Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai
Net op het ogenblik dat het land wordt geleid door een interim-premier, Adel Abdel Mahdi, en de nieuw gekozen premier, Mustafa al-Kadhemi (geboycot door vele machtige politieke groeperingen) moeite heeft om zijn regering tsamen te stellen, intensiveren de terroristen van ISIS hun aanvallen in een aantal Iraakse provincies. De sjiitische meerderheid heeft gevraagd om de terugtrekking van de Amerikaanse troepen, terwijl de soennieten en de Koerden willen dat ze blijven en in de plaats daarvoor de Irakese veiligheidstroepen al-Hashd al-Shaabi (Popular Mobilisation Forces – PMF) terug getrokken worden. ISIS test de militaire slagvaardigheid van de Iraakse veiligheidstroepen en maakt gebruik van de ernstige binnenlandse spanningen tussen alle politieke partijen, in de wetenschap dat het land ook met enorme financiële problemen te kampen heeft en er een pandemie woedt. Irak verkeert in een crisis en de druk is enorm.
ISIS weet dat er beveiligingslacunes zijn in verschillende delen van Irak. Zoals in in de buurt van het Hamrin-gebergte in de provincie Salahuddin, in Jurf al-Nasr (ten zuiden van Bagdad) in de provincie Babil, Jalawla, in Baqubah in de provincie Dyala, in de provincie Karbalaa, en langs de Iraaks-Syrische grens in de provincie al-Anbar. Sinds een maand valt ISIS de veiligheidstroepen, voornamelijk de PMF, aan om hun capaciteid te testen en hun middelen uit te putten. Het zet ook valse controleposten op met mannen die verkleed zijn als soldaten van het Iraakse leger en die tribale mannen arresteren en vermoorden. Dit gebeurt in de soennitische gebieden, waarvan de politieke leiders het PMF vragen hun provincies te verlaten en de VS om in Irak te blijven. De VS, in een perfecte timing, heeft de samenwerking van de inlichtingendiensten met de Iraakse troepen stopgezet…
ISIS kent de woestijn en de mentaliteit van de mensen die in deze provincies wonen. Het lijkt ook te weten dat de samenwerking tussen de VS en de Iraakse strijdkrachten is stopgezet, waardoor er onvoldoende Iraakse drones de provincies bestrijken om genoeg informatie over de beweging en de bedoelingen van ISIS te verzamelen. Zo zijn de Iraakse strijdkrachten van een preventieve naar een defensieve opstelling moeten overgaan, terwijl ISIS in veel provincies in plaats van wild jager geworden is. Het is bekend dat de Irakese strijdkrachten moeite hebben om de 599 km lange grens tussen Irak en Syrië, waar ISIS met zijn troepen en uitrusting oversteekt, te controleren.
Veel ISIS-militanten zijn er op de een of andere manier in geslaagd om te ontsnappen uit een Syrische gevangenis die door de Koerdische Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF), een Amerikaanse partner, wordt gerund. De gevangenis, in de noordoostelijke stad Hasaka, waar zo’n 11.000 tot 12.000 terroristen gevangen zaten. De ontsnapte gevangenen lijken te weten dat er een ontmoetingsplaats bestaat waar ze zich bij andere groepen die nog steeds operationeel zijn tussen de twee grenzen, kunnen voegen. Volgens Iraakse inlichtingendiensten in Bagdad hebben veel van deze groeperingen zich aangesloten bij slapende cellen in verschillende provincies; sommige van hen werden tijdens de laatste aanvallen door de Iraakse veiligheidstroepen gedood of gevangen genomen.
ISIS is in staat tot verrassingsaanvallen en onlust veroorzakenn, maar heeft ondanks het geweld van zijn aanval, de hevigste sinds 2017, het nieuw veroverde terrein niet weten te behouden. Het heeft onlangs geprobeerd de olieweg ten oosten van Tikrit te controleren door het noorden te isoleren van de zuidelijke stad Tikrit in de provincie Salahuddin en Mukeshefah en Samarra aan te vallen. ISIS wil weer controle krijgen over financiële middelen (olie) en heeft troepen verzameld die over land en langs de rivier de Tigris aankomen. ISIS haalde zijn voordeel uit de aanwezigheid van de federale politie die; in tegenstelling tot de goed getrainde antiterrorismebrigade of de PMF, ongelukkig genoeg niet geschikt is om de strijd aan te binden met onregelmatige militanten. Terwijl veel soennitische politieke leiders de VS vragen om te blijven, vragen veel stammen in Salahuddin de premier om de PMF naar hun dorpen en steden te sturen als permanente aanwezigheid na de herhaaldelijke ISIS-aanvallen.
De moord op de commandanten Qassim Soleimani en Abu Mahdi al-Muhandis heeft Irak ertoe aangezet om de VS te vragen het land te verlaten. De Amerikaanse strijdkrachten hebben de samenwerking tussen de inlichtingendiensten stopgezet en hebben op 6 juni een bijeenkomst gepland om een dialoog op gang te brengen over de strategische betrekkingen tussen de twee landen, maar niet om een volledige terugtrekking te organiseren. Na het bindende besluit van het Iraakse parlement om de Amerikaanse troepen uit Irak te laten vertrekken, na de vernietigende besluiten van Washington om de Iraakse soevereiniteit te schenden en in strijd met de in 2014 ondertekende overeenkomst met Bagdad, bieden deze VS-troepen geen enkele steun meer zonder politieke concessies van de Iraakse leiding.
De premier heeft Hashd al-Shaabi gevraagd om in te grijpen tegen ISIS vanwege zijn lange ervaring in guerrillaoorlogsvoering. Het ontbreekt Hashd echter aan luchtdekking door de trage en inefficiënte coördinatie tussen zijn commando op de grond en de Iraakse luchtmacht. Deze handicap zorgt ervoor dat ISIS zich langer kan verzetten op het slagveld en draagt verder bij tor meer slachtoffers bij Hashd.
ISIS speelt in op de VS-Irak en de VS-Iran geschillen in Mesopotamië. Het bezit ook een grote militaire bereidheid en capaciteit om terug te vechten en de Irakese veiligheidstroepen uit te putten. Hashd al-Shaabi betoont echter ook vastberadenheid om de groep te verslaan en hun terugtrekking op meerdere fronten af te dwingen. De Iraakse leiding moet niet-Amerikaanse middelen vinden om het momentum te herwinnen, moet vertrouwen op haar eigen middelen om haar grondtroepen en inlichtingendiensten te voorzien van observatie en gewapende drone-ondersteuning. Misschien kunnen Rusland en Iran het vacuüm dat de VS opzettelijk creëren, opvullen. Anders zal Bagdad er inderdaad iwel n slagen ISIS af te slaan, maar ten koste van veel meer menselijke verliezen. Tenzij het zijn klassieke aanpak verandert en een nieuwe afschrikkingsstrategie hanteert, door het uitbreiden van “ogen” in de “zkwetsbaarste” gebieden, die waar ISIS-militanten zich op hun gemak verplaatsen, en met name aan de Iraaks-Syrische grens en in de al-Anbar-woestijn. Daarvoor heeft het land een nieuwe en sterke regering nodig – zeker geen ontslagnemende premier met beperkt gezag, en een beginnende premier die geen adequaat kabinet kan vormen en geen politieke steun krijgt van de fractieleiders van het parlement.
Abdel Mahdi heeft Hashd al-Shaabi – de veiligheidstroepen die herhaaldelijk door de Amerikaanse luchtmacht zijn gebombardeerd en ervan worden beschuldigd alleen loyaal te zijn aan Iran – bevolen zijn troepen in te zetten in de provincies waar ISIS het meest waarschijnlijk een grotere aanwezigheid zal hebben. Abdel Mahdi weet dat de capaciteiten en de ideologie van Hashd hen meer dan welke andere brigade ook geschikt maken om de confrontatie met ISIS aan te gaan. Maar Abdel Mahdi wil niet aan de macht blijven en verheugt zich op het moment dat hij zijn ambt kan overdragen aan al-Kadhemi.
De ex-premier Nuri al-Maliki en Ayad Allawi weigerden echter steun te verlenen aan de regering van al-Kadhemi omdat sommige voorgestelde namen geen deel uitmaakten van hun consensus. Al-Kadhemi wordt ervan beschuldigd de Koerden en de soennieten te bevoordelen door hun kandidaten tegemoet te komen, maar de sjiieten te verachten door namen op te leggen die voor veel groepen provocerend zijn en als onaanvaardbaar worden beschouwd. Al-Kadhemi wordt gevraagd geen mensen te kiezen die ongeschikt zijn voor de sjiitische groepen, voor de straat en voor zowel Iran als de VS. Beleidsmakers in Bagdad stelden voor dat de nieuwe kandidaat premier alle partijen (soennieten, sjiieten en Koerden) vraagt om namen van ten minste 3 technocraten of 3 politici voor elke aan hen toegewezen ministerpost (11 voor de sjiieten, 6 voor de soennieten, 4 voor de Koerden en 2 voor de minderheden) vfoor te stellen. Als al-Kadhemi al die namen ongeschikt zacht ,kan hij om een andere serie namen vragen. Maar wat hij niet kan doen, zei de bron – omdat dit geen parlementaire steun zou krijgen – is het kiezen van technocraten uit de sjiitische quota die door veel sjiitische groepen worden afgekeurd, en andere namen van politici zoals die door de Koerden en de soennieten worden doorgegeven.
Naast het feit dat er een sterke regering ontbreekt in Bagdad lopen de buitenlandse schulden op en de lage olieprijs dragen in hoge mate bij aan de tekorten. Irak heeft 80 miljard dollar per jaar nodig, maar heeft een omzet van minder dan 30 miljard. Te midden van deze moeilijke situatie lheeft het land ook nog te kampen met het Coronavirus en lopen de spanningen tussen de VS en Iran hhoog op. Beide landen voeren hun eigen oorlog op Iraakse bodem en beiden willen de ander het land uit. Hashd al-Shaabi wordt als een vijand van de VS en Israël beschouwd maar is essentieel voor Iran om de VS buiten te houden en voor Irak om het land te beschermen tegen ISIS. De sjiieten, de soennieten en de Koerden zijn verdeeld. En daar bovenop voert ISIS meer aanvallen uit en maakt het gebruik van de chaotische situatie. Het zal een waar wonder zijn als Irak binnenkort op zijn pootjes terecht komt.
Vertaald door Francis J.
Dit artikel is door vrijwilligers gratis in diverse talen vertaald zodat de lezers de inhoud zouden kunnen waarderen. Het artikel mag niet worden afgedekt door een betaalmuur. Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. Als je het apprecieert, voel je dan niet verveeld om desnnods met slechts 1 euro bij dragen en de site te helpen financieren. Je contributie, hoe klein ook, zal bijdragen aan de continuïteit ervan. Dank je wel.
Copyright © https://ejmagnier.com 2020
You must be logged in to post a comment.