Winst en verlies voor Turkije, Israël en Iran? Zal Biden ten oorlog trekken of het Midden-Oosten opgeven… (1/3)

Door Elijah J. Magnier:

Vertaald door Francis J.

Turkije is als een opkomende macht in het Midden-Oosten opgestaan dankzij de oorlogen in Syrië, Irak… en Libië, die de eenzijdige dominantie van de VS in dit deel van de wereld ter discussie stellen. stellen. Aan de andere kant is Iran  als een regionale macht in Jemen, Syrië, Irak, Libanon, Palestina en Afghanistan onmogelijk te negeren. Iran heeft zich verzet tegen de Amerikaanse hegemonie sinds… 1979 en blijft groeien, ondanks de zeer zware sancties van de VS. En tot slot, de nieuwe allianties die Israël in 2020 heeft gesloten met veel landen in het Midden-Oosten die eigenlijk al vriendelijk met haar omging, gaf Israël een steviger positie ten opzichte van verschillende Arabische en Islamitische landen, in het bijzonder terwijl ze onbeperkte gnieten van de steun van de VS bij al haar illegale operaties tijdens de administratie van president Donald Trump. Maar het enige tastbare voordeel dat Israël heeft gemaakt is zijn relatie met Soedan, datzich al losmaakte van de Palestijnse zaak en de “As van het Verzet”. Maar de enige tastbare winst die Israël maakt is de relatie met Soedan, die zich al losmaakte van de Palestijnse zaak en de “As van het Verzet”. Toen de wereld het jaar 2020 achter zich liet, hing de oorlog nog steeds boven het Midden-Oosten (in plaats van te vervagen). De nieuwe Amerikaanse president zal moeten beslissen in welke richting hij de VS zal leiden: naar de vrede en als gevolg daarvan de Amerikaanse troepen terugtrekken (met name uit Syrië en Irak)? Of zou Biden ervoor kiezen om oorlog te voeren tegen Irak en accepteren dat zijn troepen zowel in Syrië als in Irak worden aangevallen?

Syrië was het belangrijkste, maar niet het exclusieve toneel. Iran, Turkije en Israël hebben niet alleen in 2020, maar ook in de afgelopen tien jaar een belangrijke rol gespeeld. Deze landen zullen naar verwachting invloed blijven uitoefenen op de ontwikkelingen in Syrië. De oorlog die in 2011 in de Levant werd gevoerd, was de meest verwoestende die het Midden-Oosten ooit heeft meegemaakt. Regionale en internationale landen hebben om vele redenen deelgenomen aan de vernietiging van Syrië en zijn stabiliteit. Om er maar een paar te noemen, de belangrijkste doelstellingen waren: 

1) Het voorkomen van de Russische gasstroom naar Europa via Oekraïne toen de VS een alternatief aanboden via Qatar (Qatar-Bahrein-Saoedi-Arabië-Jordaans-Syrië-Turkije-Bulgarië-Duitsland) om Moskou te verzwakken en te voorkomen dat het land zich snel herstelt en zijn uitdaging aan de Amerikaanse hegemonie en zijn terugkeer naar het Midden-Oosten uit te stellen tot na 2022.

2) De Russische marinebasis uit Syrië verdrijven en een einde maken aan het Russische venster op de Middellandse Zee.

3) Iran verzwakken door zijn strategische relatie met president Bashar al-Assad te beëindigen, Teheran verder isoleren en kwetsbaarder te maken voor Amerikaanse sancties en het VS-dictaat op te leggen.

4) Onderbreken van de commerciële verbinding tussen Irak en Syrië en de zijderoute.

5) Irak en Libanon te destabiliseren en deze landen om te vormen tot een podium voor jihadisten.

6) De wapenleveringslijn aan de Libanese Hezbollah, die via Damascus stroomt, afsnijden om de organisatie te verzwakken en Israël te ontlasten van een krachtige dreiging en tegelijkertijd de sterke arm van Iran (Hezbollah) in het Midden-Oosten elimineren.

7) Een einde maken aan de dreiging van Syrië tegen Israël en  de Syrische regering verzwakken om haar terugkeer naar de bezette Golanhoogte te verhinderen en een normalisering met Tel Aviv op te leggen.

8) De jihadisten hun favoriete land voor de Jihad (Bilad al-Sham, de Levant) aanbieden om hen zoveel mogelijk op één locatie te verzamelen en zo onderdak bieden aan anti-China en anti-Russische jihadisten om ervaring op te doen in Syrië, en het als platform te gebruiken voor toekomstige aanvallen op China en Rusland in eigen land.

Ondanks bijna 10 jaar oorlog hielden de Syrische autoriteiten en het leger stand en slaagden ze erin een groot deel van het land verenigd te houden, waarbij ze ook profiteerden van de steun van hun bondgenoten (Iran, Rusland, Hezbollah en Irakese groeperingen) om zich te verzetten tegen het internationale plan op meerdere niveaus om hun land te ondermijnen.Turkije is sterker dan ooit uit de bus gekomen, het bezet een groot deel van Noordwest-Syrië en heeft een statische aanwezigheid in Irak opgebouwd, waardoor het voorlopig niet