Elizabeth Tsurkov is voor lange tijd opgesloten.

Geschreven door – Elijah J. Magnier:
Vertaald door – Francis J.

Volgens ingelichte bronnen in Bagdad, Irak, is Elizabeth Tsurkov, een Russisch-Joodse staatsburger met de dubbele Israëlische nationaliteit, oor lange tijd opgesloten.

“De Amerikaanse inlichtingendiensten hebben navraag gedaan naar Tsurkov sinds haar verdwijning in Bagdad afgelopen maart. Het lijkt er echter niet op dat de VS tegen elke prijs interesse hebben in haar vrijlating. Andere westerse partijen zijn wel geïnteresseerd om haar te vinden. Toch verlopen de onderhandelingen moeizaam, omdat beide partijen geen haast lijken te hebben om haar tegen welke prijs dan ook van de ontvoerders te bevrijden”.

Tsurkovs ontvoering kwam aan het licht kort nadat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu bekendmaakte dat de Iraakse Hezbollah Brigades haar in maart hadden ontvoerd. Hoewel ze aanvankelijk beweerde Russisch te zijn en met een Russisch paspoort naar Irak te zijn gekomen, onthulde Tsurkov dat ze had gediend bij de Israëlische militaire inlichtingendienst, met name Unit 8200, die gespecialiseerd is in geheime operaties, afluisteren, versleuteling en gegevensbeveiliging. Opmerkelijk is dat ze geen voorzorgsmaatregelen nam om haar Israëlische banden te verbergen, wat duidt op minachting voor de veiligheidsdiensten die haar activiteiten in de gaten houden en een gebrek aan zelfkennis en nauwgezetheid in haar eerdere inlichtingenwerk.

Tsurkov gaf toe deel te hebben uitgemaakt van een Israëlische inlichtingeneenheid en beweerde te hebben gediend tijdens de Tweede Libanonoorlog in 2006. Ze vermeldde ook dat haar jongere zus, Emma, momenteel dient in een gemechaniseerde eenheid van het Israëlische leger. Tsurkov verklaarde ook op haar Twitter-account dat ze weigert te onderhandelen over haar vrijlating of die van andere ontvoerden.

Leden van de Israëlische inlichtingendienst Eenheid 8000 mogen zichzelf niet identificeren op sociale media. Ontslagen en gepensioneerde leden van deze eenheid hebben deze bevelen echter getrotseerd en een baan gezocht in de privésector, die meer uitstekende financiële voordelen biedt dan het Israëlische leger.

Al deze feiten blijven onbetwistbaar zolang het Israëlisch-Russische individu – met een vergelijkbare bekende achtergrond – zich presenteert in elk land dat Israël niet vijandig gezind is. Tsurkovs reizen naar Syrië en verschillende naar Irak, waaronder Koerdistan en andere regio’s, hebben echter argwaan gewekt bij partijen die toezicht houden op reizen van en naar deze landen.

Subscribe to get access

Read more of this content when you subscribe today.

Elizabeth Tsurkov is voor lange tijd opgesloten.

De aanwezigheid van een vrouw met een Russisch paspoort die Arabisch spreekt, beweert onderzoeker te zijn aan de Princeton Universiteit, zich openlijk vijandig opstelt tegenover de Syrische regering en Rusland, en haar militaire inlichtingendienst en huidige reservestatus onthult, zou natuurlijk argwaan wekken bij de Iraakse autoriteiten. Het is bekend dat Irak verdeeld is tussen loyale aanhangers van de Verenigde Staten en vijandige tegenstanders.

Door zich vanuit de Koerdische provincie in sjiitische steden te begeven met gewapende groepen en facties die tegen de Amerikaanse militaire aanwezigheid en bezetting zijn, heeft Tsurkov zich mogelijk vrijwillig blootgesteld aan een mogelijke ontvoering. Een andere mogelijkheid is dat haar acties te wijten zijn aan een gebrek aan intelligentie of veiligheidsbewustzijn dat theoretisch verwacht zou worden van iemand met haar eerdere werkervaring.

Tsurkov reisde naar verluidt naar Najaf, Irak, met personen die banden hebben met de Sadristische beweging onder leiding van Sayyid Muqtada al-Sadr onder het voorwendsel van het uitvoeren van academisch onderzoek. Het is echter onwaarschijnlijk dat ze belangrijke privé- of exclusieve informatie heeft verkregen, aangezien zelfs functionarissen binnen de Sadristische beweging niet op de hoogte zijn van de toekomstige stappen van de beweging, inclusief Sayyid Muqtada zelf. De activiteiten van de beweging in het verleden zijn bekend en voor iedereen toegankelijk omdat Irak geen geheimen heeft.

Tsurkov heeft verschillende sporen achtergelaten, waardoor het voor geen enkele veiligheidsdienst mogelijk is deze te negeren of een grondig onderzoek naar haar aanwezigheid in Irak achterwege te laten. Haar vermeende vroegere banden met de Israëlische inlichtingendienst maakten het alleen maar dringender om haar op te sporen en haar contacten en bewegingen nauwlettend in de gaten te houden. Als gevolg daarvan presenteerde Tsurkov zichzelf als een waardevolle prijs voor de “As van Verzet”, net als de voormalige Israëlische kolonel Elhanan Tannenbaum, die onder andere omstandigheden gevangen werd genomen door de Libanese Hezbollah en vervolgens werd geruild voor Palestijnse en Libanese gevangenen.

Tsurkov is naar verluidt “in orde”, volgens premier Netanyahu. Haar in leven houden dient het belang van de ontvoerders om de eenheid van de fronten en de “As van het Verzet” te benadrukken en om te lobbyen voor de vrijlating van meer Palestijnse gevangenen. Maar de Israëlische regering, met rechtse hardliners die niet willen onderhandelen over de vrijlating van Palestijnen, steunt misschien niet de pogingen om de cohesie binnen de “as van het verzet” te behouden en de Palestijnse zaak te bevorderen. Het Iraakse verzet zal waarschijnlijk weigeren hun gevangenen vrij te laten zonder Palestijnse gevangenen te ruilen uit solidariteit met de leidende zaak van de bevrijding van Palestina.

Met twee Israëliërs die nog steeds door Hamas worden vastgehouden (Avera Mengistu en Hisham Al-Sayed) en de overblijfselen van twee soldaten (Oron Shaul en Hadar Goldin) uit de Gaza-oorlog van 2014 in handen van Hamas, moet Israël de voorwaarden voor hun terugkeer nog accepteren. Gezien deze factoren is het zeer waarschijnlijk dat de afwezigheid van Tsurkov nog lange tijd zal voortduren, vooral als er vanuit de Israëlische regering geen sterke neiging is om haar vrijlating te bewerkstelligen. Israël streeft nu naar Russische interventie, terwijl het Oekraïne steunt met wapens, inlichtingen en diplomatie. Maar de bereidheid van Moskou om Netanyahu te helpen lijkt te ontbreken. Het lijkt erop dat Tsurkov zich roekeloos in het hol van de leeuw heeft geworpen en zichzelf tot prooi heeft gemaakt.

Advertisements
Advertisements
Advertisements