Israël en Hezbollah: de afschrikkingspolitiek waarmaken

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Het Israëlische bewind wordt het niet beu om sinds de nederlaag in de oorlog van 2006 te proberen de ‘Rules of Engagement’ (ROE) met Hezbollah te veranderen. Daarmee hopen ze de organisatie die in militaire capaciteiten en op medische vlak – zoals het bij de voorbereidingen op het COVID-19 virus bewees – tot op staatsniveau is gegroeid, te elimineren. Israël heeft geprobeerd in Syrië konvooien geladen met geavanceerde wapens op weg naar Libanon tegen te houden. Israël heeft echter, na jaren van niet-provocatie- met Hezbollah te hebben gevoerd, besloten te gaan improviseren en, in de hoop een nieuwe ROE te introduceren en Hezbollah-doelen te raken, met drones een slinkse aanval op Beiroet te doen. Hezbollah sloeg echter de Israëlische poging af door een ander evenwicht van afschrikking te creëren, waardoor Israël en zijn leger in verlegenheid werden gebracht en belachelijk gemaakt. Maar dat heeft Israël, zo lijkt het, niet afgeschrikt omdat het per se op zoek is naar methoden om de bestaande ‘Rules of Engagement’ te doorbreken. Heeft de spanning een grootschalige escalatie tussen Israël en Hezbollah dichterbij gebracht?

Sinds het begin van de Syrische oorlog in 2011 en de deelname van Hezbollah aan deze oorlog sinds 2013, heeft Israël geen enkel doelwit van Hezbollah geraakt waarbij, op twee uitzonderingen na, slachtoffers in Hezbollah’s gelederen vielen. Een eerste keer gebeurde dat in 2015 bij het raken van twee auto’s die in de Quneitra rondreden – de bezette Golan- waarbij een Iraanse Revolutionaire Garde-officier en de persoon die verantwoordelijk was voor de bescherming van VIP’s bij Hezbollah, Jihad Imad Mughniyeh, en hun metgezellen om het leven kwamen. Hezbollah reageerde door een Israëlisch konvooi in het gebied van Shebaa Boerderijen aan te vallen, waarbij een Israëlische kapitein en een sergeant gedood en 7 anderen gewond werden. Tel Aviv accepteerde de tit-for-tat en onthield zich van verdere reactie.

In datzelfde jaar vermoordde Israël Samir al-Quntarin in de Syrische hoofdstad Damascus. Al-Quntar was verantwoordelijk voor de organisatie en de rekrutering onder de Druzen van Suweida en de bezette Golan. Na deze twee incidenten zou Israël, wanneer het een vrachtwagen op weg naar Libanon wilde raken, de weg voor de vrachtwagen bombarderen om deze tot stilstand te dwingen en de passagiers de tijd te geven om zich op veilige afstand te begeven alvorens de vrachtwagen zelf te raken. Dit was het begin van een aanvaardbare ROE tussen Israël en Hezbollah gezien er geen slachtoffers vielen maar alleen materiaal verloren ging dat uiteindelijk kon vervangen worden.

Na zijn terugkeer van een bezoek aan Washington gaf de Israëlische minister van Defensie Naftali Bennett toe dat “Israël een Hezbollah-vrachtwagen met wapens raakte en vijf vrachtwagens achterliet zonder ze te onderscheppen”. Dit geeft aan dat Israël zich ervan bewust is dat het er niet in is geslaagd de capaciteiten van Hezbollah te reduceren en de levering van geavanceerde wapens en precisieraketten te voorkomen. Israël wil Hezbollah permanent elimineren en werkt daar nog steeds hard aan, maar zonder een manier te vinden om het “afschrikkingsevenwicht” die secretaris-generaal Hassan Nasrallah het land oplegt te doorbreken en zonder een breder conflict op gang te brengen waar Israël niet klaar voor is.

De laatste poging was in Augustus vorig jaar toen Israël zelfvernietigende drones naar de zuidelijke voorsteden van Beiroet stuurde. Een van de drones explodeerde en een andere faalde en werd buitgemaakt. Deze ongewone Israëlische overtreding vereiste, zoals de Secretaris-generaal beloofde, een antwoord van Hezbollah dat in een tot dan toe ongekende stap, niet alleen toesloeg in de bezette Shebaa Boerderijen, maar ook langs de 125 km lange Libanese grens.

Israël en zijn sterke leger werd daarbij vernederd. Het trok zijn militaire en observatieposten langs de grens terug tot op 5 km diep. Daar bovenop,  plaatste Israël imitatiedoelwitten voor Hezbollah om een einde te kunnen maken aan de “nood” van Tel Aviv en daarmee ook aan de verlegenheid waarin de politieke en militaire leiding van de Israël zich bevond.

Hierdoor ontstond een evenwicht dat Israël effectief afschrikt: het zou Hezbollah niet durven aanvallen na zo’n harde en vernederende ervaring. Daarom wilde Hezbollah de installatie van een nieuw machtsvergelijk dat Israël zocht voorkomen, namelijk beginnen met operaties door drones tegen meerdere doelen tegelijkertijd. Deze nieuwe cyclus werd doorbroken voordat die kon ingevoerd worden.

Onlangs is in Jdeidet Yabous op Syrisch grondgebied een jeep van Hezbollah-militanten waarvan de eenheid in Quneitra opereert, gestopt voor het station van Al-Haidari. Het is niet uitgesloten dat Israël eerst de weg voor de auto heeft geraakt om de passagiers te waarschuwen om te vertrekken. Een andere methode die Israël vaak heeft gebruikt is het hacken van de mobiele telefoons van de mensen in de auto en hen een bericht in het Arabisch sturen om hen te waarschuwen het voertuig te verlaten voordat de auto wordt vernietigd. De passagiers van de auto die voor het station  van Al-Haidari werd gestopt  raakten niet in paniek, ze stapten uit omdat ze de Israëlische methode kennen die al jaren wordt gebruikt en erop gericht is geen menselijke verliezen te veroorzaken om een symmetrische reactie te voorkomen.

Nadat de operator van de drone had bevestigd dat alle passagiers het voertuig hadden geëvacueerd en hun persoonlijke bezittingen en individuele wapens hadden verwijderd, lanceerde hij een raket om het te vernietigen. De raket kwam dicht bij het voertuig neer en  raakte het niet direct door de sterke wind die op dat moment in het grensgebied tussen Syrië en Libanon waaide.

Hezbollah, dat nog niet officieel heeft verklaard verantwoordelijk te zijn voor de operatie, heeft zich onthouden van commentaar. De volgende dag ondervond Israël echter drie bressen in zijn grenshek op drie verschillende plaatsen die onder de verantwoordelijkheid van drie verschillende Israëlische bataljons aan de grens met Libanon vallen. Ook werden er drie gesloten blauwe zakken met elektrische kabels in achtergelaten aan de andere kant van de omheining, zodat de Israëli’s ze konden vinden.

Het doel van de operatie was niet om Israëlische sluipschutters te laten schieten op de zakken (ze bleken een oude stofzuiger, een lege doos en een zak water te bevatten). Het was ook niet de bedoeling om robots en drones in actie te brengen met de verdachte zakken. Het was eerder om Israël te vertellen dat het niet belangrijk is dat ze vorig jaar tunnels  hebben gevonden aan de grens. Hezbollah liet zien dat het  onder de neus van de elektronische bewakingsapparatuur en gevoelige camera’s die Israël zeer dicht bij de plaats van de bres heeft geïnstalleerd, de grens bovengronds oversteken eenvoudig en gemakkelijk is op veel plaatsen.

De tweede boodschap is duidelijk: elke daad van provocatie tegen Hezbollah zal worden beantwoord binnen wat Hezbollah “bezet Palestina” noemt en niet alleen in de Libanese bezette Shebaa-boerderijen.

De derde boodschap is dat elke poging om de dreiging om te zetten in een kans om de ROE te veranderen, zal worden beantwoord met een directe reactie die in verhouding staat tot de omvang van de Israëlische actie. Bovendien zal elke toekomstige Israëlische agressie worden gevolgd door een mogelijke aanval op de nabijgelegen nederzettingen, of door het nemen van andere maatregelen die klaarliggen, gepland en voorbereid zijn binnen de lijst van doelwitten die Hezbollah heeft.

Hezbollah heeft even tussendoor het bestaan aangetoond van een losliggende flanken, wat aangeeft dat het veel opties heeft als passend antwoord op de Israëlische agressie. De prijs van de door Israël getroffen auto van de Cherokee bedraagt ongeveer 4000 dollar, terwijl de prijs van de afgevuurde raket en de maatregelen die het heeft genomen om te zoeken naar een mogelijke doorbraak veel hoger zijn. 

Gelooft Israël werkelijk dat het een supermacht is die tegelijkertijd kan omgaan met het Coronavirus en de verspreiding ervan, terwijl het Syrië, Libanon en Irak (tijdens zijn interne crisis) treft en terwijl het op het eigen binnenlandse front niet voorbereid is en terwijl het tegelijkertijd ook geconfronteerd wordt met de groeiende kracht van de ervaring en de geavanceerde capaciteiten van Hezbollah? Indien wel, dan vergist Israël zich toch. 

Vertaald door Francis J.

Dit artikel is door vrijwilligers gratis in diverse talen vertaald zodat de lezers de inhoud zouden kunnen waarderen. Het artikel mag niet worden afgedekt door een betaalmuur. Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. Als je het apprecieert, voel je dan niet verveeld om desnnods met slechts 1 euro bij dragen en de site te helpen financieren. Je contributie, hoe klein ook, zal bijdragen aan de continuïteit ervan. Dank je wel.

Copyright © https://ejmagnier.com   2020