Is het einde van de Iraakse milities in zicht of is het slechts een “al-Sadr mediabom” om zijn aandeel te bedingen?

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

De leider van de Shia Sairoon partij, Sayed Moqtada al-Sadr, presenteerde zijn visie op de politieke routekaart van het nieuwe regering door zijn voorwaarden te stellen, en onbewust de deur te openen voor onderhandelingen met alle politieke partijen. Moqtada zond een positieve boodschap aan alle regionale en internationale landen dat, als hij de premier benoemt, de relatie met Bagdad alleen de zorg van het ministerie van Buitenlandse Zaken mag zijn en dat elke andere nevenrelatie met het buitenland niet zal worden getolereerd. Bovendien heeft hij opgeroepen tot de onmiddellijke ontmanteling van alle Iraakse milities zonder uitzondering – alleen al-Sadr kan een dergelijke uitdaging aan alle plaatselijke milities voorleggen – en heeft hij de ontbinding bevolen van zijn machtige milities, “Liwa’ al Mawood” en “Saraya al-Salam”, om een voorbeeld te stellen. Zijn gezaghebbende boodschap is gericht aan landen met invloed in Irak (Iran, Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Turkije en de Verenigde Staten) en aan alle Irakezen die bereid zijn zich aan te sluiten bij zijn doel om onder deze voorwaarden een nieuw kabinet te vormen. 

Een dergelijke ambitieuze doelstelling is echter verre van onmiddellijk haalbaar, zodat Moqtada twee opties heeft: afzien van de vorming van een “nationaal kabinet” met andere sjiitische groeperingen of een politieke onderhandeling aangaan die leidt tot de verdeling van alle kabinetszetels onder de politieke groeperingen, zoals de afgelopen tien jaar het geval is geweest.

Sayed Moqtada begrijpt de huidige dynamiek van de politieke arena waarin de meeste politieke partijen de bekendmaking van de definitieve resultaten van de parlementsverkiezingen verkiezen uit te stellen om voldoende tijd te hebben voor onderhandelingen over de vorm van een nieuw kabinet. Maar wat als de soennitische en Koerdische meerderheden weigeren dit voorbeeld te volgen?