Irak kampt met een gebrek aan allianties van alle politieke partijen

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.                                                                           

Op basis van de klachten en bezwaarschriften van partijen en onafhankelijke kandidaten in meerdere kiesdistricten is in een groot aantal kiesbureaus een handmatige hertelling van de stemmen doorgegaan. Irak bereidt zich nu voor op de bekendmaking van de definitieve resultaten van de parlementsverkiezingen door de Hoge Kiescommissie. Er wordt echter verwacht dat de bekendmaking geen wezenlijke verandering zal brengen in de aanvankelijk aangekondigde resultaten. Dat betekent dat de Sadrist-beweging, voormalig premier Nuri al-Maliki, voorzitter Muhammad al-Halbousi, en de Koerdische leider Masoud al-Barzani en de onafhankelijken het grootste aantal zetels in het Iraakse parlement zullen bezetten. Wat zullen op dit moment de volgende stappen zijn van de sjiitische oppositiefacties en partijen – die meer zetels verloren dan zij in het verleden hadden? Zal Sayed Moqtada een nationale regering vormen zoals hij eerder heeft aangekondigd?

De verschillende Koerdische partijen zijn het niet eens geraakt over een gemeenschappelijke agenda en de manier waarop de posten in het nieuwe kabinet moeten worden verdeeld om te onderhandelen met het belangrijke Sjiitische blok dat de volgende premier en de andere leiders (die van de republiek en het Huis van Afgevaardigden) zal aanduiden. Daarnaast zijn de grote soennitische blokken het ook nog niet eens geworden over een eensluidend standpunt, evenmin als de sjiitische blokken, die nog steeds achter de schermen over de resultaten aan het discussiëren zijn. Om de verkiezingsuitslag te aanvaarden en een einde te maken aan de verdeeldheid eise, dDe sjiitische groeperingen ofwel nieuwe verkiezingen – wat niet mogelijk is – ofwel opname in het nieuwe kabinet. Met alle gevolgen van dien.

Sjiitische groeperingen, d.w.z. “Asa’ib Ahl al-Haq” en “Hezbollah – Irak”, manifesteren nog steeds buiten de Groene Zone, het meest veilige gebied voor regeringsinstellingen, buitenlandse ambassades en leiders van politieke partijen. Deze sjiitische partijen eisen een hertelling of nieuwe parlementsverkiezingen, die al 800 miljoen dollar hebben gekost. Een dergelijk verzoek is echter niet rationeel omdat de belangrijkste winnende groepen weigeren zich opnieuw kandidaat te stellen via een verkiezingsproces dat als wettig en regelmatig wordt beschouwd. Het uitblijven van succes van vele groepen was te wijten aan vele factoren: 

Het eerste punt was de verspreiding van de stemmen (het presenteren van drie in plaats van slechts één kandidaat voor dezelfde parlementszetel) die de “Al-Fateh alliantie” en andere facties trof die de nieuwe verkiezingswet niet begrepen. 

Het tweede punt is de wens van het Iraakse volk om de terugkeer naar de macht van de bekende en “beruchte” politici die het land de afgelopen tien jaar hebben geregeerd, af te wijzen. Indien mogelijk willen de Irakezen een verandering van leiderschap, ook al was de Sadrist-beweging in alle voorgaande regeringen aanwezig. Het is ook van essentieel belang te kijken naar de lage opkomst bij de parlementsverkiezingen die, zoals officieel aangekondigd, 41% bedroeg. Stel dat dit percentage juist is en niet lager dan aangekondigd. In dat geval wijst het er nog steeds op dat de Irakezen zich niet naar de nieuwe parlementsverkiezingen hebben gehaast omdat zij wisten dat dezelfde oude politieke krachten weer op de voorgrond zouden kunnen treden.De sjiitische facties en allianties hielden een bijeenkomst onder het “Coördinatiekader” (al-Lijna al-Tansiqiya). Zij kwamen overeen twee vooraanstaande persoonlijkheden (president