Het moeras van Gaza: Media en psychologische oorlogsvoering en Netanyahu’s leiderschap onder de microscoop

Geschreven door – Elijah J. Magnier:

Vertaling door – Francis J.

De situatie in Gaza is een bewijs van de complexiteit van moderne oorlogvoering en de ontembare geest van verzet. Het grondoffensief van Israël, dat diplomatiek een “grondoperatie” wordt genoemd, boekt onmiskenbaar vooruitgang, vooral aan het front van Gaza-Stad. De gebruikte tactieken verraden echter een diepere strategische intentie.

In een berekende zet proberen Israëlische tanks Gaza actief te verdelen. Hun operaties in de wijk Al-Zaytoun, Hay al-Tuffah en Hay al-Shujaiya (ten noorden van Gaza) zijn erop gericht om de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van de stad te verbreken. Tegelijkertijd wordt hun aanwezigheid in de wijk Shujaiya gekenmerkt door voortdurende manoeuvres en gerichte bombardementen, waarmee ze aangeven dat ze van plan zijn deze gebieden te voet te betreden.

De strategie gaat verder dan alleen territoriale winst. Door zowel gedeeltelijk bevolkte als verlaten gebieden aan te vallen, probeert Israël een vlottere weg te banen voor zijn grondtroepen wanneer ze oprukken naar de Salah al-Din Straat, die de stad van noord naar zuid in tweeën deelt. Het doel is om bepaalde delen van de stad te isoleren en effectief te verdelen. Deze tactiek wordt gedreven door de enorme uitdaging om Gaza Stad in zijn geheel te bezetten. Deze taak is niet alleen een logistieke uitdaging, maar vereist ook een duidelijk en haalbaar tijdschema en een plan voor toekomstig bestuur. Israël is nog lang niet klaar voor een soortgelijk plan.

Toch heeft het Palestijnse verzet, te midden van deze militaire aanval, operaties uitgevoerd die het Israëlische moreel diep hebben aangetast. De veerkracht en vastberadenheid van het Palestijnse verzet staan in schril contrast met de militaire macht van Israël en onderstrepen het eeuwenoude adagium dat de menselijke geest vaak kan zegevieren over overweldigende krachten.

In het voortdurend veranderende strijdtoneel in Gaza heeft het Palestijnse verzet een niveau van tactisch vernuft laten zien dat de Israëlische strijdkrachten scherp heeft gehouden. Terwijl de Israëlische gemechaniseerde eenheden oprukten, verdeelde het verzet de stad strategisch in verschillende defensieve sectoren, waarmee het zich niet alleen voorbereidde op de aanval van de gemechaniseerde eenheden, maar ook anticipeerde op de opmars over land van de Israëlische infanterie.

Een opmerkelijke operatie van de Al-Qassam Brigades, de militaire vleugel van Hamas, getuigt van deze tactische vaardigheid. Afgelopen zondagnacht lanceerden ze een verrassingsaanval op Israëlische stellingen bij de grensovergang Erez. Ze kwamen uit tunnels en richtten zich op een gebied waar Israëlische militaire voertuigen en tanks net achter het hek van Gaza waren gestationeerd. Deze brutale actie richtte niet alleen schade aan, maar verbrijzelde ook Israëls bewering dat de tunneldreiging was geneutraliseerd. Het gaf een duidelijke boodschap af: de gebieden rond Gaza die eerder als veilige zones werden beschouwd, waren dat allesbehalve.

De implicaties van deze operatie zijn diepgaand. Israëls verhaal van veiligheid en dominantie is op losse schroeven komen te staan. Alleen al het feit dat het Palestijnse verzet 24 dagen na de aanval van 7 oktober uit onontdekte tunnels kan opduiken en kan toeslaan in het hart van de Israëlische militaire concentraties, ondermijnt de veiligheid die Israël zijn kolonisten heeft willen bieden.

De vraag doemt nu op: Kan Israël de veiligheid garanderen van de kolonisten in de steden en dorpen die deel uitmaken van de Gazastrook? Recente operaties van het Palestijnse verzet doen anders vermoeden. Zolang het Verzet vanuit onopgemerkte tunnels kan opereren en verrassingsaanvallen kan uitvoeren, blijft de belofte van veiligheid en bescherming voor Israëlische kolonisten twijfelachtig. Deze veranderende dynamiek onderstreept de uitdagingen waarmee Israël wordt geconfronteerd in zijn campagne en de veerkracht en vindingrijkheid van het Palestijnse verzet.

In het complexe weefsel van het voortdurende conflict in Gaza valt de operatie van het Palestijnse verzet bij de grensovergang Erez niet alleen op door haar tactische uitvoering, maar ook door haar diepgaande symbolische betekenis. Hoewel de zichtbare slachtoffers van deze operatie opmerkelijk zijn, ligt de diepere impact in de boodschap die ze afgeeft aan het Israëlische leger en de kolonisten: de illusie van veiligheid, zelfs in zogenaamd veilige en goed bewaakte zones, is aan diggelen geslagen.

Israël’s strategie in Gaza is er een van intensieve bombardementen, in plaats van het bevrijden van de gevangenen, het creëren van een omgeving waarin geen enkele hoek van de stad veilig is voor Palestijnen. De Palestijnse actie bij de Erez grensovergang weerspiegelt in veel opzichten deze strategie en geeft Israël een duidelijk signaal dat de rollen omgedraaid kunnen worden. Net zoals Israël angst en onveiligheid probeert in te boezemen bij de Palestijnen, heeft het Verzet laten zien dat het hetzelfde kan doen, door het hele idee van veiligheid voor Israëlische kolonisten en militairen ter discussie te stellen.