Leidt de oorlog in Oekraïne tot een kernoorlog?

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

Dmitry Medvedev, voormalig president van Rusland en plaatsvervangend hoofd van de nationale veiligheid, heeft geopperd dat Rusland, een nucleaire staat, niet kan worden verslagen in Oekraïne. Hij zei: “Achterlijke politici in Davos herhaalden dat Rusland moet verliezen om vrede te bereiken. Geen van hen begrijpt dat het verlies van een kernmacht in een conventionele oorlog tot een kernoorlog kan leiden. Kernmachten zijn nog niet verslagen in grote conflicten die hun lot hebben bepaald”. Deze gevaarlijke verklaring, die aangeeft dat Rusland vastbesloten is ten koste van alles te winnen, valt samen met de aankondiging van de fanatieke Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock van “Die Grünen” op een bijeenkomst in Straatsburg. Zij zei: “Wij (in Europa) zijn in oorlog met Rusland“. Is Europa het eens met de verklaring van de Duitse minister, en heeft de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) de rode lijn overschreden waardoor de oorlog in Oekraïne mogelijkerwijs de door velen in de wereld gevreesde kernoorlog kan ontketenen?

Afgelopen december zei de hoogste generaal in het Oekraïense leger dat hij “300 tanks, 600-700 infanteriegevechtsvoertuigen en 500 houwitsers nodig had om Rusland terug te dringen”. De Amerikaanse topgeneraal Mark Milley zei: “De Verenigde Staten hebben Oekraïne meer antitanksystemen gestuurd dan er tanks in de wereld zijn. Dit zijn 6.600 Javelins, 20.000 andere antitanksystemen, van de bijna 97.000 antitanksystemen die de internationale (westerse) gemeenschap aan Oekraïne heeft geleverd”.

De proxy-oorlog tussen de NAVO en Rusland is echter geëscaleerd, waarbij enkele van de (nog steeds bescheiden) rode lijnen zijn opgeheven na het besluit van het Westen om tanks uit Groot-Brittannië, de VS, Canada, Polen, Duitsland en enkele andere EU-landen naar Oekraïne te sturen. Deze tanks zullen naar verwachting in Oekraïne aankomen na een maandenlange training van het Oekraïense leger. Het Westen heeft bevestigd dat het meer dan 350 tanks zal sturen, een aantal dat kan worden verhoogd, en het overweegt zelfs gevechtsvliegtuigen te sturen als er een collectieve consensus is. 

Het probleem is dat Amerikaanse en Duitse tanks munitie met verarmd uranium (Depleted ueanium – UDU) gebruiken, zoals tijdens de bombardementen op Servië in 1999, de Amerikaanse invasie van Irak in 2003 en de Israëlische oorlog tegen Libanon in 2006. De effecten van deze DU-wapens op pasgeborenen zijn verwoestend. In dat geval zal Moskou vinden dat er “vuile wapens” worden gebruikt tegen zijn soldaten, en zou de oorlog een nieuwe, gevaarlijkere wending kunnen nemen.

Maar wat als de NAVO geen wapens met verarmd uranium gebruikt en ze vervangt door conventionele munitie? In dat geval zal de klassieke oorlog nog steeds zegevieren, en zal Rusland accepteren dat het Westen, net als het Kremlin, vastbesloten is om de prijs van Ruslands overwinning te verhogen of Oekraïne tot een soort overwinning te dwingen met NAVO-plannen en -wapens om te onderhandelen over het staken van de vijandelijkheden.

Het is echter niet ongebruikelijk dat landen met kernwapens een oorlog verliezen, zoals Medvedev constateerde. Hij kan echter verwijzen naar de bereidheid van Rusland om kernwapens te gebruiken als een kwestie van nationaal overleven als Russisch grondgebied, inclusief de Krim, niet Donbass, op het spel staat. Het is niet ongebruikelijk dat nucleaire staten oorlogen op buitenlands grondgebied verliezen zonder hun kernwapenarsenaal in te zetten. De VS verloren de oorlogen in Vietnam, Afghanistan en Irak onder de klappen van het lokale verzet en gebruikten hun kernwapens niet, hoewel zij het machtigste land ter wereld waren. Evenzo verloor de Sovjet-Unie de oorlog van 1979-1989 in Afghanistan en gebruikte haar kernwapens niet.