De oorlog tussen de VS en Rusland is niet beperkt tot militaire dominantie, maar gaat ook over de-dollarisering.

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

Het lijdt geen twijfel dat de huidige oorlog in Oekraïne duidelijk een open strijd is geworden tussen Rusland en de VS, waarbij Washington zijn financiële, politieke en militaire mogelijkheden – en die van zijn bondgenoten – ten volle inzet. Deze dure en aanzienlijke militaire en economische inspanningen zijn erop gericht Moskou te confronteren, te verzwakken en uiteindelijk te verslaan. Maar de confrontatie gaat niet uitsluitend over de Russische uitdaging van de Amerikaanse dominantie, die de aan Rusland grenzende Europese naties verbiedt verdere zakelijke en commerciële banden aan te knopen (zelfs die welke eerder al goed met Moskou waren opgebouwd). Het is duidelijk dat de VS willen voorkomen dat Rusland (en China) de Amerikaanse economie ondermijnen die de dominantie van de dollar op de internationale wereldmarkten te willen verzwakken. De VS bestrijden inderdaad de poging van financieel krachtige en vindingrijke landen om alternatieven en solide allianties met andere landen te vinden om de monetaire hegemonie van de VS uit te schakelen. Dit zou het effect van eventuele “unilaterale” Amerikaanse sancties die de regering van Washington uitvaardigt tegen landen die weigeren zich aan haar dominantie te onderwerpen, verzwakken. 

Zal Rusland, samen met landen als China, India, Pakistan en Iran, deze doelstelling bereiken om de Amerikaanse soft power te destabiliseren en te overleven door een alternatief voor de Amerikaanse dollar te vinden?

Het snelle antwoord op bovenstaande vraag is dat er nog geen robuust alternatief is om met de dollar te concurreren, ondanks het bestaan van de Europese euro, de Chinese yuan en de Russische roebel, die een lichte voorsprong hebben op de Amerikaanse dollar die zij sinds de Eerste Wereldoorlog genieten. De dollar was, en is nog steeds, stevig verankerd sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1944. Hij heeft het pond Sterling vervangen, dat in waarde daalde nadat Engeland het grootste deel van zijn goudreserves had besteed aan de anti-nazi-oorlogsinspanning. In 1971 gaven de VS hun goudreserves op om hun munt te beschouwen als de “valuta van de wereld” voor commerciële en financiële uitwisselingen. 

Sindsdien zijn de schulden van de VS onevenredig gegroeid. Toch zullen deze financiële verplichtingen van de VS nooit worden terugbetaald, omdat de schuld bestaat uit de eigenlijke munt, die op elk moment en in overvloed kan worden gedrukt. Deze situatie geldt niet voor andere landen, die hun schuld in dollars moeten betalen en zich moeten onderwerpen aan het beleid van de VS of geconfronteerd worden met sancties en het uit de roulatie nemen van de dollar door de VS, waardoor de lokale munt sterk gedevalueerd wordt. Dit is precies wat veel landen is overkomen: Venezuela, Iran en Libanon, om er maar een paar te noemen.