
Geschreven door – Elijah J. Magnier:
Vertaald door – Francis Jorissen
Syrië is bezig met lokale verkiezingen om de richtlijn van de Syrische president Bashar al-Assad te bekrachtigen om het verkiezingsproces en de “economische raderen” van het land weer tot leven te wekken, ondanks het opleggen van de “Caesar’s Law”, die het land heeft opgezadeld met harde westerse sancties. Syrië heeft ook last van de aanhoudende bezetting door de Amerikaans-Europese strijdkrachten in het noordoosten van Syrië, dat de voedsel- en olievoorraad van het land vormt. De diefstal van olie uit Syrië door Amerikaanse troepen die het naar Irak uitvoeren is een onbetwistbare schending van het internationaal recht, die de soevereiniteit en de hulpbronnen van de staat ondermijnt.
Maar het westen is niet de enige die Syrië probeert lam te leggen: Israël draagt er ook aan bij door de luchthavens van Aleppo en Damascus, de haven van Latakia en Syrische militaire locaties te bestoken, waarbij het profiteert van Syriës bezorgdheid over de verslechterende economie en zijn onvermogen om te reageren – voorlopig. Damascus mist de militaire capaciteit om een volledige oorlog met Tel Aviv te beginnen, terwijl de wereld, vooral Rusland, bezig is met de Oekraïense oorlog. Om de Israëlische smoezen te verminderen, heeft de Libanese Hezbollah, die sinds 2013 in Syrië is ingezet, besloten – volgens vooraanstaande bronnen in Syrië – haar troepen opnieuw te ontplooien, wat de Israëlische druk op de Syrische troepen zal verlichten.
Hezbollah zal zich niet terugtrekken, maarde locaties van de raketstrijdkrachten van de organisatie op Syrisch grondgebied te verstevigen. Indien nodig maakt Syrië deel uit van de “As van het Verzet”, die in geval van een Israëlische oorlog met Libanon zal worden opgenomen in het theater van militaire operaties. Volgens hoge leidinggevende bronnen in Damascus is het besluit genomen tijdens een persoonlijk akkoord tussen de secretaris-generaal van Hezbollah en president al-Assad.
Na honderden illegale en destructieve invallen gedurende de lange jaren van de oorlog is Israël er niet in geslaagd Iran en Hezbollah uit Syrië te verdrijven. Het heeft zijn politiek veranderd door onlangs de strategie te volgen om de zwakkere flank, vertegenwoordigd door het Syrische leger, aan te vallen. Het is bekend dat officieren van Hezbollah aanwezig zijn binnen gevoelige kazernes en stellingen van de Syrische strijdkrachten. Daarom besloot Israël de confrontatie met Hezbollah van aangezicht tot aangezicht te vermijden, vooral na het dreigement van Sayyed Hassan Nasrallah dat hij elke Israëlische soldaat of officier aan de grens met Libanon zou doden als Tel Aviv een lid van de partij, zelfs per ongeluk, in Syrië zou doden.
Om deze redenen heeft Israël voor een andere strategie gekozen, in de hoop onzekerheid te creëren bij de topcommandanten van het Syrische leger door alle militaire posities waar partijfunctionarissen deel van uitmaken, aan te vallen zonder slachtoffers te maken. Daarom heeft de Israëlische inlichtingendienst – bevestigen bronnen in Damascus – dezelfde methode gevolgd als bij Hamas – Israëlische officieren zouden rechtstreeks contact opnemen met de militaire functionarissen en hen voldoende tijd geven om de plaatsen onder hun bevel te evacueren, alvorens ze te bombarderen.
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
You must be logged in to post a comment.