De Amerikaanse wervelwind in een Chinees kopje: Een propagandaoorlog tegen Peking.

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J. 

Washington stuurt tegenstrijdige boodschappen naar Peking. Aan de ene kant beschouwt het China als een vijand waartegen men bereid moet zijn te vechten. Aan de andere kant roept het op tot bereidheid om de voorheen ambigue betrekkingen met China op te warmen, volgens wat de twee presidenten Xi Jinping en zijn Amerikaanse ambtgenoot Joe Biden aankondigden na hun ontmoeting in Indonesië in de marge van de G-20 top op Bali. Zijn de VS op weg naar een nieuwe oorlog met de industriële reus, waarbij de Chinese draak in de klauwen van de Amerikaanse adelaar wordt gesleurd, of is dit gewoon een propagandaoorlog om de Chinees-Russische toenadering en samenwerking over Oekraïne te dwarsbomen?

Het is veel meer dan een propagandaoorlog en toch minder dan een voorbereiding op een militaire confrontatie met China. In een aan het Congres gepresenteerd defensiestrategieplan zei het Pentagon: “China en Rusland vormen gevaarlijker uitdagingen voor veiligheid en beveiliging, zelfs als terroristische dreiging”. President Biden zei dat hij zich meer zorgen maakte over China dan over het tanende Rusland. Minister van Defensie Lloyd Austin zei: “China is de enige concurrent die er is met de intentie om de internationale (westerse) orde opnieuw vorm te geven en, in toenemende mate, de macht om dat te doen”. De Amerikaanse defensiestrategie stemt de VS af op een koude oorlog tegen China en Rusland. 

De Amerikaanse retoriek is dat China de Amerikaanse bondgenoten in Azië actief verzwakt en “moet worden afgeschrikt voordat het de door de VS geleide Aziatische orde verandert” (Amerikaanse hegemonie). Dit zijn krachtige aanwijzingen van een Amerikaanse regering die vreest dat haar wereldwijde dominantie wordt uitgedaagd in Oekraïne en andere delen van de wereld, vooral bij haar bondgenoten in het Midden-Oosten. China is inderdaad een economische en militaire reus met kolossale middelen. Daarom is het voor de VS en zijn NAVO-bondgenoten geen eenvoudige wandelgang om China te confronteren zoals ze dat met Moskou doen. De NAVO, de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, onthulde haar doelstellingen ver van wat haar naam aangeeft, maar zij laat zich leiden door de doelstellingen van de VS, ook al vertegenwoordigen deze niet de meeste van de 30 NAVO-leden. De NAVO bespreekt al “economische maatregelen en acties tegen China”.

Daarom is het opvoeren van de druk op Peking precies bedoeld om de Chinese leiders ertoe te bewegen de mogelijke risico’s te evalueren die ze kunnen lopen bij een confrontatie met het westen, ook al heeft China nooit aanwijzingen gegeven voor een soortgelijke doelstelling in zijn buitenlands of Aziatisch beleid. Het is een déjà vu in de preventieve oorlogspolitiek van de VS om een agressief initiatief te nemen om zijn tegenstanders te intimideren. China past echter nauwelijks in het rijtje van gemakkelijk kwetsbare landen, terwijl het de economische en militaire mogelijkheden heeft om zo nodig op vele niveaus tegen de VS op te komen. Stel dat de VS op enig moment streng optreedt tegen China. In dat geval zal Peking zijn inspanningen bundelen met Rusland, dat opgetogen zou zijn, en met andere Aziatische en Afrikaanse landen die al profiteren van hun uitstekende banden met China.

De relatie tussen China en de VS bereikte een dieptepunt onder de regering van president Donald Trump, onderbroken door een handelsoorlog en sancties tegen Chinese techbedrijven, sancties. President Biden handhaafde niet alleen de sancties van zijn voorganger, maar meer dan 110 Chinese entiteiten werden toegevoegd aan de sanctielijst van Biden, waarmee het aantal op 600 komt. Beijing begon met het selecteren van 95 Amerikaanse producten om vrijgesteld te worden van tarieven. China stelde echter tarieven in op meer dan 100 miljard dollar aan Amerikaanse goederen in reactie op die van het bureau van de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger, dat voor 360 miljard dollar aan invoerrechten instelde op Chinese goederen.

De Amerikaanse onvriendelijke maatregelen gaan door: Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken schortte defensiecoördinatiebesprekingen met China, samenwerking op het gebied van transnationale misdaden, drugsbestrijding, klimaatverandering en maritiem adviesbeleid op.

Ongeacht de agressieve maatregelen riep Biden op tot samenwerking op het gebied van klimaatverandering, wereldwijde economische stabiliteit, wereldwijde gezondheid en voedselzekerheid, het overbruggen van verschillen en samenwerken. De Amerikaanse president stelde voor conflicten tussen beide landen achterwege te laten om de relaties te verbeteren. De Amerikaanse regering  stelde dat zij niet uit is op regimeverandering in China of op het starten van een koude oorlog. De VS hebben bevestigd dat zij de onafhankelijkheid van Taiwan niet zullen steunen, geen koude oorlog zullen nastreven en de diplomatieke en economische banden niet zullen verbreken. De Amerikanen bevestigden dat het niet in hun bedoeling ligt de omzetting van economische en technologische concurrentie in een conflict te bevorderen.