Afghanistan vormt zijn nieuwe regering in Kandahar en staat voor grootse uitdagingen

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door Francis J.

De VS hebben de Taliban-beweging in 2001 van de macht verdreven om zich twintig jaar later terug te trekken met een machtsoverdracht aan de Taliban op de dag dat de laatste Amerikaanse soldaat Afghanistan verliet – net na middernacht plaatselijke tijd op 31 augustus. De speciale strijdkrachten van de Taliban, “Badri 313”, namen de controle over het militaire deel van de luchthaven van Kaboel over na het vertrek van de VS-troepen, die de vliegtuigen die zij niet konden meenemen, vernietigden of onklaar maakten. Afghanistan is bezig de puinhopen van de bloedige oorlogen die het decennia lang verscheurd heeft van zich af te schudden. De westerse militaire terugtrekking uit Centraal-Azië betekent echter niet het einde van de problemen van Afghanistan. De Taliban verdreven de westerse troepen en vonden een ingestorte staat, uitgehold door corruptie, armoede en gebrek aan infrastructuur in de meeste van de 33 provincies. De Taliban bereiden zich voor op de vorming van een nieuwe regering na marathonvergaderingen in Kandahar zonder de deelname van de verantwoordelijke voor de provincie Panjshir, die volgens de Taliban-bronnen “onaanvaardbare voorwaarden” bood, onder voorbehoud van de kermis in het gezicht van beledigende milities.

Van de nieuwe regering wordt verwacht dat zij de uitdaging aangaat om Afghanistan met de buurlanden en de rest van de wereld in verbinding te brengen, onder meer door betrekkingen aan te knopen met haar vorige bezetter, de Verenigde Staten van Amerika.

Toen de Taliban in de jaren negentig Kaboel in handen hadden, had Moellah Mohammed Omar niet veel lijfwachten nodig om zich te beschermen. Hij genoot immers brede steun in vele delen van het land, waaronder de hoofdstad Kaboel. De emir van de Taliban weigerde Osama bin Laden uit te leveren (hoewel hij wist dat deze weigering hem duur zou komen te staan) omdat hij een gast was, wat in dit deel van de wereld voor veel stamhoofden een bevoorrechte positie is. Moellah Omar waarschuwde Al Qaida echter herhaaldelijk nadat het de VS-ambassades in Kenia en Tanzania en de VS-destroyer Cole in Aden had aangevallen, maar Al Qaida gaf hier geen gevolg aan. Na jaren van kostbare bezetting door de VS heeft de Talibanbeweging de scheidslijnen leren kennen en is zij met Al Qaida overeengekomen geen militaire acties te ondernemen tegen een bevriend land, dichtbij (aangrenzend) of ver van het Afghaanse grondgebied.

Tot 2001 erkende de wereld dat de Taliban erin geslaagd waren een einde te maken aan de opiumteelt. De Amerikaanse bezetting veranderde Afghanistan echter in een gefaalde staat op politiek, economisch en sociaal gebied, waar corruptie en de drugsteelt zich verbreidden en zelfs verdubbelde.

De VS waren van plan Afghanistan om twee redenen te bezetten: Al Qaida uitschakelen en democratie vestigen. Beide doelstellingen mislukten na jaren van bloedige oorlogen, waardoor het land in een staat van economische destructie belandde. De terugtrekking van de VS betekent echter niet het einde van hun invloed in Afghanistan. Amerika is best bereid druk uit te oefenen op de Talibanregering onder het voorwendsel van “humanitaire en medische hulp” – waaraan Afghanistan dringend behoefte heeft en die de Taliban moeilijk zouden kunnen weigeren. De Taliban hebben in Kandahar een bijeenkomst belegd met vooraanstaande leiders. Onder de aanwezigen waren: de leider van de nationale verzoening Abdullah Abdullah, vertegenwoordigers van voormalig president Hamid Karzai, van de Hazara’s in Mazar-i-Sharif, ambtenaren van de provincie Panjshir (waarmee de onderhandelingen tussen Ahmad Massoed en de Taliban op een dood spoor lijken te zijn aanbeland) en andere stamhoofden en invloedrijke functionarissen die in vorige regeringen een rol hadden gespeeld. Ik vernam ook dat voor het eerst de leider en emir van de Taliban, Moellah Hubatulah Akhundzada, en zijn plaatsvervanger, Moellah Muhammad Yaqoub (zoon van de in 2015 overleden