TRANSFORMACIJA BLISKOG ISTOKA: ZAŠTO ZAPAD TREBA DA ODUSTANE OD INTERVENCIJA (1)

• Elijah J. Magnier –
• 18 februar, ponedjeljak
• – Ejmagnier.com
• Specijal

Svaka strana intervencija učinila je da Bliski Istok ustane protiv stranih uzurpatora. Oštro se suprotstavlja, stvarajući teren suprotan onom od željenog učinka napadača. Kada pogledamo nedavnu historiju (posljednje četiri decenije otkako je PLO protjeran iz Libana), lista je kataklizmična. Vidimo formiranje Hezbollaha, Hamasa, Al Kaide, ISIL-a, svrgavanje talibanskog režima, Sadama Huseina, Moamara Gedafija, pokušaj rušenja sirijskog predsjednika Bashara al-Assada, pokušaj podjele Iraka i rat protiv Jemena. Ova lista svjedoči o nevjerovatnim resursima koje su SAD, Izrael, Evropa i njihovi bliskoistočni saveznici investirali u pokušaje „smjene režima“ i njihov potpuni neuspjeh u stvaranju „novog Bliskog Istoka“. 

Ustvari, oni su uspjeli da stvore generacije moćnih ne-državnih aktera (ili kvazidržavnih aktera). Oni su ojačali utjecaj Irana na Bliskom Istoku i vratili Rusiju na međunarodnu arenu nakon zatišja perestrojke. Ali oni su također napravili ogromnu štetu, potpuno uništavajući osnovnu infrastrukturu mnogih zemalja i ozbiljno degradirajući ovaj dio svijeta, stvarajući više migracija, bijede, nedostatka usluga, traume i bijesa prema Zapadu. Zemlje Bliskog istoka isplatile su ogromnu količinu novca, uglavnom na zahtjev i uz saglasnost SAD-a, iscrpljujući stanovnike Bliskog Istoka i vlade sa jednim jasnim rezultatom: siromašniji, nestabilniji region – i region koji je neprijateljski raspoložen prema Zapadu.

Izraelska invazija na Liban 1982. godine (uspješna u cilju uklanjanja “Palestinske oslobodilačke organizacije” (PLO) država unutar države) pomogla je rođenje organizirane neregularne vojske zvane Hezbollah, “Božija stranka”. Liban je bio pod kontrolom krićanskih Maronita s jedne strane i Palestinaca s druge strane. PLO i druge manje palestinske grupe napadale su Izrael sporadično iz južnog Libana sa slijepim sovjetskim raketama (Katjuša) ili čak s tajmerom vezanim za male kalibarske rakete napuštene u masliniku ili u narandžastim poljima na jugu Libana, usmjerene i ispaljene u smjeru Izraela. 

Pogrešna procjena Tel Aviva bila je da mogu da stvore “prijateljski, poslušan, nemoćan Protektorat” (Liban) na sjevernoj granici. Izrael je namjeravao prisiliti libansko vodstvo da potpiše mirovni sporazum s Izraelom i da bude potpuno podložan njegovoj volji i ekspanzionističkim planovima. PLO je predvodio Yasser Arafat, čovjek s pragmatičnim ciljevima koji je uživao u vrtlogu kontakata širom Bliskog istoka i svijeta. Pošto je finansiran od strane nekoliko arapskih zemalja, njihovi lideri su imali utjecaja na njegove odluke i organizacija je bila toliko korumpirana da ona, ustvari, nije predstavljala stvarnu opasnost za Izrael. Arafat je bio spreman potpisati mirovni sporazum s Izraelom (što je učinio godinama kasnije) i bio je sekularni vođa daleko od bilo kakvog pravog ideološkog uvjerenja.

PLO je izbačen iz Libana, popločavajući jasan put za Hezbollah da procvijeta i skupi snagu. Tokom godina, Hezbollah je naučio da se bavi unutrašnjom politikom i uspio je da osvoji “srca i umove” stanovništva, jer nije bio strano tijelo od šiitske zajednice, već neodvojiv dio iste. 

Godine 1992. pogrešno shvatajući organizaciju, Izrael je ubio Sayyeda Abbasa al-Moussawija i članove njegove porodice, lidera Hezbollaha koji je bio njegov teološki guru, otac i skromni komandant. Tel Aviv je vjerovao da je Hezbollah bio osakaćen, misleći da je njegovo rukovodstvo uređeno na piramidalnom principu. Ali Sayyed Abbas je zamijenjen lukavim i harizmatičnim psihologom i inovatorom Sayyed Hassanom Nasrallahom koji je grupu doveo do nesrazmjerne veličine i pretvorio je u vrlo moćnu organizaciju.

Pod komandom Sayyeda Nasrallaha, Hezbollah je postao jači od libanske vojske i svih domaćih snaga sigurnosti zajedno. Danas, organizacija ima precizne rakete na čvrsto gorivo, laserski vođene protivtenkovske rakete, precizne protiv-brodske rakete, navođene protuzračne rakete i nekoliko hiljada dobro obučenih i disciplinovanih elitnih snaga. Ima društvenu infrastrukturu, bolnice, škole, banku, organizacije za podršku siročadi, udovice i porodice mučenika, generatore za snabdijevanje električnom energijom na jugu Libana i predgrađa Bejruta, i nekoliko opština pod njegovim vodstvom.

2005. godine, nakon ubistva člana parlamenta i bivšeg premijera Rafika Haririja, SAD su vjerovale da preuzimaju kontrolu nad Libanom i uspjeli su prisiliti sirijsko povlačenje iz Libana, okončavajući takozvanu sirijsku političku i vojnu hegemoniju . Ali izguravajući Sirijce, Liban je postao slobodan, bez maestra koji bi dvaput razmislio prije nego što bi napao Izrael, ili dozvolio grupi kao što je Hezbollah da to učini.  

Štaviše, bez intervencije Sirije u libanskoj vladi, Hezbollah je danas dio parlamenta i uživa preko 18 ministara u aktuelnoj vladi koji podržavaju njegove strateške ciljeve da koristi vojnu silu protiv Izraela u slučaju rata.

Takođe, rat iz 2006. godine “da bi se uništio Hezbollah” stvorio je lanac snabdijevanja iz Sirije u pravcu Hezbollah tokom rata. Hezbollah je naučio kako da upotrebi smrtonosni ruski protivtenkovski laser koji je vodio „Kornete“ za nekoliko sati i uspio je spriječiti Izrael da dostigne svoje ciljeve. Hezbollah je ojačao svoj arsenal oružjem koje odgovara lekciji naučenoj iz izraelskog rata 2006. godine.

Dvanaestog februara 2008. godine, Izrael ubija Haj Imada Mughnniyaha, zvanog Haj Radwan, koji je zauzeo poziciju zamjenika šefa džihada vrhovnog savjeta. On je komandovao “vojskom”, vojnim inovacijama, stranom obavještajnom službom, podrškom Iraka i palestinskog otpora, i toliko drugih dosijea – sve to je bilo u rukama jednog čoveka. Njegovo ubistvo je bio pravi pogodak za Hezbollah. Ipak, Sayyed Nasrallah je rasporedio sve Imadove funkcije na pola tuceta komandanata koji su već bili u organizaciji. Oni su uspjeli povećati snagu i učinak Hezbollaha kao što je to slučaj u Libanu, Siriji i Iraku. Rukovodstvo Hezbollaha je horizontalno upravljanje gdje više niko nije neophodan.

Uprkos primjedbama mnogih zemalja, Hezbollah je nametnuo kršćanskog “predsjednika Republike”, generala Mišela Auna. On je branio sunitskog premijera Saada Haririja tokom njegove otmice u Rijadu od strane prijestolonaslijednika Mohameda Bin Salmana i insistirao na njegovoj kandidaturi u aktuelnoj vladi. Prihvatio je inferiorni broj ministara u novoj vladi (čak i ako mu kvota dozvoljava da imenuje više ministara). 

Hezbolah ne krije činjenicu da je njegov račun za zdravstvenu zaštitu i osiguranje veoma visok. Ovo nije samo zbog njegovog učešća u Siriji i žrtava njegovih članova (koje zapravo predstavljaju veoma mali procenat Hezbollahovih troškova). To je uglavnom zbog desetina hiljada porodica upisanih u Hezbollahov privatni besplatni sistem zdravstvene zaštite koji se nudi porodicama boraca.

Štaviše, Hezbollah mora da pomaže svim libanskim građanima bez razlike iako je uvozna cijena lijekova apsurdno visoka, uglavnom zbog monopolskog sistema (nedostatak konkurencije) i korupcije: isti lijekovi proizvedeni u Turskoj, Siriji ili Iranu su jeftini u u odnosu na libansku tržišnu cijenu.

Intervencije stranih sila u Libanu su bez ikakve sumnje pomogle Hezbollahu da izraste u silu, te postane važan saveznik Irana i član Osovine otpora. Zapadu bi bilo mnogo bolje ostaviti bliskoistočne zemlje da se razvijaju sopstvenom brzinom i biraju svoj vladajući sistem bez spoljne intervencije.

SAD i njihovi saveznici nikada ne mogu uspješno da intervenišu u Libanu ili bilo kojoj drugoj zemlji, posebno na Bliskom Istoku, osim ako ne nađu lokalnu podršku i domaću volju da se prilagode Washingtonu i dozvole mu da se igra sa sudbinom zemlje. Ako se to desi, to će biti posljednji dan kada se lokalno stanovništvo išta pitalo za svoje poslove.

Published by: Transformacija Bliskog istoka: Zašto Zapad treba da odustane od intervencija (1) http://epogledi.com/bs/vijesti/1921/transformacija-bliskog-istoka-zasto-zapad-treba-da-odustane-od-intervencija-1/#.XGwksDHu17c.twitter

This article is translated for free to many languages by volunteers so readers can enjoy the content. It shall not be masked by Paywall. I’d like to thank my followers and readers for the confidence and support. If you like it, please don’t feel embarrassed to contribute and help fund it for as little as 1 Euro. Your contribution, however small, will help ensure its continuity. Thank you.