بررسی جنگ در اوکراین: یاد گرفتن از اشتباهات. 

@ejmalrai ایلایجا مگنایر توسط: 

 شیرین هاشمی :ترجمه

امریکا و‌ کشورهای عضو ناتو با فرستادن میلیاردها دلار تسلیحات نظامی به اوکراین برای طولانی کردن جنگ تلاش بسیاری کردند. فرماندهان ناتو تلاش فراوانی کردند تا سربازان اوکراین در خاک اروپا با روسیه بجنگند. ژنرال مکنزی تایید کرد که امریکا اطلاعات تاثیر گذار برای جنگ با روسیه در اختیار ارتش اوکراین قرار داده. وزیر دفاع امریکا لوید آستین اعلام کرد که پنتاگون برای جنگ شهری تجهیزات لازم را به ارتش اوکراین ارایه کرده.

از دو‌ روز اول جنگ روسیه برتری خود را با سرعت زیاد و دقت مورد توجه به اهداف نظامی نشان داده و بیشتر نیروهای خود را از مناطق شرقی، جنوبی و شمالی و حتی از سوی بلاروس به طرف پایتخت کی یف قرار داده. علاوه بر این، چندین ردیف از لشگرهای تانکی ارتش روسیه فقط ۶۷ کیلومتر از پایتخت رسیده بودند اما پس از آن چه اتفاقی افتاد؟ چرا راهبرد نظامی روسیه تغییر گرفت؟ و تاکنون چه دستاوردهایی را می‌شود از این جنگ برداشت؟

بعد از دو هفته ابتدای جنگ روسیه اهداف خود را مشخص کرد یعنی اوکراین باید کریمه را به عنوان بخشی از روسیه را به رسمیت بشناسد، باید بی طرفی خود را نگه دارد و عضو هیچ اییتلاف غربی به عنوان ناتو نشود، اوکراین باید تامیین سلاح از طرف غرب را قطع کند، اوکراین نباید سلاح اتمی به دست بیاورد و دونباس باید به عنوان یک کشور مستقل شناخته شود.

در روزهای اول جنگ به نظر میامد که فرماندهان روسی انتظار داشتند که مناطق مختلف اوکراین را بدون هیچگونه مقاومت سقوط کرده و به دست نیروهای روسی بیفتد. واضح نیست که آیا این نقشه روسیه برای گمراهی نیروهای اطلاعاتی غربی بود که ارتش اوکراین این جنگ را زیاد جدی نگیرد و یا اشتباه تفکر و‌عملکرد روسیه بود.

قابل توجه است که تمام شهرهای مورد حمله اوکراین مقاومت نشان داده و جنگیدند. ناتو ارتش اوکراین را آموزش داد، تسلیحات نظامی برای جنگ با روسیه برای اوکراین تامین کرد و رسانه‌های غربی تلاش کامل برای نشان دادن روسیه به عنوان دشمن و اوکراین را به عنوان قهرمان را انجام دادند. این یک فرصت برای کسب حامیان ضد روسیه برای امریکا بود. امریکا نمیخواست تجربه اخیر افغانستان را تکرار کند، در حالیکه ارتش ملی افغانستان بدون هیچ ایستادگی در برابر طالبان تسلیم شد.

به احتمال قوی، این حد مقاومت از نیروهای اوکراین برای روسیه غیر پیش بینی بود. نمی‌شود گفت که روسیه اطلاعات کافی نمیداشت در حالیکه غرب تامین سلاح خود را به اوکراین هیچ موقع انکار نکرده بود. از طرف روسیه هیچ تعریفی از پیشرفت خود در این جنگ اظهار نشده ولی با توجه به اندازه ارتش روسیه و دارایی های بسیار مورد توجه تسلیحات روسیه میدانیم که تلافات جانی و خسارت تجهیزاتی برای روسیه قابل تحمل است. اما به نظر می‌رسد که عملکرد فرماندهان روسیه تابحال کمبودهای زیادی داشته و نیروهای روسیه به دشمنان خود هیچگونه مشخصات را آشکار نمیکنند.

یا اینکه فرماندهان روسیه پس از هفته چهارم جنگ راهبرد خود را تغییر دادند و از جنگ گسترده عقب نشینی کردند و به ایجاد راهرو زمینی بین کریمه و دونباس و. ورودیه تمرکز دادند و یا اینکه ایجاد این راهرو از اول هدف روسیه بود و با حمله گسترده به سمت کی یف ارتش اوکراین را فریب دادند در حالیکه برای دفاع از کی یف اوکراین تعداد قابل توجهی خود را از دونباس به سوی پایتخت کشیده شد. این باعث شد که روسیه و نیروهای تجزیه طلب در آن استان گسترش پیدا کنند . ولی اگر این برنامه روسیه نبود یک شکست کامل باید به حساب روسیه ثبت شود. 

فرماندهان نظامی روسیه از تعداد نیروهای خود در شمال کشور نزدیک پایتخت کم کردند و آنها را در شرق و جنوب به کار گرفته و از اهداف بزرگ‌تر خود گذشتند. در هیچ زمانی روسیه علننا اعلام نکرد که هدف آنها محاصره کی یف بود ولی تمام علایم این را نشان میداد.

در این دو هفته اخیر روسیه از جنگ شهری دست برداشته و با حالت تلافات زیادی که تجربه کرد بیشتر به استفاده از موشکها و نیروهای هوایی پرداخته. مشخص است که پوتین نمیخواهد به تعداد نیروهای خود اضافه کند و به نظر می‌رسد که شرایط فعلی جنگ را قبول کرده. بنابراین، ارتش روسیه در میدان جنگ پایدار خواهد بود تا روسیه به اهداف خود برسد.

ارتش اوکراین که فرماندگان خود از کشورهای همسایه فرماندهی می‌کنند، نیرویی است که می‌تواند روسیه را غافلگیر کند اما هیچ وقت نمیتواند تسلیم بشود. امریکا هم این را درک کرده و راضی است که ارتش اوکراین به این راه ادامه دهد. بنابراین، سران امریکا بارها اعلام کردند که دوست دارند این جنگ برای روسیه هزینه دار باشد ولی هیچ موقع از پیروزی کامل اوکراین نام نبردند.