Winst en verlies voor Turkije, Israël en Iran? Zal Biden ten oorlog trekken of het Midden-Oosten opgeven… (2)

Door Elijah J. Magnier:

Vertaald door Francis J.

Israël heeft veel baat gehad van de vier jaar dat de Amerikaanse president Donald Trump aan de macht was. Trump heeft “gedoneerd” wat niet van hem is, heeft de resoluties van de Verenigde Naties geschonden toen hij de Syrische bezette Golanhoogte aan Israël gaf, en heeft Jeruzalem gepromoveerd tot de hoofdstad van Israël. Om de arm van de Palestijnen om te wringen en meer ontberingen te veroorzaken, beëindigde Trump de financiële steun van 65 miljoen dollar per jaar aan de VN-organisatie voor hulpverlening, die 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen steunt. Zijn staatssecretaris Mike Pompeo verklaarde dat de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever “niet in strijd zijn met het internationaal recht“.

Op advies van de Israëlische premier Benyamin Netanyahu trok de Amerikaanse president zich terug uit de nucleaire overeenkomst van 2015 die bekend staat als de JCPOA.  Israël voelde zich beschermd onder Trump en maakte van de gelegenheid gebruik om te beweren dat het meer dan 360 keer Syrië heeft gebombardeerd en cyberaanvallen, sabotages en moorden in Iran heeft uitgevoerd. Trump gokte op de aanwezigheid van de Amerikaanse troepen in Irak en zette zijn troepen onder directe bedreiging door Israël toe te staan Iraakse posities te bombarderen en meer dan 18 veiligheidsofficieren te doden en acht pakhuizen te vernietigen. 

En tot slot bood de Amerikaanse regering een normalisering van de landen in het Midden-Oosten met Israël aan, omdat de Palestijnse zaak voor veel leiders “niet langer een prioriteit is” (zoals analisten ten onrechte denken). Israël is nooit een regionale paria geweest in het Midden-Oosten en onderhoudt geheime betrekkingen met veel Arabische en Golfstaten. Maar hoe heeft Israël geprofiteerd van de onvoorwaardelijke steun van de VS en welke voordelen heeft Netanyahu voor zichzelf en Israël geboekt?

Trump gaf al deze geschenken, die door veel landen wereldwijd als illegaal worden beschouwd, aan Netanyahu. Israël bezet al de Syrische Golanhoogte en is niet bereid deze terug te geven. Bovendien veroordeelde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël toen 128 landen tegen het besluit van Trump stemden en de VS trotseerden. Daarom heeft Israël geen enkel bijkomend voordeel verworven met betrekking tot de bezette gebieden en de status van Jeruzalem: de VN beschouwt Oost-Jeruzalem als een deel van de bezette Palestijnse gebieden. Daarom was al het lawaai rond de viering en de stappen van de VS in de richting van Israël een hol verhaal zonder betekenis.

Trum p besliste om het advies van Israël op te volgen over eenzijdige terugtrekking uit de nucleaire overeenkomst, bekend als het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), ondertekend door president Barack Obama in 2015 en goedgekeurd door de VN (resolutie 2231) en alle permanente leden van de Verenigde Naties. Israël was blij te zien dat de VS harde sancties oplegde aan Iran, zijn felste vijand. Maar wat heeft Israël bereikt? Iran heeft deze maand aangekondigd dat het terug is  in de nucleaire site van Fordow om uranium tot 20% te verrijken en zijn bondgenoten in Libanon, Syrië, Irak, Jemen en Palestina te steunen met precisieraketten, bewapende drones, geld en technologie en in eigen land veel raketten gebouwd heeft om zich tegen Israël te verzetten. Het is waar dat Iran zwaar heeft geleden onder de sancties. Het is echter ook juist om te zeggen dat Iran zijn bondgenoten niet is opgehouden met het financieren van hun bondgenoten met wat ze nodig hadden om actief te blijven. Iran wacht op de presidentskandidaat Joe Biden die over een paar dagen de taak van Trump overneemt, zijn verplichtingen nakomt en de nucleaire overeenkomst opnieuw te installeert. Als Biden zijn belofte echter niet nakomt, zal Iran zijn nucleaire capaciteit tot een niet te stuiten niveau opvoeren, een stap die Israël ongetwijfeld zal doen beven. 

Israël beweert dat het tijdens de Syrische oorlog honderden doelwitten in Syrië heeft gebombardeerd om de militaire infrastructuur van het Syrische leger en de nieuw geleverde precisieraketten uit Iran te vernietigen. Maar bovenal wilde Israël Iran uit Syrië verdrijven. Om zijn doel te bereiken, geniet en gebruikt Israël van meer dan een dozijn Amerikaanse militaire vliegvelden en bases die illegaal in het noordoosten van Syrië zijn gevestigd. Israël gebruikte de Iraaks-Syrische grenzen bij al-Tanf/al-Waleed (onder Amerikaanse bezetting) om Syrische doelen te overvliegen en aan te vallen. De bezetting door de VS-strijdkrachten van de Syrische gebieden ondersteunt de Israëlische doelstellingen om het herstel van de Syrische economie en de terugkeer van de Syrisch-Irakese handelsuitwisseling te voorkomen. Het verstoort ook de stroom van wapens van Iran naar Syrië en Libanon via al-Tanaf. Iran en zijn bondgenoten hebben echter de grensovergang van al-Bukamalverder naar het noorden bevrijd en zijn erin geslaagd een continue bevoorrading op deze weg tussen Irak en Syrië en Libanon veilig te stellen.