Irak lijkt op Libanon; zal het zich op de VS of op Iran richten?

Geschreven door Elijah J. Magnier:

Vertaald door Francis J.

Irak is niet ver van een kopie te worden van Libanon, met zijn voortdurende politieke en economische conflicten. De onverbiddelijke ernstige verslechtering van de Iraakse economie kan de regering van Bagdad echter dwingen moeilijke keuzes te maken, die op hun beurt ernstige gevolgen voor het land zullen hebben, ongeacht de richting die het opgaat.

Deze fragiele politiek-economische situatie geeft aan dat er in het Midden-Oosten op korte termijn geen stabiliteit kan worden verwacht. West-Azië zal naar verwachting een arena blijven van conflicten en gevechten tussen de VS en Iran en hun respectieve bondgenoten. Irak kan daarom niet langer vanuit het midden de stok vasthouden en kiezen voor een neutraal standpunt. Het moet de minst schadelijke richting kiezen, omdat er anders een onmogelijke situatie ontstaat: twee vijanden die op één grondgebied vechten. Welke kant zal Irak opgaan, richting Amerika of Iran? Wat zijn de opties?

Irak stevent af op een economische desintegratie door de tendens van de regering om de begroting en de schatkist te overbelasten met interne en externe schulden. Volgens een ambtenaar van het ministerie van Financiën in Bagdad heeft Irak een buitenlandse schuld van ongeveer 72 miljard dollar en een interne schuld van bijna 35 miljard dollar.

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), dat zich bewust is van de ernst van de financiële situatie in Irak, stelde voor om een einde te maken aan de overbezetting van de officiële departementen en de strijdkrachten en veiligheidstroepen. Hoewel een nauwkeurige statistiek ontbreekt, schatten hoge ambtenaren het aantal regeringsmedewerkers en gepensioneerden op vijf tot zeven miljoen. Het IMF stelde ook voor om staatsbedrijven te privatiseren en de subsidies voor de door de staat geïmporteerde essentiële grondstoffen op te schorten, om zo de begrotingslast van Irak te verlichten.

Volgens ambtenaren van het ministerie van Financiën bereikt het Iraakse begrotingstekort ongeveer 58 procent, terwijl de begrotingswet voorschrijft dat de schuld niet meer dan 3 procent mag bedragen. Dit overschot wordt veroorzaakt doordat Irak zowel geld leent en het grootste deel van zijn goederen importeert. En een plan om de lokale productie en export te ondersteunen zonder afhankelijk te zijn van olie als primaire bron van inkomsten is essentieel, maar ontbreekt.

Het uitgavenbudget voor 2017 bedroeg 72 miljard dollar en het uitgavenbudget voor 2018 bedroeg 70 miljard dollar. De rekening van 2021 is daarentegen gestegen tot 168 miljard dollar, wat meer is dan het gecombineerde budget van twee jaar. Irak heeft niet de middelen om zijn jaarlijkse begroting voor 2021 af te dekken. Daarom kan het niet voldoen aan de vele binnenlandse uitdagingen, met name de vraag naar achterstallige salarissen en de voltooiing van essentiële projecten. Bagdad heeft alle projecten bevroren die niet aan 60 procent van hun doelstelling voldeden.

Bijgevolg zijn er residentiële gebouwen en nieuwe ziekenhuizen in aanbouw die al zeven jaar in de steigers blijven staan wegens een gebrek aan financiële capaciteit. Veel jonge mensen met een universitair diploma eisen door middel van periodieke demonstraties, werkgelegenheidskansen en het einde van de corruptie die het land al meer dan tien jaar overheerst. De infrastructuur (ziekenhuizen, wegen en elektriciteit) is sterk verslechterd en moet worden opgefrist. Het Iraakse ministerie van Financiën heeft verzocht om noodhulp van het Rapid Financing Instrument (RFI) van het IMF voor een leningspakket van 6 miljard dollar en kan via een ander programma om een extra 4 miljard dollar aan goedkope leningen vragen. De regering van Bagdad vindt het onmogelijk om te overleven zonder buitenlandse leningen, waardoor ze overgeleverd is aan de genade van de internationale gemeenschap, die de macht heeft om de financiële verzoeken van Irak al dan niet te ondersteunen en in te willigen.Wat de zaak nog erger maakt, is de verhoging van de prijs van de dollar ten opzichte van de