Irak, door Elijah J. Magnier:
Vertaald door Francis J.
Na de moord op brigadegeneraal Qassem Soleimani, hoofd van de Iraanse Revolutionaire Garde – Quds Brigade, heeft de Opperste Leider Sayyed Ali Khamenei ten overstaan van de wereld, maar vooral ten overstaan van zijn bondgenoten, gezworen dat de VS de prijs zouden betalen door West-Azië te verlaten. Wat Sayyed Khamenei heeft gezegd, weerspiegelt zijn mening en wensen als Opperste Leider. Deze wensen vallen niet altijd samen met het gedrag van de Iraanse staat, die een relatie met andere staten moet opbouwen die in overeenstemming is met de nationale belangen van Iran. Er is altijd een flexibele lijn tussen wat de Leider van de Revolutie zegt en hoe hij zou willen dat de Iraanse regering handelt.
Toen Sayyed Khamenei echter opmerkte dat geen directe ontmoetingen zouden worden aanvaard
Subscribe to get access
Read more of this content when you subscribe today.
tenzij de VS de harde sancties intrekken, zonder noodzakelijkerwijs alle sancties te omvatten maar zeker de belangrijkste, trok hij een niet te overschrijden lijn waaraan de regering zich zal moeten houden. Vandaar de indirecte dialoog van Wenen tussen de Iraniërs en degenen die de JCPOA (nucleaire deal) hebben ondertekend maar niet eenzijdig hebben ingetrokken zoals voormalig president Donald Trump wel deed.
Hoewel Sayyed Ali Khamenei geen tijdschema heeft aangekondigd voor de terugtrekking van alle Amerikaanse troepen uit West-Azië, lijdt het geen twijfel dat Iran bereid is om aan dezelfde tafel te zitten als zijn vijand als het resultaat de economische situatie in Iran zou kunnen helpen verlichten. Voor Iran is de Amerikaanse regering, ongeacht of zij een republikein of democraat aan de top van de piramide staat, niet te vertrouwen. Zij kan internationale overeenkomsten herroepen, waarbij zij het internationale recht schaamteloos aan haar laars lapt. De hoogste leiders van Iran, Ayatollah Khomeini en Sayyed Ali Khamenei, hebben echter in vele omstandigheden de staat toegestaan de Amerikanen te ontmoeten ten gunste van de belangen van Iran, ook al zal, vanuit Iraans perspectief, de schaduw van oorlog met de VS altijd blijven hangen zolang er Amerikaanse troepen in het gebied zijn.
De Iraanse autoriteiten zijn zich ervan bewust dat de regering-Biden voor vele binnen- en buitenlandse uitdagingen staat, met Rusland en China als urgentste. Voor Teheran is zijn welzijn echter de eerste urgente kwestie, en het land is niet bereid om het scala van prioriteiten van Biden te begrijpen. Dit is de reden waarom Teheran de VS geen rust gunt in Irak en waarom het zijn eigen bondgenoten blijft steunen in Jemen, Syrië, Libanon en Gaza.
In Irak pleiten functionarissen voor wat “cosmetische chirurgie” om de aanwezigheid van de VS-troepen aan te passen, als een compromis tussen wat Iran wil en waar volgens de Irakezen hun belangen liggen. Het voorstel om de Amerikaanse troepen te vervangen door een “Europese NAVO” is een manier om Biden’s regering te vertellen dat terugtrekking niet echt op de Iraakse agenda staat. Met of zonder nucleaire overeenkomst, de VS kunnen alleen maar dromen van een vreedzaam Mesopotamië voor hun troepen in de komende maanden als de troepen niet worden terugdetrokken of enkel vervangen worden door een “Europese NAVO”.
Maar terugkeer naar en volledige naleving van het nucleaire akkoord zal ongetwijfeld de agressie van het Iraakse verzet tegen de VS-strijdkrachten afremmen, die meer dan ooit Mesopotamië niet willen overlaten aan China, Rusland en Iran.
You must be logged in to post a comment.