Vóór de volgende VS-verkiezingen komt er geen Israëlische oorlog tegen Libanon.

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Het lijdt geen twijfel dat de zionistische ideologie zich, sinds Ben-Gurion, houdt aan het principe van intimidatie en kansen grijpen om de vijand te verrassen, het uitbuiten van de zwakte van de tegenstander en het evalueren van de positie van de vijand alvorens toe te slaan. Maar er zijn veel aanwijzingen dat Israël geen oorlog kan voeren tegen Libanon, althans deze zomer niet, of waarschijnlijk pas nadat de witte rook de identiteit van de bewoner van het Witte Huis voor de komende vier jaar heeft onthult.

In Libanon ontstond een storm in een glas water toen Israël zijn derde offshore-aanbestedingsronde aankondigde voor olie- en gasexploratie van “Blok 72”, voorheen bekend als “Alon D”, gelegen langs “Blok 9” in betwiste wateren aan de grens met Libanon in. President Michel Aoun zei dat het Israëlische besluit “een zeer gevaarlijke zaak” is en dat Libanon “de schending van internationaal erkende territoriale wateren niet zal toestaan”. Het Libanese parlementslid Qassem Hashem zei dat het besluit lijkt op “een oorlogsverklaring”.

De Israëlische aankondiging vormt echter geen schending van de regionale watergrenzen zoals Libanon claimt. De Libanese veroordeling is een herinnering aan Israël dat Libanon alert is en geen inbreuk op zijn zeegrenzen zal toestaan. In het afgelopen decennium hebben de VS verschillende officiële afgezanten naar Beiroet gestuurd om Libanon ertoe aan te zetten een indirecte dialoog met Israël aan te gaan om wederzijds erkende grenzen te trekken, zonder dat dit enig nut heeft gehad.

De geopolitieke vijandigheid tussen Libanon en Israël had de exploratie van “Blok 72” gedurende 6 jaar geblokkeerd. De twee offshorebedrijven, het Amerikaanse “Noble Energy” en het Israëlische “Delek Energy”,die concessies voor olie- en gasexploratie hadden verkregen die in 2009 waren ondertekend, zagen hun vergunning in 2016 aflopen zonder dat ze enige exploratie hadden kunnen uitvoeren. Het nieuws dat de Israëlische minister van Energie Yuval Steinitz, de aanbesteding heropende, veroorzaakte om verschillende redenen een ongegronde mediahype.

Advertisements
Advertisements
Advertisements

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

En tenslotte, Israël kan niet rekenen op het in Syrië, Irak en de buurlanden gestationeerde Amerikaanse leger om zich aan te sluiten bij de strijd tegen de “As van het Verzet”. De mogelijkheid van een grootschaliger oorlog die het strijdtoneel uitbreidt naar Libanon, Syrië, Irak en de Amerikaanse bases in de landen van de Golf, kan niet worden uitgesloten. Israël en de VS kunnen een dergelijke uitbreiding niet in de hand houden. Het laatste wat president Donald Trump vandaag onder ogen wil zien is de terugkeer van Amerikaanse soldaten in doodskisten omdat hij in een oorlog verwikkeld is geraakt, niet in het belang van de nationale veiligheid van de VS, maar alleen om Israël en de adviseur van Trump, premier Benjamin Netanyahu, ter hulp te komen.

Het Israëlische leger moet zich voorbereiden op een toekomstige alomvattende confrontatie. Bovendien is het ook de verantwoordelijkheid van Hezbollah om zijn speciale eenheden voortdurend klaar te houden voor een oorlog in de wetenschap dat die misschien nooit of misschien morgen zal plaatsvinden. De twee partijen verstaan elkaar en houden beide de voorbereiding boven aan hun agenda.

De oorlog zou dus alleen plaatsvinden als de “As van het Verzet” zich minder alert zou opstellen en zijn geavanceerde militaire capaciteiten niet bijwerkt, zijn lijst van doelwitten niet zou vernieuwen en de beweging van de vijand niet voortdurend zou volgen. Alles wijst erop dat de verslechterende Libanese economische situatie Israël bij lange na niet inspireert om oorlog te voeren. Hezbollah is weliswaar een onlosmakelijk deel van de Libanese samenleving, maar wordt militair gezien niet door de crisis getroffen. Niets kan Hezbollah’s aandacht afleiden van een vinger aan de trekker te houden om oorlog te voorkomen.

Vertaald door Francis J.

Aan mijn lezers: Ik kan geen vrije toegang meer tot mijn artikels aanbieden. De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten gebeurt. Hartelijke  dank aan iedereen die hieraan bijdraagt.

Copyright © https://ejmagnier.com   2020 

Advertisements
Advertisements
Advertisements