تعداد ماموران را اضافه کردند و از ۲۰۱۷ به بعد نیروهای امنیتی اجازه دارند که از نیروی کشنده استفاده کنند اگر فکر کردند که جانشان در خطر است.
محققان فرانسوی به این نتیجه رسیدند که مجازات مالی و زندانی برای ساکنان این مناطق به خصوص فرانسوی هایی که عرب و یا آفریقایی هستند به صورت غیر متناسبی سنگین است و در زندان ها ازدحام بیش از حد وجود دارد.
نخست وزیر الیزابت بورن در شب چهارمین تظاهرات دستور استقرار خودروهای زرهی را صادر کرد تا واکنش قوی دولت را ثابت کند. این حرکت، کشور فرانسه را به نمونه حکومت پلیسی و نه دمکراسی جلوه میدهد همانطور که فرانسه با جنبش جلیقه زردها برخورد داشته. رییس جمهور ماکرون واکنش خود را با انتقاد از رسانه های اجتماعی نشان داد و آنها را به تحریک کردن مردم بر علیه پلیس و تظاهرات خشن تر محکوم کرد.
به جای اینکه دولت فرانسه به مشکلات درونی کشور وبین مردم به صورت عادلانه و دمکراتیک رسیدگی کند، جمهوری فرانسه میخواهد کنترل کامل در خیابانها و شهرها را نشان دهد و برای مقابله با تظاهرات از مامورین بیشتر و با خشونت شدیدتر استفاده میشود.
رییس جمهور ماکرون خود اقرار کرد که مردم او را به عنوان محبوب ترین کاندیدا انتخاب نکردند، بلکه به دلیل اینکه بهترین شخص بود. مردم فرانسه حزبهای راست افراطی به ریاست مارین لپن را رد کردند. بنابراین تفاوت بسیاری بین خواسته های مردم فرانسه و رهبران آنها وجود دارد و این تفاوت در تصمیم گیرهای ماکرون ملاحظه میشود که اکثرا از روشهای دمکراتیک استفاده نمیکند. برای مثال قانون بازنشستگی از ترس اینکه توسط اکثریت در پارلمان و مردم فرانسه رد خواهد شد، کنار گذاشته شد.
بنابراین هیچ جای تعجب نیست که حکومت فرانسه توجه کمتری به مشکلات داخلی حومه های فرانسه و دیگر شهرهای بزرگ به مانند لییون، مارسی، نانتس و لیل دارد. بالعکس، دولت به مسایل بین المللی به مانند جنگ در اوکراین تمرکز دارد که جنگ بین امریکا و روسیه است و برای اروپا فقط باعث مشکلات اقتصادی به مانند تورم بسیار، کم ارزشی یورو و افزایش قیمتهای کالاهای غذایی، برق و گاز شده. اینگونه سیاست به اینکه میشود با روسیه همکاری موفق اقتصادی داشت توجهی ندارد و به مانند اتحاد قاره اروپا در زمان جنگ جهانی دوم که بیش از ۲۴ میلیون از مردم روسیه جان خود را فدا کردند تا جلوی تهدیدات آلمان به کشورهای اروپایی و به خصوص فرانسه بایستند، نیست.
در نتیجه، فرانسه هنوز باید راه حل درستی را برای مشکلات حمومه های پاریس و دیگر شهرها را پیدا کند. و به جای اینکه سعی کند بنابر شعارهای جمهوری فرانسه که عدالت، برابری و برادری است، عمل کند در حال حاضر عملیات دولت فرانسه برعکس اصول و خواسته های قاره اروپا است. توجه به اتفاقات در حومه های فرانسه نباید به عنوان فقط مشکلات محلی دیده شود بلکه نتیجه فقدان اصول اروپایی و اجرای آنها است.
You must be logged in to post a comment.