ترکیه از روابط خوب خود با امریکا، روسیه و ایران استفاده میکند و در نتیجه سوریه باید آسیب بسیاری را بپذیرد

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

ایران و روسیه موفق بودند که به رییس جمهور ترکیه اردوغان بقبولانند که از برنامه خود برای اشغال نقاط شمال شرقی سوریه دست بردارد. البته به غیر از تهدید ترکیه، نیروهای کرد هم اجازه نمیدهند که دولت مرکزی کنترل در مناطقی را که امریکایی ها هستند را دوباره به دست بگیرد با اینکه این مناطق ارزش چندانی برای کردها ندارند.

در ۲۰۱۸، بنابر خواسته امریکا، نیروهای کرد وفادار به امریکا ترجیح دادند که منطقه شمال غربی عفرین را به نیروهای اشغالگر ترکیه بدهند. قبلا منطقه کردنشین عفرین بیلیون ها دلار برای گروه‌های خود مختار کرد مهیا می‌کرد ولی آنها ترجیح دادند که این منطقه را به ترکیه به جای دولت سوریه بدهند. صدها هزار کردها از عفرین به مناطق شرقی در منبیج، عین العرب، حسکه و قامشلی پناه آوردند.

روسیه و ایران با هجوم نیروهای ترکیه به سوریه مخالفت میکنند و مطمین هستند که ترکیه از این مناطق خارج نخواهد شد. سوریه شاهد “عادی سازی” که ترکیه در این مناطق انجام می‌دهد است؛ ترکیه دانشگاه های ترکی ایجاد کرده، برنامه‌های تدریسی مدارس را عوض کرده و از لیر ترکیه در بازارهای این مناطق استفاده می‌شود و پلاک ماشین ها ترکی است. هم چنان ترکیه برای این مناطق فرماندار انتخاب کرده و چندین پایگاه های نظامی برقرار کرده .

در چند روز گذشته، روسیه چندین ملاقاتهایی با رهبران وای پی جی ( واحدهای یگان های مدافع خلق) در فرودگاه قامشلی و عین العرب داشته تا بتواند به کردها بقبولاند که حکومت را به سربازان سوری برگردانند ولی موفق نبوده. سوریه نمیتواند فقط به عنوان نیروی مرزی کار کند و بقیه مدیریت محلی را به عهده یک کروه دیگر جدا از دولت اصلی بگذارد. علاوه بر این، سربازهای کردی چندین درگیری با ارتش سوریه داشتند که منجر به کشتار و زخمی شدندچندین سرباز شده.

جدایی طلبان کرد برای تشکیل دولت سوریه خود، روژاوا به عنوان گسترش نیمه مستقل کردستان عراق که ناموفق بود از عراق جدا شود پافشاری میکنند. اشغال عفرین توسط ترکیه برنامه کردها را برای بهم پیوستن شمال شرقی به شمال غربی و دریای مدیترانه را بهم زد. علاوه بر این، ترکیه هیچ زمان اجازه نمیدهد که یک دولت کرد در مرزهای او تشکیل شود که باعث شود که میلیون های کردهای داخل ترکیه خواستار استقلال خود بشوند.

با وجود رفتاری که کردها با سوریه داشتند، ارتش سوریه نیروهای بیشتری را به عین العرب و قامشلی فرستاد به امیدی که شاید امریکا یک روز از کشور خارج شود. ترامپ قبلا اعلام کرده بود که سوریه کشور “ شن و مرگ “ است و میخواست که کشور را کاملا نابود کند قبل از آنکه پنتاگون درخواست کرد که به خاطر امنیت ملی اسراییل و نه امریکا از این تصمیم منصرف شود.

واحدهای یگان های مدافع خلق میدانند که اگر سوریه بتواند کنترل مناطق شمالی را دوباره به دست بیاورد آنها آرزوی جداطلبی و خود مختاری را باید کنار بگذارند .هم چنان آنها از اینکه دولت سوریه عمیلات آنها را تلافی خواهد کرد اگر امریکا کشور را ترک کند واهمه دارند چون اسد رهبران کرد را به دلیل پشتیبانی از امریکا خیانتکار اعلام کرده.

موقعیت کردها چندان ایده‌ال نیست؛ نیروهای ترکیه برای دو هفته آنها را بمباران میکنند و چندین اهداف کرد مورد حمله شدید قرار گرفته و به نظر میاید که ترکیه آماده پیشروی به طرف منبیج و عین العرب می‌باشد ولی برای این عمل باید از موقعیتهای دفاعی سوریه عبور کنند و روسیه و ایران اجازه این کار را نخواهند داد.

بدون شک ترکیه در حال حاضر از موقعیت خود بهره میبرد. رابطه ترکیه و امریکا و هم چنین روابط بین ترکیه، ایران و روسیه بسیار مهم هستند و به رییس جمهور اردوغان تا حدی برتری به نسبت دیگر گروه‌های حاضر در سوریه را می‌دهد. امریکا نمیخواهد مورد عصبانیت ترکیه که بزرگ‌ترین عضو ناتو است بشود. ترکیه نقش بزرگی در قبولی عضویت دو کشور جدید در ناتو ( فنلاند و سوید) را دارد و امریکا به شدت برای مقابله با روسیه احتیاج به عضویت این دو کشور جدید را دارد.

رییس جمهور اردوغان هم چنین در موقعیت ژیو‌لیتیکی خوبی قرار دارد برای اینکه می‌تواند جلوی مهاجران را به اروپا بگیرد و هم چنان نقش تقریبا دیپلماتیک هم در جنگ اوکراین را اجرا میکند. روسیه نمیخواهد اردوغان را عصبانی کند چون کشور خود را برای مرکز اصلی پخش گاز روسیه آماده میکند و از طریقه خطوط گازی ترک استریم گاز روسیه به ترکیه تامین می‌شود. و علاوه بر آن، روسیه رابطه خود با ترکیه را یک اتفاق مثبت بر علیه همبستگی کشورهای ناتو میبیند و ترکیه را به عنوان یک همکار ضروری در خاور میانه میبیند. و روسیه مایل نیست که سوریه بیشتر از این تقسیم بندی شود چون تنها راهی که روسیه به آبهای گرم دسترسی دارد از طریق پایگاه دریایی در طرطوس می‌باشد.

ترکیه برای ایران هم یک مرکز‌ اقتصادی ضروری می‌باشد چون شرکت‌های ایرانی از شهرهای ترکیه برای دور زدن تحریم های بیرحمانه غرب استفاده میکنند. ایران هم چنین نفت و دیگر منابع طبیعی خود را میفروشد که امسال از ۲۰ درصد به ۴۹ درصد افزایش یافته و به ۷.۵ تریلیون دلار رسیده است و همانطور که اردوغان اعلام کرد قرار است تا ۳۰ تریلیون دلار افزایش یابد. علاوه بر آن، سوریه جزو کشورهای محور مقاومت است و ضعیف کردن او بر مقاومت تاثیر میگذارد.

بنابراین، همه و‌حتی امریکا که میخواهد منابع سوریه به سربازانش در عراق تامین شوند و گروه‌های جدایی خواه کردی را حمایت کند میخواهند که جلوی ترکیه را از اشغالی مناطق بیشتر بگیرند. و امریکا یک شریک غیر قابل اطمینان خواهد بود اگر اجازه دهد که اردوغان ارتش خود را طرف شمال شرقی سوریه ببرد.