Als Rusland verliest, is China de volgende op de Amerikaanse lijst

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaald door – Francis J.

De oorlog tussen Rusland en de door de VS geleide NAVO kan niet los worden gezien van de wanhopige vastberadenheid van Washington om zijn positie als leider van de (westerse) wereld te verdedigen. Het doel van de VS omvat niet alleen het uitdagen van Rusland – dat over militaire capaciteiten en vastberadenheid beschikt om zichzelf te verdedigen, zelfs als dat een confrontatie met de VS op het slagveld of via een proxy-oorlog vereist. Het grootste gevaar voor de Amerikaanse hegemonie wordt gevormd door de groei van de capaciteiten van China als gevolg van de economische expansie en de handelsprojecten van Beijing in Azië, Europa, Afrika en Latijns-Amerika. Voor de VS zou het gevaar van China – een van de meest welvarende landen ter wereld – groter en onstuitbaar worden als Rusland de NAVO in Oekraïne verslaat en als Moskou en Beijing hun respectieve gevechtscapaciteiten en morele kracht inzetten in een strategisch partnerschap. Rusland is nog nooit betrokken geweest bij een soortgelijke oorlog op vele fronten waarbij alle westerse technologie, wapens en strategie worden ingezet. Voor Moskou is het een onbetaalbare ervaring waaraan China is blootgesteld, ook al zullen uit deze voortdurende oorlog veel militaire lessen worden getrokken. Daarom is het duidelijker dat de VS als uiteindelijk doel hadden Rusland van zijn weg richting China te halen. Maar werkt het, en wat heb je daarvoor nodig?

De Eerste en Tweede Wereldoorlog woedden op het Europese continent zonder de deelname van de Verenigde Staten van Amerika, die het fascisme – eerder het communisme – nooit als een obstakel of een gevaar beschouwden. De directe betrokkenheid van de VS begon toen Japan in 1941 de Amerikaanse marinebasis in Pearl Harbour, Honolulu, Hawaï, aanviel. Sinds die datum hebben de invloed en de hegemonie van de VS zich op het Europese continent genesteld om hun web over de wereld uit te breiden en te beginnen aan een reis naar wereldwijde overheersing. 

Sinds het einde van WO II en decennia later hebben de VS grove oorlogen gevoerd bij het opbouwen van hun heerschappij, vooral nadat de Sovjet-Unie zich in 1991 terugtrok. Deze oorlogen leidden echter tot enorme verliezen, waarbij miljoenen moslims in Azië en het Midden-Oosten werden gedood en gewond. Ten minste 37 miljoen mensen raakten ontheemd en honderden miljarden dollars aan hulpbronnen werden vernietigd of gestolen. Het falen van de Amerikaanse agressieve oorlogen bracht Washington ertoe zich voornamelijk te verlaten op de ‘zachte economische oorlog’, die niet minder woest is dan de felle oorlog. Het doel is het spaargeld van mensen te laten opraken en landen (Afghanistan, Libië, Syrië, Libanon en Venezuela) te verarmen door middel van sancties en het bevriezen van hun tegoeden.

Oorlog – in verschillende vormen – tegen Beijing is echter onmogelijk tenzij Amerika China volledig kan scheiden van Rusland en het land kan omringen met een vijandige muur van meer dan een dozijn Amerikaanse militaire bases, gevolgd door een reeks provocaties. De VS zouden een beroep kunnen doen op landen die onder hun invloed staan en die voor Beijing als een gevoelig punt worden beschouwd, om hen in een potentiële oorlog mee te slepen. Dit scenario zou echter mislukken als Rusland niet wordt verslagen, zijn economie wordt uitgeput of zijn binnenlandse stabiliteit in gevaar komt. een land dat oorlogen kan voeren en een lange geschiedenis heeft in het bestrijden van de Amerikaanse invloed. In een paar woorden, als de twee machtige Chinees-Russische krachten elkaar vinden tegen een gemeenschappelijke vijand en met gemeenschappelijke belangen, is de potentiële strijd van de VS gedoemd te mislukken.