Kan Al-Kadhemi het evenwicht in het mijnenveld tussen het binnenland en het Iran-VS-conflict in balans houden?

 Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Vertaald door Francis J.

Irak gaat een nieuwe en gevaarlijke fase in. Toen de Iraakse premier Mustafa Al-Kadhemi Washington bezocht, verklaarde president Donald Trump dat de Amerikaanse strijdkrachten die in Irak zijn ingezet, er nog gedurende drie jaar zullen blijven. De premier zit vast tussen meerdere interne, regionale en internationale conflicten. Geen enkele staatsman, hoe ervaren ook, kan zo’n gevaarlijke situatie de baas. De Iraakse economie is catastrofaal. Iak heeft tientallen miljarden dollars per jaar nodig – die de regering niet bezit – om de salarissen van miljoenen werknemers te betalen, banen te creëren en infrastructuur te bouwen om de protesten op straat te bedaren. Na de langdurige ontberingen veroorzaakt door de politieke leiders die het land minder dan twee decennia lang hebben geregeerd, hebben de mensen hoge verwachtingen van deze jonge regering.  

Diezelfde politieke partijleiders die Irak decennialang verkeerd hebben geleid, verwachten dat Al-Kadhemi het vertrek van de VS probeert waar te maken en parlementsverkiezingen organiseert. Niets minder dan dat. Maar Al-Kadhemi kan daar niet in voorzien, omdat hij de internationale gemeenschap nodig heeft om zijn land financieel te ondersteunen. Die internationale gemeenschap verwacht van Bagdad dat het zijn troepen in Irak beschermt en zich tegen het Iraakse verzet afzet. Een onmogelijk evenwichtsoefening, niet omdat al-Kadhemi nieuw is in de politieke arena, maar omdat het onmogelijk is om internationale financiële steun te vragen en tegelijkertijd de VS te overtuigen om te vertrekken. Waar gaat Irak dus naartoe? 

Irak stevent af op een geleidelijke militaire escalatie tussen het Iraakse verzet, gesteund door de belangrijkste politieke partijen, die zich tegen de Amerikaanse strijdkrachten verzetten en de Iraakse veiligheidstroepen onder leiding van al-Kadhemi. Dit dreigt een gevaarlijke en onstabiele situatie in het land te creëren. 

Tijdens zijn ontmoeting met Al-Kadhemi verklaarde president Trump dat hij de VS-troepen de volgende drie jaar niet zou terugtrekken. Deze verklaring was ongetwijfeld een reactie op wat Sayyed Ali Khamenei, de leider van de Iraanse revolutie, enkele weken eerder tijdens zijn ontmoeting met Al-Kadhemi hadt gezegd. Sayyed Khamenei eiste dat de VS Irak zouden verlaten als prijs voor het bloed van generaal-majoor Qassem Soleimani, commandant van de Quds Force, die op het vliegveld van Bagdad door een drone van Trump werd vermoord. Soleimani was op dat ogenblik op een officiële missie zoals de (voormalige) Irakese premier Adel Abdul-Mahdi verklaarde. Ook de Irakese commandant van de veiligheidstroepen: Abu Mahdi Al-Muhandis kwam door diezelfde Amerikaanse drone om erwijl hij samen met Soleimani was.  Trump schepte op over zijn dubbele moord: “Twee in één klap,”  zei hij.Men kan stellen dat Trump – door zich te verzetten tegen de Irakese meerderheid die de onmiddellijke terugtrekking van zijn troepen wil – daarmee reageerde op Sayyed Khamenei door, tegen de wens van Teheran in, de agressieve boodschap te brengen dat hij in Irak blijft Maar Trump en zijn regeringsteam lijken zich niet te realiseren dat ze zich faarmee hebben gepositioneerd waar Iran wil dat ze zijn. Door te weigeren het bindende besluit van het Iraakse parlement dat de buitenlandse troepen binnen de zes maanden weg wil, te accepteren,