Hezbollah tussen twee vuren: de eigen gemeenschap en de binnenlandse bondgenoten

Door Elijah J. Magnier: @ejmalrai

Vertaald door Francis J.

De Libanese secretaris-generaal van Hezbollah Sayyed Hassan Nasrallah geniet van een ongeëvenaarde steun onder de sjiieten in Libanon en meer in het algemeen van de “As van het Verzet” die hij leidt. Hij is de befaamdste leider in Libanon en wordt zeer gerespecteerd en gewaardeerd door zowel volgelingen als vijanden, met name Israël. Aangezien de financiële situatie in Libanon echter sterk is verslechterd, bevindt hij zich niet langer in een benijdenswaardige positie en zal hij uitzonderlijke vaardigheden nodig hebben om Libanon verenigd te houden in een tijd waarin zijn vermeende politieke bondgenoten zich vijandig gedragen. De verstandshouding tussen zijn aanhangers en de politieke bondgenoten van Hezbollah is niet langer harmonieus. De spanningen bereiken  een ongekend niveau, niet alleen op de sociale media, maar ook door de politieke keuzes die gemaakt worden. Daar zijn talrijke redenen voor.

Sayyid Nasrallah, “Sayyid”, zoals hij wordt genoemd door zijn volgelingen die ook het acroniem “Samahto” gebruiken, wat staat voor ‘Zijn Eminentie’, een religieuze titel, heeft een onbetwiste invloed op zijn aanhangers in die mate dat de meeste van hen zijn woorden echoën. Zijn toespraken zijn een leidraad voor volgelingen, analisten, journalisten en politici, en details van zijn politieke opvattingen en ideeën worden op de meeste mediaplatforms besproken.

Maar dit belet niet dat leden van de gemeenschap die Hezbollah maakt – en waarvan Hezbollah integraal deel uitmaakt – het niet eens zijn met de verklaringen van Sayyid met betrekking tot zijn politieke band met zijn bondgenoten, in het bijzonder de grootste christelijke partij “Tayyar al Watani al-Hurr”, de Vrije Patriottische Beweging (FPM). In feite hebben de aanhangers van Hezbollah besloten om zich te onttrekken van de aanbevelingen van Sayyid en “de nacht te berijden als een kameel.”(1) Op de sociale media vindt een soort oorlog plaats waarbij de volgelingen van Hezbollah hun frustraties luidkeels ventileren, waarmee ze de comfortzone van Hezbollah aantasten en de politieke voorkeuren van Hezbollah in twijfel worden getrokken.

In een van zijn laatste toespraken benadrukte Sayyid het belang van het matigen van de toon tussen alle bondgenoten op de sociale media waarbij hij stelde dat de band met zijn bondgenoten robuust en in goede vorm is. Sayyid Nasrallah wilde het huidige niveau van spanningen als gevolg van een reeks gebeurtenissen in Libanon verminderen. Ongetwijfeld hoopte de leider van Hezbollah het echte probleem tussen de bondgenoten op een andere manier aan te pakken, weg van de publieke tribunes.

Maar laten we eens kijken naar wat er echt aan de hand is in Libanon. Er zit geen verborgen agenda achter dit artikel en het is niet de bedoeling om de bestaande binnenlandse verschillen aan te wakkeren. Het doel is een realiteit te belichten die de Libanezen ervaren in deze periode van financiële onrust die het land al maandenlang doormaakt, Het niveau van de verdeeldheid is zo hoog opgelopen dat het onafwendbaar is geworden. Het is tijd om deze tegenstelling aan te pakken.

Libanon is in een staat van grote verdeeldheid sinds de beolking vorig jaar de straat opging om betere levensomstandigheden te eisen en hun minachting te uiten voor de politici die verantwoordelijk zijn voor de tientallen jaren van corruptie en wanbeleid. Dit bezorgde alle politici in die tijd doodsangsten omdat ze beseften dat het Libanese volk tegen hen allen samen in opstand kwam, en hen beschuldigde van drie decennia van diefstal, werkloosheid, onrechtvaardigheid en corruptie. 

Net als bij soortgelijke demonstraties in Irak probeerde de Amerikaanse ambassade de populaire protestgolf te recupereren om de demonstranten tegen de meest gevreesde vijand van Israël, Hezbollah, om te buigen. 

De Toekomstbeweging – opgericht door wijlen premier Rafiq Hariri en nu geleid door zijn zoon Saad, doelwitten van de demonstranten – liet de situatie escaleren tot het uiterste toen haar aanhangers de enige weg die Beiroet met het zuiden van Libanon verbond, afsloot. Hariri was ontstemd dat hij had gefaald bij de vorming van een nieuwe regering en dat hij werd vervangen door Hasan Diab. Hariri had spijt dat hij de selectie van Diab had goedgekeurd en heeft sindsdien gepoogd de kans van slagen van het nieuwe kabinet te ondermijnen.

Advertisements
Advertisements
Advertisements

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

Advertisements
Advertisements
Advertisements

Sayyid Nasrallah waarschuwde voor discussies op sociale media die de aard van de relatie tussen Hezbollah en de FPM verstoren. Het is echter een feit dat Bassil de steun van de Maroniet Suleiman Franjiyeh, de Christen Samir Geagea, de Druus Walid Jumblat, de Sunniet Saad Hariri en de Sjiiet Nabih Berri heeft verloren. De basis van Hezbollah sympathiseert niet meer met de FPM zoals vóór de huidige crisis. Hoewel Samir Geagea, de felste tegenstander van Bassil, niet de meerderheid van de christenen aan zijn zijde heeft, heeft hij zijn afstand tot Bassil verkleind.

De leider van de FPM heeft nu alleen nog maar Hezbollah als bondgenoot; in tegenstelling tot Geagea geniet hij geen steun van de VS. Als het moment er is voor de presidentsverkiezingen, zullen de Amerikanen zich de verontschuldigingen van alle FPM-functionarissen aan de Amerikaanse ambassadeur niet herinneren, omdat de VS gewoonweg geen bondgenoten heeft, maar alleen belangen. In ieder geval is de VS niet meer in staat om te beslissen wie de volgende Libanese president wordt.

De huidige Libanese regering van Hassan Diab heeft besloten het Westen niet op te geven, maar haar keuzes te diversifiëren en haar samenwerking met China te versnellen. Zij ondertekent ook overeenkomsten met Irak om brandstof en benzine te importeren in ruil voor Libanese landbouw- en andere lokale producten met royale betalingsfaciliteiten. De Libanezen ontvangen al medicijnen en voedsel uit Iran. De hongersnood is niet imminent, want Hezbollah geeft steun aan de sjiitische bevolking om het land te bewerken en biedt hen kunstmest en andere landbouwbenodigheden aan.

De kans op een burgeroorlog is klein. Niemand kan zich verzetten tegen de Libanese strijdkrachten en Hezbollah. Beide entiteiten vormen een barrière tegen elke mogelijkheid van een burgeroorlog die vooral woedt op de sociale media.

Hezbollah toont een hoge mate van tolerantie. Zelfs tegenover degenen die voor de Amerikaanse ambassade stonden en hun medeleven betuigden aan de Amerikaanse mariniers die tijdens de zelfmoordaanslag van 1983,in Beiroet omkwamen die werd uitgelokt door de Amerikaanse toen ze Libanese locaties bombardeerden en deelnamen aan de burgeroorlog. Het is vooral een folkloristische show is en de belangrijkheid ervan in de Libanese politiek is onbeduidend.  Hezbollah gedraagt zich niet als de ultieme heerser over de regio of de regering, ook al is het de sterkste militaire macht in het land en maakt het deel uit van de grootste politieke coalitie.

Hezbollah heeft zich altijd onderscheiden door het voorzichtig benaderen van de binnenlandse en regionale mijnenvelden en op het juiste moment en op de juiste plaats de rollen om te keren voor zijn vijanden. De huidige allianties in Libanon zijn door elkaar geschud door een economische crisis die naar verwachting vele jaren zal duren. De crisis zal de diplomatie van Hezbollah en de connectie met zijn leden zeker op de proef stellen.

Voetnoot

(1) Een uitdrukking die Imam Hussein Bin Ali gebruikte toen  hij de dag voor de laatste slag van Karbalaa, zijn volgelingen uitnodigde om bij het vallen van de avond te vertrekken en zo te voorkomen dat ze door de vijand zouden worden gezien en de volgende dag aan de dood zouden ontsnappen).

(2)  Op 6 februari 2006 ondertekende secretaris-generaal van Hezbollah Hassan Nasrallah en het hoofd van de vrije patriottische beweging (destijds) generaal Michel Aoun een overeenkomst tussen Hezbollah en de nationale beweging, in de kerk van Mar Mikhael, aan de rand van de zuidelijke buitenwijken van de Libanese hoofdstad Beiroet. Voor meer info, zie: https://mei.nus.edu.sg/wp-content/uploads/2012/10/Vol_4_Hizbullah_and_the_Free_Patriotic.pdf

Aan mijn lezersIk kan geen vrije toegang meer tot mijn artikels aanbieden. De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten gebeurt. Hartelijke  dank aan iedereen die hieraan bijdraagt.

Copyright © https://ejmagnier.com   2020

Advertisements
Advertisements
Advertisements