Israël en Iran temperen hun openlijke oorlogsvoering na de uitwisseling van klappen.

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

Een Palestijnse jongere doodde zeven kolonisten en verwondde er tien anderen in de hoofdstad van Palestina, Jeruzalem, in een kwaliteitsoperatie die Israël niet verwachtte daar waar zwaarbewapende Israëlische troepen worden ingezet om hun gezag uit te oefenen met een ijzeren vuist waarvan blijkt dat die gemakkelijk te counteren is. Tel Aviv reageerde door een paar kleine drones door zijn agenten te sturen, die kleine schade toebrachten aan het betonnen dak van een gebouw van het Iraanse ministerie van Defensie in Isfahan. Niet tevreden met het geringe resultaat van de aanval op Isfahan, vielen Israëlische vliegtuigen een Iraans konvooi met voedselvoorraden aan toen het Irak doorkruiste naar Syrisch grondgebied, zonder menselijke slachtoffers te maken. Wat proberen de twee partijen te doen en welke boodschappen wisselen ze uit?

De aanval in Jeruzalem – evenals andere eerdere aanvallen uitgevoerd door Palestijnen met Israëlische identiteitskaarten – is een solide bewijs van hun gehechtheid aan hun land en hun zaak, die ze ondanks hun jonge leeftijd niet vergeten zijn. Hieruit blijkt dat de weddenschappen van Arabische en westerse landen dat de nieuwe generatie zich niet zal inzetten voor de Palestijnse zaak, onjuist zijn. De jonge generatie is vastbesloten de confrontatie aan te gaan met Israël en het Westen, dat tijdens het vredesproces een Palestijnse staat beloofde, maar zich niet hield aan de afspraken onder internationaal toezicht.

Daardoor heeft het Palestijnse volk bewezen dat het zijn land wil bevrijden en dat de militaire macht van Israël, ongeëvenaard door enige andere macht in het Midden-Oosten, hen niet zal intimideren, afschrikken of verhinderen hun rechtvaardige zaak te bereiken.